I'm Now Mrs. Padilla?! [COMPLETED]

-14-

Kathy's POV

Pumasok nalang ako, not minding what he just said. Alam kong mali. Alam kong dapat ko siyang kausapin, we can resolve this. But not now. Not now because I need clues, or anything para alam ko naman kung ano ako noon.

'I'm sorry DJ...' Bulong ko.

I opened the door at sumalpak sa kama. Naligo ako at nagbihis. Ayaw at hindi ko pa ako matulog. Marami pa ang nasa isip ko para itulog itong lahat. Either way, hindi ako makakatulog ng mahimbing.

Napunta ang tingin ko sa bintana ng guest room. May halong pula at violet ang asul na langit. Mukhang uulan, ah. The thunder strucked. Sht. May takot ako sa kidlat.

Sumunod ang isa pang kidlat. Sinirado ko ang sliding window at tumakbo pabalik sa kama at binalot ang sarili ko sa loob ng comforter. Nag-sign of the cross ako. 'Lord, 'wag mo po akong takutin, please. Huhu.' I begged.

Kumidlat ulit, ang lakas! The next thing I know, nasa loob na ako ng Master's bedroom screaming. 'Mommy! May kidlat!' I cried.

Daniel is still drinking in the terrace. Didn't he heared the load thunders? Maybe kasi hindi pa umuulan. Pero kahit na! Nakakatakot kaya. 'Tama na po ang kidlat. Mooommy!'

'Kathy, is that you?' Hinawakan niya ang dulo ng comforter at kinuha ito. 'May kidlat.' Kumidlat ulit.

'Takot ka ba?' He asked. I nodded. How come he doesn't know my fears? He's my husband.

I pulled the comforter back at nagtago sa loob nito. Nabigla ako ng kumidlat na naman. Ayoko na. I'm nearly crying right now.

'Hush, Kath.' He lied down beside me under the comforter. He brushed his hand down my hair. 'Diba galit k-ka?' I silently asked. The rain poured heavily.

'Oo.' Sabi niya at naglagay ng unan sa gitna namin. I was expecting for him to hug me. Pero galit, eh. Kasalanan ko naman.

'I'm sorry. I shouldn't be here. Uh...' Umupo ako. Yeah, he's still angry. Madadagdagan ko pa ang galit niya kapag dito ako matutulog. I'm such a dummy.

'No. Stay here.' His eyes looked like he was begging me to stay. But his actions weren't. But I can't resist him. I love him that much.

Hinila niya ako papalapit sa kanya. Imbes na sa kanya ako mapunta, sa unan ako napayakap. Akala ko nga rin sa kay Daniel eh. Hirap umasa. Tsk.

'Why can't I leave?' Tanong ko.

'Because I want you to.' Umiling-iling ako while I hug the pillow tightly. 'You never play fair.' I say.

'I never will. Sleep now. Wala na ang kidlat na kinatatakutan mo.' Sabi niya at pumikit. Naka-side view siya kaya kitang-kita ko ang matangos niyang ilong na ang sarap i-trace.

Sumisigaw ang kalooban ko kasi ang gwapo niya tuluguh. I may be 21 now, but I'm still 18 at heart.

I stared at his perfection for minutes. Hindi ko na napigilan ang sarili ko, I touched his pointy nose. 'Sana bati na tayo.' I caressed his face.

Napatingin ako sa lips niya. Ang pula. Parang apple na ang sarap kagatin. Naaakit ako. Ang landi ko naman. I haven't kissed him for weeks. A kiss won't hurt lalo na't tulog siya. Kahit magkaaway kami...

Maigi kong pinatong ang kamay ko sa dibdib niya para sumandal. Kinuha ko ang unan na sagabal. Yumuko ako para magkalapit ang labi namin. Hinalikan ko siya ng mababaw.