Ölüyorum susuyorsun.. - Hyunin-

-On İki- Baybay Hayallerimin Evi.

-Sonuçlar açıklandıktan 2 hafta sonra-

Bugün gidiyorum! Her şeyimi hallettim. Hyunjin işte. Ben ise hazırlanıp şehi değiştireceğim, Tanrım..  Çok heyecanlıyım. Biletimi akşama aldım ki sabah toplanayım. Akşamdan hazırlansaydım Hyunjin farkederdi. Evet, başlayalım.

Önce valizimi aldım ve açıp içine özenle kıyafetlerimi yerleştirmeye başladım. Valizim orta boydu. Ama yanıma birkaç çanta daha alacaktım tabii. Kıyafetlerimi yerleştirdim. Şükürler olsun ki sığmıştı.

Ailemden son kez para istemiştim. Hyunjin de kartıma yatırmam için para vermişti, onun yanında biraz nakit de verebilir misin diye sorunca hemen verdi, yani para açısından o kadar sıkıntım yoktu. Yerleşeceğim eve param yetiyordu, biraz da artıyordu.

Valizim de biraz daha yer vardı, çok az. Oraya da parfüm,  havlu falan koydum ve en üste de bi yastık koyup zor da olsa valizi kapattım.

Başka bi çanta daha aldım ve içine bilgisayarımı, şarj aletlerimi, paketli peçete ve paketli katı sabun, kitaplarımı ve takılarımla paramı koydum. Çantayı kapattım ve ön kısmına dış fırçası, krem, diş macunu falan koyup orayı da kapattım.

(Baya detaya girdim ama çok hoşuma gidiyor yazmak 🤧)

Ve son çantayı doldurmak için mutfağa gittim. En azından ilk haftalık yiyeceklerimi almalıydım. Sebze, meyve aldım biraz. (Evet marketten alır gibi) Abur cuburlarımı, paket kahvelerimi, kullanmadığımız 10lu çatal-kaşık-bıçak setini ve  plastik bardak, tabak aldım. (ALMAK ZORUNDAYIM ÖYLE MAL MAL BAKMAYIN.) Benim için geçim zorlu olacaktı, o yüzden alabileceklerimi alıyordum. Ama çanta dolmuştu. Kapattım. Çantayı kapının önüne koyup Kendimi koltuğa attım.

'E yeni eve gidiyorsun ama mobilya falan ne olacak?' derseniz, evde gerekli şeyler var. (Neler olduğuna gidince bakarız) Sadece battaniye falan yok ama onları da hallettim. Nasıl mı? Minho Hyung sayesinde. Minho Hyung'un yanına gittim, sonuçlar açıklandıktan birkaç gün sonra. Konuştuk, gideceğim şehire o da kuzenleriyle görüşmek için gidecekti. Zaten 2 şehir arasında kaldığımda Minho Hyung bana orayı önerdi, güzel diye. Benim gideceğim üniversiteye bi arkadaşı gitmiş ve gayet iyi olduğunu söylemiş. Ben de orayı seçtim. O da bazı eşyalarımı onun götürebileceğini, evi yerleştirirken bana yardım edebileceğini söyledi. Tabii ben aşşşırı mutlu oldum. Yani battaniye gibi bazı şeyleri o getirecek, ona verdim.

Bu arada bir karara vardım. Yeni evimde bana bi arkadaş lazımdı. Ve ben bunun kim olacağına karar verdim. 40 yıl düşünsen belki aklının ucuna biraz gelebilecek biri. Veeee.. İnnie! İnnie'yi sahiplenmeye karar verdim! Minho Hyung'a bunu söylediğimde hem şaşırdı, hem çok sevindi. Hatta ev hediyesi olarak bi miktar mama ve gerekli birkaç şey daha getirecek. İnnie'yi yarın göreceğim.

Bir yandan içim çok buruk. Bu evden, hayallerimin evinden gitmek.. Bilmiyorum. Acıtıyor. Çok acıtıyor. Ama bir yandan da seviniyorum, gideceğim. Bu sorunlardan uzaklaşacağım. Ne okulda beni kıstıracak birileri, ne de evde benim moralimi bozan, yıllarımı verdiğim biricik sevgilim olacak. Ama evlenmeden bitmesi güzeldi. İyiydi, evlenmiş olsaydık ve bunlar yaşansaydı, düşüncesi bile kötü. Boşanmak kolay değil. Şimdi herkesten habersiz gideceğim. Umarım yeni üniversitemde arkadaş edinirim. Yalnız kalmak istemiyorum.

Ben tüm bu işleri yaparken saat ne kadar geçmiş! Hemen hazırlanıp taksiye atlamam gerek! Koşarak odaya gittim ve ceketimi üzerime alıp kulaklığımı boynuma geçirdim, telefonumu aldım,diğer ayakkabımı, terliğimi ve botumu bir poşete tıkıştırıp eşyalarımı kapının önüne koydum. Ve evden çıktım. Gidiyordum! Resmen gidiyordum! Kapıyı kapattım ve kitleyip anahtarı cebime koydum. Çantaları sırtlandım ve valizi alıp binadan çıktım.

Nedense içimde yakalanacakmışım gibi bir his vardı. Hyunjin de her gün geç geliyor, şimdi mi erken gelecek? Yok, yok.

Taksi geçmesini bekliyordum. Umarım hemen bi tane gelir.