කදවුරෙන් ඇහෙන විලාප සද්ද නැවතිලා ගිහින් දැන් හෝරා ගානක් ගිහින්..රාත්‍රී මුර සංචාරෙ යන සෙබලුන්ගෙ වැලි වලට පෑගෙන බූට් සද්ද ඇරුනාම වෙන දෙයක් මගෙ කන්වලට ඇහුන්නෑ...මට නින්ද යන්නෙ නෑ...මං හිතන්නැ මේ කදවුරෙ එක හිරකාරයෙක්වත් සැනසිල්ලෙ ඇස් පියාගන්නවා ඇති කියලා ....
"මගෙ දොස්තර මහත්තයා....නිදාගන්නෙ නැද්ද...
හැමදාමත් වගෙ මගෙ ආත්මාර්තකාමි ඇස් ඒ කටහඩ හෙව්වා.හැමදාමත් වගේ,හැමරැයකම වගෙ මං ඔහුට යටත් උනා...
"මීනී අලුවල සුවද තාම දැනෙනවා කැප්ටන් කිම්,
"මෙතන ඇර මට ඔයාව ආරක්ශා කරන්න බෑ දොස්තර මහත්තයා,මොකද ඔයා පෝලිශ් කෙනෙක්,ඔයා හොදටම දන්නවා පෝලිශ් ජාතිකයෝ කීදෙනෙක් දවසට මැරෙනවද කියලා,
"ඉතින් ඇයි මාව නොමරන්නෙ, ඔයාගෙ අතින් අනිත් මිනිස්සු මරනවා වගේ මාවත් මරලා දාන්න කැප්ටන් කිම්..ඇයි මේ තිරිසන් වැඩෙ නතර කරන්න බැරි....
මං ටේහියුන් දිහා කෙලින්ම බැලුවා.මට වෙන්වෙලා තිබ්බ කුඩා ඒත් සුවපහසු කදවුරට වෙලා තාමත් මිනී අලු පාවෙන රතු නිවාසෙ දිහා බලන් හිටියා.එයා හිටියෙ මගෙ දිහා ඇහිපිය නොහෙලා බලාගෙන..
"පලිගන්න ඕනි දොස්තර මහත්තයා,ලෝක යුද්ධෙට හේතුව යුදෙව්වෝ...උන් නිසා ජර්මනිය පැරදුනා..උන් නිසා ජර්මනියට වන්දි ගෙවන්න උනා..ඒත් මේ පාර එහෙම නෑ...නිර්මල ආර්‍ය ජාතිය ඉතුරු වෙලා පිවිතුරු ජර්මනියක් ලැබෙනකන් අපි සටන් කරනවා.
"ඕක ඒකාධිපතිත්වය කිම් ටේහියුන් !ඕක ඒකාධිපතිත්වය...හිට්ලර් ඔයාලා හැමෝවම ම්ලේච්ඡයො කරලා...දවසකට ඔයාගෙ අතින් කිරි දරුවෝ කීයක් මැරෙනවද ටේහියුන්.....නොදරුවෝ පලිද ටේහියුන්...නොදරුවෝ දන්නවද ජාතිවාදය,
"කොයිමවෙලාවකවත් නොදරුවෝ මගෙ හතුරෝ නෙමෙයි දොස්තර මහත්තයා,
මගෙ හතුරා ලේ...!!
පහත් ලේ තියන උන් ඔක්කොම මගෙ හතුරෝ...
මං අහක බලාගත්තා.මට එයා එක්ක ලැබෙන පුංචි වෙලාවෙත් රන්ඩු වෙන්න උවමනා නොවුනත් මට බෑ මැරුන මිනිහෙක් වගෙ ඉන්න.මගෙ නහයට මිනි අලු වල සුවද දැනෙද්දි,බැරැක්ක අස්සෙන් ඇහෙන විලාප සද්ද ඇහෙද්දි ටේහියුන් කියන පහත් ලේ තියන මගෙ ඇග කකියනවා.
YOU ARE READING
Auschwitz|taekook
Fanfiction"මං අකමැති මට ආත්ම අනුකම්පාවක් දැනෙනවට...ඒ නිසා මගෙ ආත්මෙ වැලදගන්න කිම් ටේහියුන් ....මාව වැලදගෙන මට ඒ හැගීම දැනෙන්න නොදී තියාගන්න...." -Jeon Jungkook- "මං ඔයාගෙ ආත්මෙ වැලදගෙන ඉන්නෙ ජියොන් ජන්කුක්....ඒ ගැන දුක් වෙන්න එපා...
