Değişmez Aşk

Bölüm 8 YEMEK

    Böyle sessiz ayrılıklarda, her şey önceden belli olur. En güzel zamanında, aşkın ve hayatın, insan deli olur.

                                                                                                                             (Turgut Uyar)

Siparişi verdikten sonra biraz sohbet ettiler. Altan gözünü telefondan ayırmıyordu acaba öbür ekipte bir hareketlenme var mıydı. Dayanamadı en sonunda "Cihangir ben Alyalara haber veriyim bizi beklemesinler" dedi. Cihangir "Olur çabuk gel soğumasın yemek" dedi Altan gitti. 2dk sonra yemekler geldi. Ardından Altan geldi. Baya acıkmıştı bakışlarında belli ediyordu. Cihangir "Beğendin sanırım" Altan "Güzel gözüküyor açıktım sabahtan beri oradan oraya koşturuyoruz." Atakan "Aç aç çalışılmaz komiserim. Hele ben açken hiç çalışmam sinirden" Feyyaz "Evet, Atakan açken kendinde olmuyor. Önemli veya kızacağı bir konu varsa önce açlığını sorarım" herkes güldü. Cihangir "Güzel taktik. Ne diyorsun Altan bende mi öyle yapsam" Altan "Aşk olsun ben açıkınca sinirleniyor muyum" Cihangir "Biraz" ikisi de aynıydı. Açken sinirli ve çekilmez oluyorlardı. Altan Atakan kadar sinirli değildi ama biraz vardı. Birbirlerine baktılar sanki birbirlerini hiç tanımıyormuşcasına. Atakan "Demek sende benim gibisin" dedi. Bu cümle söylerken kelimeler boğazına dizildi. Bütün soğukluğuyla Altan "Cihangir abartıyor hiç sinirlenmem ben" dedi. Cihangir "Tabi tabi" Feyyaz "Ben de küçük bir sinir sezdim. Kusura bakmayın komiserim." Feyyaz da öyle deyince güldü Altan haklı olduklarını kabul etmiş oldu böylece. Yemek yemeğe ve sohbet etmeye devam ettiler. Cihangirle Altan arada telefona bakıyordu. Atakan şüphelenmekte haklıydı. Kesin onlar için buradalardı. Elinden geldiğince saklayacaktı. Aklında bir soru daha vardı. Dayanamadı sordu. Atakan "Baya yakınsınız sanırım" dedi seçebildiği kelimlerle. Asılda sormak istediği bu değildi. Feyyaz da şaşırmıştı bu sorusuna. Sorusuna Cihangir cevap verdi. Cihangir "Evet çok yakınız."dedi ve asıl sormak istediği soruyu sordu. Atakan "Yanlış anlamayın ama dışarıdan sevgili gibi duruyorsun"söylediği cümle ile Altan öksürmeye başladı. Cihangir "İyi misin istersen su iç" dedi Feyyaz "Su alabilir miyiz"diye garsona seslendi. Garson su getirince Cihangir şişeyi açtı ve uzattı. O da suyunu içti biraz kendine geldi. Feyyaz "İyi misin" Altan "İyiyim, sadece boğazıma kaçtı sanırım"dedi ama sorduğu soru yüzündendi. Atakan "Kusura bakma mezuniyette konuşulduğu için sordum." Cihangir "mezuniyette mi? Hangi ara ben duymadım" Altan "Sen telefonla konuşmak için gitmiştin" Cihangir "Anladım. Tanışalı çok almadı ama baya yakınız" dedi Atakan "Hatta Saliha teyze sizi evli sandı. Ben aranızda konuşmuşsunuzdur diye söyledim" konuya Feyyaz el attı. Yoksa konu saçma bir yere gidecekti. Feyyaz "Ah Saliha teyzem işte" dedi. Masada biraz sessizlik oluştu. Altan ve Cihangir gerilmişti. Atakan hala aralarındaki yakınlığı merak ediyordu. Feyyaz ise Atakan'ın bu hallerinden unutamadığı anladı. Bunca zamandır kendini kandıyormuş demek ki diye düşündü. Bu kadar büyük bir aşk mıydı? Geçen 8 senede ne çektiğini bir tek o biliyordu. Aleyna ona iyi gelmişti. Ama buraya kadarmış. Bakışları ele veriyordu. Bu sefer daha imkansızdı. Daha büyük uçurumlar girmişti aralarına. Bunları ona anlatmalıydı. En sonunda tabaklar bitti. Altan "Cihangir kalkalım geç kalacağız biraz daha oyalanırsak" Atakan "Tatlı yemedik ama "dedi hemen gitmesini istemiyordu. Onunla vakit geçirmeyi özlemişti. Altan "Size afiyet olsun. Bizim kalkmamız lazım" Cihangir "Afiyet olsun size kalkalım anca gideriz" Atakan "Öyle olsun kolay gelsin" Feyyaz " tanıştığıma memnun oldum. Kolay gelsin." Cihangir "Bende. Sağ olun size de afiyet olsun" dediler ve gittiler. Bu son karşılaşmaları olmayacaktı. Kader bir kere örmüştü ağlarını. Ama son kez görüşecekmiş gibi baktılar birbirlerine. Ne veda gibi ne de hoşça kal gibiydi....

Bu bölüm biraz Atakanın duygularına inmek istedim inş güzel olmuştur. biraz kısa oldu.