Yunus Akgün

4 bölüm

Yağmurlu hava.

Bölüm şarkısı:- Yağmurlar Perdenin altındakiler.

(3 eylül 2020 )

İlahi bakış açısı.

Genc kız universiteden çıkmış koşarak eve yetişmeye çalışıyordu.

Çünki iyi biliyordu. Çabuk hastalanan biriydi ve şemsiyesini sabah Mertin uyarılarına rağmen almamıştı ve,eve gidince iyice ağzinin payini alıcaktı.

Ünversite son sınıfdı Esin Akay. Tek dostları,sirdaşları Burak ve Mertdi.

Evine son 3 sokak kalmıştı. 1 sokak geçti. İkinciyide geçiyorduki, durdu ağlama sesi.

Yine merak duygusu ağır basmıştı. Boşuna Burak ona Meraklı Esin demiyordu. Yavaşca sokağa girdi.

Kendisi yaşlarında bi çoçuk vardı. Yanında yanlış yapmıyorsa sporcu çantası vardı ve ağlıyordu.

Yanına gitsemiydi acaba dedi kendi kendine
Pardon neden ağlıyormusunuzmu diyecekti çok saçmaydı.

Çocugun soğukta üşümemesi için üstündeki montu çıkardı. Madem konuşamıycaktı. Montunu versindi.

Yavaşca montu çocuğun üstüne bıraktı. Çoçuk kafasını kaldırdi. Yeşilleri Esinin açık kahverengi gözlerine değdi.

-Pardon şey ıslanma di-

Daha Esin sözünü bitiremeden cocuk ayaga kalkarak Esine sarıldı.

Esin şaşırsada karşılık verdi. Sonra cocuk konuşmaya başladı. Çok hoş sesi vardi açıkcası.

-Ben şimdi anneme ne diycem nasıl kaybetdim diycem nasıl?

Esin çoçuğun sırtını sıvazladı ve hafifce ondan ayrıldı onunla beraber banka oturdu.

-Anlatmak istermisin noldu? 'Dedi ve cocugun nerdeyse buz tutmuş ellerini ellerinin içine aldı.

-Annem beni zor uraşlar sonucu futbola gönderdi, bu gün hayatımın maçı vardi eğer kazan bilseydim annemin istediklerini ala bilirdim.. annem bana güveniyordu ben o güveni boşa çıkardım. Boşa çıkardım...

-tamam sakin ol, ölüm değil ya sonuçta, şoyle düşün ne olursa olsun üzülse bile seni destekleyecek bir annen var değilmi?

-var ama..

-var bak mesela benim ne annem var nede babam yetimhameye bırakmışlar beni.. 'bunu duyar duymaz cocuk kafasini  kaldirip şaşkınca kıza baktı,ve tabi bir azda utangaçlıkla daha yeni aydınlanıyordu kafasi kıza sarılmıştı.

-Ben ne di-

-deme ahh ne aptalım ben Esin

-Yunus

-memnun oldum Yunus, şimdi kalk git evine ger şeyin sonu değil. Futbolcusun anladiğim kadarıyla.'Yunus kafasını evet anlamında salladı.

- ne güzel başarılı olucaksın Yunus bunu hiss ediyorum bu gün olmadi ama yarın olucak me olursa olsun dimdik dur tamamı?

-Her neyse Yunus benim gitmem gerekiyor, abim kızıcak sonra bana montum sende kala bilir.

Genc kız arkasını dondu ve gitmeye basladi. 1 adım,2 adım,5 adım,11 adım

-Esin

Durdu kız arkasına baktı Yunus kosarak yanına geldi.

-teşekkür ederim gerçekten iyi bir konuşmaydı,Motove etdin beni seninle arkadaş olmak isterim.'Elini ensesine atdı ve utangaç bir şekilde gülümsedi Yunus

-Tabi sende istiyorsan..

Esin buna güldü.

________________________

Flaşback son

-Alo, Esin ben Yunus.