İplerimdeki Eller

5. Bölüm"Ayy evladım elimden gidiverdi"

KEYİFLİ OKUMALARR🤍🤍
✨✨

O muhteşem günün üstünden 2 gün geçmişti.
Hala akrabaların isimlerini aklımda tutamıyorum. Şu an tavanla bakışıyoruz,gözlerini benden alamıyor.

Yatakta doğruldum 1-2 dk etrafa sorgulayıcı bakışlarımdan attım demek isterdim ama nasıl atıldığını bilmiyom. Biraz daha ileri gidip ayaklarımı sarkıttım. Kollarımı iyice gerip esnedim,biliyorum şu an herkes esniyo.

Ayağa kalktım ve yatağıma baktım şu an hiç toplayamam valla, banyoya girip kişisel işlerimi hallettim. Sonra giyinme odasına gidip kıyafet düşünmeye başladım. Üstüme siyah kıyafet altıma gri eşofman alıp odadan çıktım.

Aşağı inmek için asansöre yönelmek yerine merdivenlere yöneldim.Bu da benim en zahmetli sporumdur. Aşağı indiğimde Fulya hanım ve yamaç bey vardı sadece. Canım abilerim ve kardeşim daha inememişti anlaşılan. Beni gördüklerinde gülümsediler.

Bende onlara gülümsedikten sonra televizyon odasına yöneldim. Kapıdan girince gözüme koltuk çarpı o kadar rahat gözüküyordu ki, gazımı alamayıp koşmaya başladım.

Koltuğa atladım ve bam! Koltuk duvara doğru gitti ve burnumu duvar vurdum. Eve sanki bomba atılmış gibi ses çıkarken ben, niye hep burnumdan sakatlandığımı düşünüyodum.

Fulya hanımı görmemle koltukta düz bi pozisyona geçtim, "Ayyyy Azra iyi misin" diye burnuma peçete tutmaya başladı,evet ya harikayım şahaneyim.

"Çok iyiyim Fulya hanım" diyip kendi kendime gülmeye başladım. İyice kafayı yemiştim. Yamaç beyin geldiğini görmemle ayağa kalktım. "Azra iyi misin evladım" diyip kafamın dibine gözlerini şaşı yaparak girmesiyle kendimi tutamayıp kahkaha atarak gülmeye başladım.

"Fulya, bu çocuk niye salak salak gülüyo kafasını da mı vurdu acaba" diyip koltuğa çıkarak kafama bakmaya çalıştı. "Vurmuş mu" diyip, Fulya hanımında koltuğa çıkıp kafama bakmasıyla gülmem biraz daha şiddetlendi.

"Ne bu ses ya" diyerek içeri asil girdi, bi o eksikti zaten. "Oğlum git Arsel abini çağır" dedi Fulya hanım. Asil garip garip bize bakıp tam kapıya yönelmişti ki içeri Arsel girdi. Fulya hanım ve yamaç beyin niye koltuğun üstünde kafama baktıklarını anlamak ister gibi gözlerini kıstı.

Haklı!

"Anne noldu" deyip yanımıza geldi. Hiçbir şey olmadı ya altı üst burnumu duvara çarptım yani."Azra kafasını vurdu oğlum çabuk gel bak" telaşlı telaşlı konuşan Fulya hanıma garip garip baktım.Ben burnumu vurmuştum diye hatırlıyorum, acaba gerçekten kafamı mı vurdum.

"Nasıl vurdu" diye beni koltuğa itip kafama bakmaya başladı arsel. "Kafamı değil burnumu vurdum" artık dayanamayıp konuşmamla yamaç bey hatırlamış gibi, kafama bakmayı bırakıp bi anda kafamı geri eğdi. Sizce noldu

Duvara yaslanmış koltuk yüzünden bu seferde kafamı vurdum. Çok acıdığı için doğrularak ayağa kalktım. "Ayyy evladım elimden gidiverdi" diyip kolumu tutmaya çalışan yamaç beye baktım. Bende o göz varmı, yani göz var ama o göz yok.

"Yamaç bey iyiyim ben" diyip merdivenlere koşmaya başladım. Dengemi kaybettim, tam yerle aşk yaşayacakken Agah'ın beni tutmasıyla yere yapışmaktan kurtuldum. Arkada gülerek yerle sevişen atilla ve adala tip tip baktım.

"Azra gel bari burnuna peçete tutalım" dedi arsel. Niye hatırlatıyon kardeş ben unutmuştum onun acısını. Yanına havalı havalı yürürken serçe parmağımı masanın kenarını çarptım. "Hay senin gibi masanın ağzına çomak soksunlar hemi" diyerek iki büklüm oldum.

"Noluyo bu kıza" diyerek hemen yanıma koşup beni kaldıran Fulya hanıma acıklı acıklı baktım. "Ben en iyisi odama çıkayım" diyip küçük Emrah şeklinde merdivenlerin oraya gittim.Fulya hanımın telefonu çaldı o arada,
Dinlemeyip merdivenin ilk basamağına adım atmıştım ki duyduğum şeylerle far görmüş tavşan gibi kaldım.

Hayır ama ya niye ben neden ben sebep.
N-İ-Y-E B-E-N N-İ-Y-E

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋
EVETTT BİR BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELDİKK.

SİZCE FULYA HANIMA GELEN TELEFONDA NE SÖYLENDİ

AZRA NİYE HABER DUYUNCA YIKILDI

SİZCE AZRA ARTIK ANNE, BABA DESİN Mİ FULYA HANIMA VE YAMAÇ BEYE