3 kıta, üç kral. Herkesten nefret eden ve fakirlik içinde sürünen kara halkı ateş gücüyle kendini mahvetti, buz halkı ise o kadar zengin olmalarına rağmen, krallarının cimriliği yüzünden bu zenginlikten mahrum bırakılan aç bir halktı, onlara verilen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet yazar buna yeni bölüm atmaya karar verdi.
Bu gün okula gitmedim amk hastayım.
•••••••••••••••••••••••••••
"Manjirou siktir git başımdan. Seni bir sikerim 20 defa zinaya girdiler diye söylenir alem." Manjirou kıkırdadı ve Takemichi nin arkasından yürümeye devam etti.
"Sorunun ne Sano?" Diyip arkasını döndü Takemichi. Takemichi büyük bir kütüğün üstündeydi. Manjirou ise yerde çimenlerin orda kafasını kaldırmış Takemichi ye bakıyordu.
"Sorunum belki sensindir."
"O zaman çözeriz." Diyip asasını çıkarttı Takemichi.
"Ben çözmek istemiyorum belki?"
"Senin fikirlerin ne zamandan beri önemli?"
"Bilmem." Diyip omuz silkti Manjirou. Takemichi göz devirdi ve tam ileri gidecekken Manjirou, kütüğün üstüne çıktı ve Takemichi nin kolunu tuttu.
"Durduk yere neden bu kadar inatçı oldun Hanagaki?"
"Manjirou sen git sarayındaki cariyeleri becer. Benle uğraşma Kawagari yi size vermeyeceğim."
"Kawagari değil, Akashi."
"Oldu olacak Sano de tam olsun." Diyip arkasını dönüp Manjirou ya baktı Takemichi.
"Hayır, Senju hiçbir zaman Sano olamaz."
"Senin yüzün olacağını ne ara unuttun Manjirou?" Diyip tek kaşını kaldırarak konuştu Takemichi. Manjirou yutkundu bunun için vicdan azabı çekiyordu ama babasına karşı gelemiyordu.
"Manjirou, kral olmanı bir tarafa koyalım. Sen babanın kölesi olmuşsun. Kral olsan kaç yazar kendi fikrini beyan etmediğin sürece?" Diyip sert bir şekilde kolunu çekti Takemichi.
Manjirou yumruklarını sıktı. "Sen her zaman bu kadar sinir bozucu olur musun?" Diyip Takemichi nin üzerine yürüdü Manjirou.
Takemichi, Manjirou nun meydan okumasına, geri çekilmeden karşılık verdi. Takemichi de, Manjirou nun üzerine yürüdü. İkisi burun burunaydı. Takemichi, Manjirou nun yanında biraz daha kısa kalıyordu.
"Sadece sana karşı böyleyeyim, malum karşımdaki kişi arkadaşının kız kardeşiyle evlenmeye çalışan, kral olmasına rağmen babasının sözünden çıkamayan bi korkak olunca böyle oluyor."
Takemichi nin arkası birden ateşe büründü. Ateş ormanın en uzun ağacına kadar yukarı çıktı. Takemichi tam korkuyla arkasını dönecekti ki Manjirou Takemichi nin kafasına tutup, göğüsüne bastırdı ve boştaki eliyle ateşi ileriye doğru yaydı.
"Ne oluyor?!" Diyip sırtındaki asayı aldı Takemichi. Manjirou ateşi söndürdüğünde. Belki yüzlerce belki de binlerce okun yandığını gördü. Takemichi bunu beklemiyordu.
"Kim yaptı bunu?" Diyip, Manjirou ya baktı Takemichi.
"Görmedim, sadece sana doğru gelen okları gördüm." Takemichi kendine inanamadı. Normalde böyle bir şeyi hemen hisseder, sivri kulakları hareket ederdi. Manjirou ile konuşmaya, Manjirou ile uğraşmaya bu kadar mı dalmıştı? Manjirou kesinlikle Takemichi yi iyi etkilemiyordu.
Takemichi, Manjirou ile hâlâ yakın olduğunu farkedince geri çekilip kafasını hafif bir şekilde kaldırdı. Ölümü andıran siyah gözlere baktı. Manjirou nun siyah gözleri ölümü andırıyordu ama sizi yaşatırdı. Takemichi nin mavi okyanus gözleru yaşamayı andırıyordu ama sizi o derin okyanusta boğardı. Unutmayın okyanus keşfedilmiş bir yer değildi. O yüzden tehlikeliydi.
