Falling Into the Second Lead arms

Chapter 18- Flashbacks

Anita's Point of view

Kinaladkad ni Hero si Ma'am Charia palabas ng kusina. Naiwan akong nakatulala habang umiiyak si Jennie. Bakas sa mukha nito ang pag-aalala pero hindi ako magawang tanungin o lapitan man lang.

"Ani? Okay ka lang?"

Lumapit sa akin si Niki. "Drink this." Inabot nito ang isang baso ng tubig saka ako inalalayang umupo. Hindi ko alam kung bakit humikbi ako nanh hawakan ni Niki ang balikat ko.

I can't help myself from crying. Parang gustong lumabas ng emosyon ko dahil sa paglapat ng balat naming dalawa.

"Ni..niki. hatid mo muna si Anita sa kwarto niya," nangangatal na ani ni Jennie. Tinignan ko lang siya habang patuloy sa pagluha ang mata ko.

"Shall we?" saad nito.

Shall we? Para narinig ko na ito.

Third person point of view

This is a flashback twelve years ago. Anita, also known as Anita Mattewisa Marquez. Grade 9 siya nong ng lumipat siya sa Morelli University. Nang mag-enroll siya doon ay nakatawag pansin agad  sa maraming student ang unang pagpasok ni Anita.

Bumaba si Anita sa mahaba, malaki, at pinaka-unique na sasakyan. Sa buong buhay ng mga estudyante sa Morelli ngayon lang sila nakakita ng ganitong senaryo. Naka-awang pa ang bibig ng ilan sa mga naka-saksi dahil sa malakas na pag-busina ng sasakyan.

"What's happening?" naiiritang tanong ng isang binata.

Hindi niya lubos maisip na bukod sa grupo nila ay may iba pang pinagkakaguluhan ang mga estudyante sa school.

"Bye mama!" Malakas na sigaw ni Anita.

Ngumiti naman ang kaniyang Ina at muling pina-andar ang truck ng basura. Napapatabon pa ang ibang estudyante sa kanilang ilong habang papa-alis ang sasakyan.

Sa isip nila ay napaka-kapal ng mukha ng babaeg ito na pumasok sa Morelli samantalang lulan lamang siya ng sasakyan para sa basura.

Mataman lang siyang tinititigan ni Niki. Habang si Hero naman ay hindi maipinta ang hitsura. Kung maaari lang niyang kaladkarin ang dalaga palabas ng school ay gagawin niya.

Pakiramdam nito ay aagawan siya ng spotlight. Hero wants attention. Gusto niya ay lahat ay nakatutok sa kaniya. Even the Morelli's grandson ay kina-iinggitan niya, nakikipag-kompetensya si Hero sa lahat ng bagay sa ngalan ng atensyon.

He can't have this so called attention from his parents. Lahat ng paraan ay ginawa niya mapansin lang o mapagtuonan lang siya ng pansin. He bully everyone na kaya niya. He always start commotion, problems, and almost killed his classmates by emotional abuse.

Not until he met Anita, the only girl who manage to endure  everything that Hero deeds. Si Anita ang bukod tanging nakatiis sa pangbu-bully ni Hero. Kasama nito ang mag-kambal na si Yoongi and Yhung.

Isang araw ang tanging baon ni Anita na pandesal na may palamang itlog ay kinuha ni Hero at tinapak-tapakan. Anita loves her mother so much kaya ultimong pagkain na hinain nito ay pinahahalagahan niya.

Tumakbo si Anita habang umiiyak habang sa kabilang banda ay tuwang-tuwa si Hero dahil parang isang comedy movie ang pagluha nito. Napawi ang ngiti sa labi ni Hero ng may matigas na bagay ang lumapat sa pisnge niya.

Niki punched his face. Napasinghap pa nga ang mga tao sa paligid nila. Ang tahimik na si Niki ay nanakit ng kapwa estudyante. Hindi basta-bastang estudyante lang dahil bestfriend niya ito. Isang matalik na kaibigan na hindi magagawang saktan ni Niki para sa ganitong rason.

"What was that for?" Utas ni Hero  habang pinapahiran ang labi nitong dumudugo.

Matalim lang siyang tinitigan ni Niki at nakapamulsang sumandal sa poste ng canteen. "You need to wake up that  everything you do is not funny at all! Don't make everyone suffer just because your life is miserable, Hero!"

Tumayo si Hero at kwinelyuhan si Niki. "So your choosing that trash?"

Parang natutulig si Niki sa sinabi ni Hero. Ang sakit sakit sa tainga ang sinabi nito.

Mariing hinawakan ni Niki ang mga daliri ng kaibigan at marahas na inalis ito sa kaniyang kwelyo. " She's not the trash." Mata sa mata silang nagtitigan. "You are." Dinuro niya pa ang dibdib ng kaibigan.

"You're the only trash that seems like clean but smelly," pahabol pa nito.

Hindi magawang makasagot ni Hero sa sinabi ng kaibigan niya. He can't believe that Niki see him like a dirty, smelly, trash.

Napatulala ang dalawang kaibigan nila Hero. Hindi sila makapaniwalang sinaktan ni Niki ang kaibigan para ipagtanggol ang isang babae. Hindi nila akalaing makakapagsalita ng ganito si Niki. Pagkatapos pangaralan ni Niki si Hero ay naglakad na ito palayo.

Balak niyang hanapin ng dalaga at bilan ng peanut roll. Naghanap na rin siya ng strawberry jam dahil paborito ito ni Anita. Alam na alam niya ang mga bagay na 'yon dahil malimit niyang makita ang dalaga na kumakain nito sa gilid ng puno sa abandunadong building.

Madalas na ring pumalagi ang binata sa lugar na iyon dahil nag-aalala siyang mangyaring masama sa dalaga. She care for her the moment she saw her inside the passenger seat of the garbage truck. She admire her for loving her mother's effort. How could he wished to see his mother too.

Lahat ng peace offering ni Hero ay ibinibigay niya kay Anita. Sa isip ni Niki ay hindi niya naman kailangan ang lahat ng iyon kaya ibibigay niya na lang sa dalaga. She gave her a handkerchief when she's crying inside the library. Niki forgot that was Hero's stuff.  He promised Anita that someday he will show up infront of her and asked her to be his girlfriend.

Anita thought that was Hero so she endure all the things that Hero did to her. Akala niya lahat ng bagay ay si Hero ang gumawa. She was inlove by the actions of Hero but little did she know that was Niki.

Noong araw na handa na si Niki na pormal siyang kausapin at umamin ay biglang umihip ang malakas na hangin. Tinangay nito ang mga ngiti sa labi ni Niki. Ang nagagalak nitong puso ay nagkapira-piraso.

Until the day that Anita vanished from the sight of beholder, Niki can't tell what he really feels.

End of Flashbacks—