Yunus Akgün

3 bölüm

Belki,..

Bölüm şarkısı: Dedublüman "Belki"

*Yunusakgun17 size takip isteyi gönderdi*

Belki, bildirime 2 dakika gözümü kırpmadan baktım. Neden? Neden yapıyordu?

Tabi ya"dedi iç sesim vicdan azabı çekiyordu. Başka açıklaması olamazdı.

Belki..Hayır Esin hayır sevmiyor seni hayır.

Bildirimi bildirim panelinden sildim. Hesabima girdim,hesabı geçiçi süreliyine dondurdum.

Sonra hemen ayağa fırladım. Eğer burda 5 dakika bile dursam, eve gidince Burağın yarım saat kafamda çemkirmesini dinliycektim.

Koşarak markete girdim yumurta ve ekmegi aldiktan sonra, eve geldim. Kapıyı  açtım. Içeri girer girmez Burak üzerime atladi.

-Kahraman sistrm benim,  tam zamanında geldin Mert banyodan yeni çıktı saçlarını kurutuyor. Gel kız gel.

Bu haline güldüm. Neşe kaynağıydı.

-Aa birliktemi geldiniz siz?

-ha-' Burak hemen lafımı kesdi

-Evet evet birlikte geldik sistrmlar yolda buluşduk sonra markete girdik ekmekle yumurrayi aldik ben ne kadar ikna etmeye çalışsamda bana vermedi poşeti. Hay Allah ne kadar inatçısın sen kız öyle

Valla helal olsun oscar lık bir oyunculuk Burak Mertde hiç anlamadi zaten.

-Eved evet. Her neyse bu gunluk mutfak bende. Hadi sizde ayak alti olmayin bakiim.

-Tamam anne.

-İyi olur Esincim. Burakla benim 2 saatlik bi işimiz var işten çağırdılar. Burak gidelim. Gelince senin yemeklerini tadarız.

-Tamam size kolay gelsin.

Arkami dönüb mutfağa gidecekken. Mert kolumdan tutdu. Kendine çevirdi yanaklarımi öptü

-Dikkat et kendine jery

Sonra Burak geldi yanıma.

-benim sistrmm gel buraya muck muck yapiyim seni

-Ulan eşşek iki dakika ciddi kalma' dedi Mert bıkmış bi tavırda.

Burak ta yanima geldi öptü yanaklarımı. Gitdiler. Onlar gitdikden sonra yüzümdeki gülümseme direk söndü.

Ne? Kızmayın bana napiyim. Kolay değildir 2 yıldır sevdiğiniz insanın sizin hakkında kötü konuşması.

Şarkı açiyim bari.  Resmen kendimi bir azda efkarlandırıyordum.

______________

Belkide,yanlıştı doğrularım.
Aşkını ,sevgini sorguladım.

Yollarım kapalıydı
Zorlamadım.

Zorlamıştım. Keşke zorlamasaymışım keşke onu ilk gördüğüm yerde sadece görmüş olsaydım. Sadece yabancı olarak kalsaydı bana keşke.

Hayatımda sadece 2 keşkem oldu.
1 annem ve babam beni bırakıp gitdiklerini kavramaya başladığımda keşke benimde annem babam olsaydı demiştim.

2 keşke yunusu görduğum yerde bıraksaymışım.. keşke o gün onun yanına gitmeseydim.

Flaşback.( 3 eylül,2020 yağmurlu hava)

Okuldan çıkıb hızlı hızlı eve doğru yürüyordum. Istediğim mesleyi kazanmışdım. Iktisad.

Yağmurlu hava vardı ve ne şanslıyım ki, şemsiyemi evde unutmuşdum.Hasta olsam Mert beni geberticekti.

Bir sokaktan geçerken ağlama sesi geldi. Durdum. Kendimden isteksiz, o sokağa girdim. Bi duvara yaslanmış benim yaşlarımda biri ya bi çoçuk ağlıyordu.

Yanina terdütle yürüdüm.

Pardon? Neden ağlıyorsunuz desem çok absüs kaçardı.

Üzerimdeki montu sesizce çıkardım. Üstüne koydum. Anında kafasını kaldirdi.
Yeşil gözleri  açık kahverengi gözlerimle buluştu.

-Pardon, rahatsiz etmek istememiştim. Hava yağmurlu görduğunuz gibi hasta olmayın diye şey et-

Sarıldı, ayağa kalkıb bana sarılmıştı. Ilk önce şaşirsamda bende sarılmıştım.

Flaşback son

Öldurdün çicegimi yaşatamadın(m)
Tam o sırada şarkının ritmi kesildi.

Yabancı bi numara arıyordu. Allah Allah dedim açdım.

-Alo buyrun?

-Alo Esin ben Yunus.

Gümaydın bi bölümü bırakıyorummmm.