Arpie Madonnası

Bir Varsın Hiç yoksun

İnsan olmalarını beklemeyeyim mi yani?

-Hayır bekleme. İster olurlar, ister olmazlar. Bu senden bir şey çalamaz.

Uzak durmalarını beklemeyeyim mi yani?

-Hayır bekleme. İster senden uzak dururlar, ister durmazlar. Karar senin, başkalarının değil. Sen uzaksan, zaten yakın duramazlar. Mesele yine onlarla ilgili değil, seninle ilgili.

Neden durmadan konuşuyoruz? Neden sürekli bir şeyler söyleme ihtiyacı duyuyoruz? Hem de bu kadar çok kelime ile. Bu kadar kelime arasından arayıp bulup nasıl en kırıcılarını seçebiliyoruz?

-Heykellerden daha duygusuz insanlarla karşılaşacaksın. Gemiler çevrelerinde su olduğu için değil, içlerine su aldıklarında batarlar. Senin dışında gelişen olayların, içine işlemesine, ve seni batırmasına izin verme. Olmuş olanla, ve olacak olanla çok ilgilisin. Bir söz vardır:

"Dün artık tarih oldu. Yarın ise bir bilmece...ama bugün sana bir hediyedir. Bunun kıymetini bilmek gerekir."

Keşke hiç beraber olmasaydık desem, o güzel günlere yazık olacak. İyi ki yaşandı desem, bu acıları nereye sığdıracağız?

-Hayat değişir. Aşkı kaybederiz. Arkadaşlığımızı kaybederiz. Hiç kaybetmeyeceğimizi sandığımız parçalarımızı kaybederiz. Sonra, biz bile farkına varmadan bu parçalar geri gelir. Yeni bir aşk başlar. daha iyi arkadaşlar ediniriz. Ve aynaya daha güçlü, daha bilge bir versiyonumuz bakar. Bir şeyler ne kadar kötüye giderse gitsin, iyi günler de gelecektir.