"Ya abi sal beni" Agah abimin peşimde dolanmaya devam etmesiyle ona dönüp bıkkın bi nefes vererek konuştum. "Ya ama güzelim sen gider açık şeyler alırsın, yani sana çok yakışıyor ama abinin katil olmasını istemezsin dimi" sorgulayıcı bakışlar atarak sormuştu.
Gür bi kahkaha atarak yere oturdum, artık gülerken nefes alamamaya başlayınca gülmemi durdurdum. Benim gibi harika bir varlığın ölmemesi gerekirdi sonuçta. Egom tavan yalnız.
"Ya abi yaz atındayız ya hem tatile gidiyoruz kazak mı giyiyim." Abim derin bir nefes alarak yüzünü sıvazladı. "Tamam istediğini al ama bende yanında gelicem" dedi abim. Aynen abi sende gel de tüm giydiklerime karış dimi.
"Yok abi ben tek giderim" biz konuşana kadar çoktan yemek odasına gelmiştik. "Sen abini istemiyorsun anladım" diyerek kıçını bana döndü ellerini göğsünde birleştirirsek benden önce odaya girince şok içinde kalmıştım.
Kocaman adam bebek olmuştu bildiğin. İçeri girdiğimde atilla abim bana gülümsedi sonra hemen bozdu gülümsemesini, daha atilla abime abi demiştim ona trip atıyordu.
Yani içimden diyordum ama daha dılardan dememiştim. Aynı zamanda Arsel abime de daha dışımdan abi dememiştim. İkisine de aynı anda diyecektim, çok uzatmak istemiyorumdum. Ailemi yeni bulmuştum ve hemen sanki hiç ayrılmamışız gibi o samimiyeti istiyordum.
"Günaydınlarrrr" diyerek sandalyeme hızlı bir şekilde oturdum demek isterdim ama gerizekalı asil sandalyemi çektiği için kıçımız üstüne düştüm. "Ya gerizekalı benim kıçım ne kadar değerli haberin var mu senin" diyerek ayağa kalktım sandalyemi düzeltip oturdum.
"Ne kadar değerli acaba merak ettim" dedi ama hiç buralı bile değildi hayvan gibi yemek yiyordu mal. "Anne çok değerli dimi benim kıçım" anneme baktım.
"Evet kızım çok değerli senin kıçın" annem kıçın lafını söylerken gülmemek için kendini tutmuştu. "Hala kıçına bir şey olursa kıçınla hava atamazmısın" şok içinde adara baktım. Sofradaki herkes gülmüştü hatta evdeki çalışanlara bile gülmüştü.
Canım yeğenim ne kadar da güzel rezil ediyor halasını. "Kızım bu gün son hazırlıklarını tamamla, yarın çıkarız" annemin konuşmasıyla ona döndüm. "Tamam anne, bende bu gün çıkıp bi kaç kıyafet falan almak istiyorum işim yoksa birlikte çıkalım mı" dedim.
"Olur kızım çıkarız" annem gülümseyerek cevap verince bende ona gülümsedim. Çok eğlenceli olacaktı.
Doyduğunu hissettimde ağzımı peçeteylr sildim çünkü kibar bi kızdım. Sonrasına anneme bakarak konuştum "Anne ben doydum şimdi üstümü giyineyim duş alayım, sende hazırlanırsın çıkarız" diyerek ayağa kalktım. Annem başıyla onaylayınca odama çıkmaya başladım.
Sonunda odama gelince derin nefes aldım, yaşlandım artık. Duşa doğru yürüdüm. İçeri girip kapıyı kitledim, genellikle soğuk suyla dul alıyorum saçlarım ve cildim harika oluyor. Yavaş yavaş soğuk suyla dul alıp bornozumu giyerek giyinme odasına geldim.
Ne giyeceğim ya ben, neyse her halimle güzelim yani poşet giysem bile yakışır. Evet bunları kimse bana demediği için bende kendime diyorum, yakında şizofren diyerek beni deli hastanesine kapatsalar yeridir yani.
Üstüme beyaz crop badi altıma siyah şort kafama da siyah şapka giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Azra'nın kombini)
Yavaş yavaş giydim kıyafetlerimi, sonra giyinme odasından çıkıp aşağı indim. Telefonumu almadığımı fark edince derin bi nefes aldım. Çünkü tekrar o ölüm merdivenlerini çıkacaktım.
Çıktıktan sonra telefonumu alıp aşağı indim. Atilla abimi görmemle gülümseyerek ona baktım.
Bir şey demeden yanımdan geçip gitmesiyle beye uğradığımı şaşırdım.
Bence bombayı batlatalım
"Abi sarılalım mı" dememle atilla abim olduğu yerde kaldı. Sonra kendine yeni gelmiş gibi hemen yanıma geldi. Ellerini belime dolayarak sarıldı ve kaldırdı beni.
