haat of liefde?

deel 17

dit hoofdstuk is speelt zich af op het moment dat robbie en raoul naar een eettentje gingen zoeken.

pov matthy

Robbie en raoul zijn net de andere kant opgegaan opzoek naar een tentje waar we kunnen lunchen. Koen, milo en ik gaan wat dingen halen voor robbies verjaardag over 2 dagen. Raoul weet er ook van, maar robbie mag het niet weten, omdat hij eigenlijk niks wilt voor zijn verjaardag. Maar daar kom je met ons als vrienden niet zo makkelijk vanaf.

"zullen we eerst naar de solow?" stelt koen voor. "ja is goed, daar hebben ze veel feest spullen, dus dan halen we daar alles en dan alleen nog cadeautjes" antwoord ik hem. Milo stemt er ook mee in. Koen duwt me voor uit terwijl milo naast de rolstoel loopt. Hij is enthousiast aan het vertellen over charlotte. Hij heeft de rest het gisteren verteld, maar ja ik wist het natuurlijk al.

Als we bij de solow aan komen, duwt koen me naar de lift en gaan we naar de feest afdeling. "oke, dus we moeten 19 ballonen en slingers hebben en gewoon nog wat andere leuke versiering" vertel ik ze. "ja klopt, wil je ook nog een bepaalde kleur?" vraagt milo. "hmm, goud en zwart" antwoord ik. "oke, nou dan gaan we even zoeken he" zegt koen en duwt me door de gangpaden.

Als we wat leuks zien, gooien we er een paar van in het mandje. Als het mandje tot de helft vol zit, besluiten we dat we maar gaan afrekenen. "wat gaan we eigenlijk zeggen als hij vraagt waar we waren?" vraagt milo. "we gaan toch naar de appelstore, dan haal ik ook wel oortjes zeggen we dat wel" antwoord ik. Miel en koen knikken.

Als we alle cadeautjes ook hebben gehaald, lopen we eerst naar de auto om daar alles in te leggen, zodat hij het niet ziet. Als alles er inligt, leg koen er een dekentje over heen. Ik neem de tas met mijn airpods wel mee, Rob heeft net geappt waar ze zitten, dus daar gaan we nu heen. In de verte zie ik hem al zitten, ik krijg er spontaan een glimlach van.

Als we alles op hebben en milo heeft betaald, gaan we de stad weer in. "schat" zegt robbie die achter de rolstoel loopt. Ik kijk omhoog. "ja" antwoord ik. "wat hebben jullie echt gedaan" vraagt hij. "we hebben alleen nieuwe airpods gehaald" zeg ik zo geloof waardig mogelijk. "en dat duurde een half uur?" vraagt hij lachend.

"ja" probeer ik zo zelfverzekerd te zeggen. "je kan slecht liegen, wist je dat" verluistert hij in mijn oor. "je hebt anders 6 jaar lang niet door gehad dat ik tegen je loog" verluister in terug. "nee, maar nu wel" zegt hij weer. Ik zucht even. "ik zweer je dat we alleen airpods hebben gehaald, ik wou je niet bezorgd maken, maar ik viel uit de rolstoel door koen" verzin ik snel.

"koen van heest!" zegt robbie. Koen draait zijn hoofd om. "ow jee, wat heb ik gedaan" zegt hij. "je moet rustig doen met matthy, en dan laat jij hem uit een rolstoel vallen?" vraagt robbie lachend. Koen kijkt mij even vragend aan. Ik geef hem een blik dat hij er in mee moet gaan. "oh ja dat, ja sorry ik zag een prullenbak niet" antwoord hij.

"het is al goed, hij leeft nog" zegt robbie lachend tegen hem. De rest schiet ook in de lach. Ik zucht even opgelucht. Als we er allemaal klaar mee zijn, gaan we weer terug naar de auto. Robbie opent de kofferbak om de spullen er in te doen. Zonder een opmerking te maken over de deken legt hij de spullen er op.

"nou meneer het lam, opstaan" zegt milo lachend tegen mij. Ik steek mijn middelvinger naar hem op en roel, en rob helpen me met uit de rolstoel komen. Als ik sta helpen ze me naar de auto en zetten me neer. Milo doet de rol stoel in de achterbak en gaat dan voorin bij de passagiers kant zitten. Koen stapt achter het stuur en rob komt naast me zitten en roel weer naast robbie.

"lekker knus zo, jongens" zegt roel lachend. "ja heel knus" antwoorden ik en robbie. De andere moeten lachen, en de rest van de rit kletsen ze nog wat over school en hoe weinig zin milo er in heeft. "ja maar bro, ik zit daar toch helemaal niet op te wachten, weer naar school" zeurt milo. "gast wie wel" antwoord koen hem. "die britt, die heeft er altijd zin in" zeg ik lachend.

"ja maar echt" reageert roel. "ja maar dan vraag ik me echt af hoe" zegt robbie. "ja precies dat rob" antwoord milo. "matt ik hou echt van je he" zegt koen. "ik ook van jouw hoor koentje, maar hoezo" antwoord ik koen. Ik zie robbies gezicht even veranderen in een soort van verdrietig. "nou gewoon, jij hebt rob in de vriendengroep gebracht" zegt koen dan.

"oh zo" antwoord ik lachend. Rob kijkt nog steeds een beetje verdrietig. Ik sla een arm om hem heen en trek hem tegen me aan. "wat is er aan de hand lieverd?" verluister ik in zijn oor. "niks hoor, hoezo?" vraagt hij zachtjes zodat alleen ik het kan horen. "nou je keek in eenkeer zo verdrietig" verluister ik weer.

"oh ja ben een beetje moe" zegt hij en glimlacht even. "zeker?" vraag ik hem. "ja heel zeker mop" antwoord hij. "oke dan" zeg ik en leg mijn neus in zijn haar. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder. "ahw kijk nou wat schattig" roept koen als hij in de achteruit kijk spiegel kijkt. "naw cute" zeggen raoul en milo ook allebei.

"laat ons is lekker joh" mompelt robbie. "ja dat vertond ik niet, was het weer Brabants?" zegt koen lachend. Robbie trekt zijn hoofd van mijn schouder. "ey, niet brabant belachelijk maken vriend" zegt robbie en kijkt koen uitdagend aan. "oh sorry hoor brabander" zegt koen lachend. Robbie trekt een beledigend gezicht en geeft koen een klap op zijn achterhoofd.

Hij laat dan zijn hoofd weer op mijn schouder vallen. "ze zijn gemeen tegen me matt" zegt hij met een kinderstemmetje. "ahw, arme jochie" ga ik er op in en wrijf wilt door zijn haren. "ja tyfus mongool nu zit me haar door de war" zegt robbie en slaat zacht op mijn borst. We beginnen allemaal te lachen. "sorry schat, ik maak het wel een keertje goed" zeg ik met een glimlach.

"oke, oke, deal" zegt hij met een grijns. "deal" antwoord ik hem. Hij steekt zijn hand uit en ik schud hem. "nu kom je er niet meer onder uit" verluistert hij. "zou ik ook niet willen" verluister ik terug. Hij kijkt omhoog en lacht zachtjes. ik glimlach terug. Wat hou ik toch ontzettend veel van deze jonge.