Ölüyorum susuyorsun.. - Hyunin-

-On Sekiz- İnnie?

Gündüzdü ama İnnie'yi yürüyüşe çıkardığım için yorulmuştum ve uyumuştum. Uyandığımda telefonum gelen mesaj ve arama bildirimlerinden patlayacak gibi oldu. Ne kadar Hyunjin'le konuşmak istemesem de her gün yazdıklarını okuyordum. Çünkü polise gidecek olursa sorun çıkabilirdi. Ama daha o raddeye gelmemişti. Bir yandan da halini merak ediyordum. Ama bugünkü mesaj ve aramalar diğer günlerden farklıydı. Hyunjin, annem, babam ve bir dakika ne?  Rüya mı görüyorum diye gözlerimi ovuşturdum. Rüyada olmadığımı bilsem de bundan emin olmuştum. Direkt o yazışmaya girdim. Annemin, babamın ve Hyunjin'in dünya kadar mesajı ablamın 1 mesajından önemli miydi? Sanmıyorum.

Arayıp Yazarsa Rüyadayım (Ablam)
- Sorunlarından kaçarak kurtulamazsın.

- Abla?

Yazdım ve diğer konuşmalara girip okudum.

Babam
- Annen ağlıyor diye ablana kızardın ama şimdi sen ağlatıyorsun

İçim garip olmuştu.
Tüm mesajları okudum. Benim kendi isteğimle gittiğimi anlamışlardı. Normalde kızacaklar diye korkardım ama bu telaşla ve 1 hafta kaybolmamın üzerinden bana kızacak kadar kadar kötü kişiler değillerdi. Hemen aramadım. Ablamın yazmasını bekliyordum nedense. Onunla konuşmak istiyordum. Şu ana kadar sadece ona yaşam belirtisi vermiştim.

Ablama tekrar yazsam mı ya da arasam mı diye düşünürken telefonum çalmaya başladı. Tam kapatacakken kimin aradığını gördüm ve duraksadım.
Arayıp Yazarsa Rüyadayım (Ablam)
Direkt telefonun ekranına garezim varmışçsına basarak telefonu açtım.

- Alo?

- İnnie?

İçim garip olmuştu yine. Ablamla alakalı her şeyde içim garip oluyordu.

- A-abla?

Kahretsin, kekelemiştim. Ablam hala benim bir ezik olduğumu düşünecekti. Gerçi bunu biliyordu.

- Neredesin?

Sesinde bir telaş, bir endişe ya da bir korku aradım ama hiçbirinin kırıntısı dahi yoktu. Uzun süredir sesini duymamıştım ama duyduğum sınırlı zamanlardaki gibi duygusuz ve soğuktu sesi.

- Şey, annemlerin yanında mısın?

- Hayır.

Sesindeki soğukluk konuşmamı zorlaştırsa da biraz daha doğru düzgün konuşmazsam telefonu suratıma kapatabilirdi.

- Ben şehir dışındayım

- Korkaklığında hiç bir değişim yok.

- Ben şey

- Evet?

Derin nefes aldım ve korkarak (ablamın dediği gibi hala bir korkaktım.)

- Benim üzerime çok şey geldi. Sen kendin gelip bana söylemesen de ilk defa benimle alakalı bir şey demiştin ve ben buna kulak vermedim. Hyunjin'le beraber yaşamaya başlamam saçmalıktı. Aynı senin söylediğin gibi.

Hiç bir şey demiyordu ama ben dinlediğini biliyordum.

- Hyunjin'i hep bekledim. Ama işe girdikten sonra eve geç geliyordu, benimle ilgilenmiyordu ve hep patronuylaydı. O benim için çalışıyor diyerek bencillik ettiğimi düşündüm. Ama hep böyle devam etti. Ben ona taciz edildiğimi söyleyecekken o bana kulak bile vermedi. Ben ağladım. Çok ağladım. Küçükken dediğin gibi ağlaktım işte. Sonra korkaklığı bir kenara bırakıp sınava çalıştım, işlere baktım. Taşınacak yerlere. Sınavı geçtim ve buraya geldim.

Durmaksızın anlatıyordum çünkü bir daha buna şansım olmayabilirdi.

- Aileme yük olmak istemedim. Buraya gelirken havaalanında Hyunjin ve patronunu gördüm. Hyunjin onun yanında tam bir ukeydi ve ona itaat ediyordu resmen. Patronu ona benim gibi bir genç çocukla uğraşmamasını ve beni boşvermesini söyledi. Mesaiye kalmakla alaklı imalar yaptı. Ben onu gecelere kadar beklerken o zorla da olsa patronuyla sürtüyordu büyük ihtimalle. Bir köpek aldım ve 1 haftadır buradayım. Annemlere haber verecektim ama vermedim.

- Annemlere bunları anlatmalıydın.

- Yapamadım.

- Annem kafayı yiyecek. Bir an önce onları ara.

Dedi ve kapattı. İlk defa ablamla bu kadar uzun konuşmuştuk. İlk defa derdimi anlatmıştım. İlk defa beni arayıp yazmıştı. Sözünü dinledim ve annemi aradım.

- Alo Jeongin!

Annemin sevinçli ve şükredercesine bağırarak telefonu açmasıyla kulağımı hissetmiyordum.

- Anne?

Arkadan bağırış sesleri geliyordu.

- Oğlum neredesin sen aklımız çıktı

Ağladığını anlayabiliyordum. Babamın dediği gibi ablama kızdığım şeyi kendim yapmıştım. Hatta çok daha fazlasını.

- Anne Hyunjin yanınızda mı?

- Evet oğlum gel konuşalım lütfen

- Onu görmek istemiyorum

- Ne?

Ablama anlattığım kadar detaylı olmasa da anlaşılır şekilde neler olduğunu anlattım. Hyunjin'in patronuyla sürttüğü ve taciz edilmem dışında.