Aras bir vampirdi. Ne yani her şey yalanmıydı ablamın yaşaması ben ona ablamdan sonra güvendim ona söylemedim ama güvendim.
Geriye doğru giderken taşa takıldım ve düştüm.
"Ya sen ne biçim bir psikopatsın oğlum." Dedim korkmuş bir şekilde.
"Sana hiç bir şey açıklamama izin vermedin." Dedi bağırdı belki haklıydı ama bütün olan şeyler üst üste geldi.
"Tamam haklı olabilirsin ama ben ne yapabilirim. Biri senin karşına çıksa senin ablan yaşıyor yada ben vampirim dese ne yaparsın." Dedim dönük bir şekilde.
"Sende haklısın ama onu bir kere dinle. En azından benim için." Dedi arkamdan bir ses. Çok tanıdık geliyordu ama anlamadım. Tam arkamı döndüm ve şok oldum. Bu, bu benim ablam ne yani Aras doğrumu söyledi benim ablam yaşıyor.
"Abla sen nasıl." Diye zorla konuşmaya çalıştım tam bana sarıl için geliyordu kendimi geri çektim.
"Sen beni yüz üstü bırakıp gittin." Dedim bağırarak
"Neden bana böyle bir şey yaptın. Hiç düşünmedin sanırım beni nasıl bir durumda olduğumu. " Dedim cevap vermedi sadece suratıma baktı.
"Niye susuyorsun çünkü bana verebilecek tek bir cevabın bile yok dimi abla he söyle. İster inan ister inanma seni her şeyden çok seviyorum ama sen beni hiç düşünmedin tıpkı, tıpkı babam gibi yaptın beni yüz üstü bıraktın." Dedim daha fazla bağırarak
"Tamam yeter öyle olması gerekiyordu öyle oldu mira ve ben asla babam gibi olmadım hani o nerde yok ama ben senin yanındayım." Dedi kızgın bir şekilde
"Ve sakın unutma tekrar gelicem küçük kız kardeşim." Dedi ve gitti tam o sırada aras geldi yanıma.
"Biraz fazla ağır oldu sanki miram." Dedi üzgün bir sesle
"Beni eve bırakırmısın Aras. Şuan tek kalmaya ihtiyacım var." Dedim hiç bir söylemeden arabaya bindi.
"İyimisin güzelim." Dedi Aras dalmışım
"Şey sanırım iyiyim." Dedim düz bir sesle. Ağlamaktan hem başım çok ağrıyordu hemde gözlerim şişmişti eve geldiğimde teşekkür edip arabadan indim. Odaya çıkar çıkmaz kendime yatağa atıp gülmeye başladım neden bilmiyorum ama küçükken de böyleydim kötü bit olayın arkasından sürekli gülüyordum.
Gece 3 gibi uyandım yataktan hızlı bir şekilde kalkıp tuvalete gittim ve bir güzel kustum. Baş ağrım hala geçmedi en iyi fikrin hastaneye gitmek olduğuna karar verdim. Altıma siyah bir eşofman üstüme beyaz bir crop geçirdim ve çantamı alıp çıktım
Her zamanki gibi serum taktılar evden çıkarken telefonumu kapatmıştım ve açtığımda bir sürü bildirim gelmişti
155 Arama
55 mesaj
Oha diye söyledim kendi kendime hayatımda beni kimse bu kadar aramıştı ve arayan kişi ise aras. Sesimi düzeltip aramaya başladım. 2 çalışta açıldı
"Mira iyimisin." Dedi telaşlı bir şekilde
"Evet iyiyim." Diyerek cevap verdim her işimin bok gibi gittiği için yine aynı şey oldu doktor odaya girdi.
"Mira hanım 2. Serumu takmaya geldim." Dedi doktor
"Mira sen hastanedesin ve benim haberim yok." Dedi sinirli bir şekilde
"Beni bekle geliyorum." Dedi ve kapattı
Yaklaşık 10 dakika sonra geldi ve yanında ablam vardı.
"Mira ne oldu. Kim ne yaptı sana." Dedi ablam telaşlı bir şekilde.
"Bir şey olmadı biraz midem bulandı kustum bende buraya geldim." Dedim uykulu bir sesle
"Tamam buradan sonra bize geçiyoruz." Dedi Aras emir verir gibi ve ben emir verilmesinden nefret eden biriyim.
"Bunu kime sordunuz neden bilmiyorum ama bundan benim haberim yok." Dedim
"Bak sen şu Allahın işine ya." Dedi dalga geçer gibi.
"Zaten otelde bugün son gününde sonra nerede kalacaktık sokaktamı." Diyerek sustu tam o sırada doktor geldi
"Hastamızın fazla bir seyi yok ama dinlenmesi önemli." Dedi
"Peki doktor bey teşekkürler." Dedi ablam ve doktorda çıktı.
"Yine sen bak şu Allahın işine." Dedi Aras aynı zamanda gülüyordu.
"Tamam Tamam ama sadece 1 hafta sonra ben İzmire dönüyorum." Dedim tavırlı bir şekilde
"Hayır gitmene izin vermem." Dedi ablam Aras yine onu destekledi.
"Niye yoksa ben kanımı tatmadan gidiyorum diye üzüldünmü." Dedim ağlar gibi yaparak.
Ters bir bakış atıp odadan çıktı.
Bütün istek üzerine evlerine gittik kocaman bir ev hatta malikane gibi bir yer.
"Kendine dikkat et. Ve odan yukarıda solda." Dedive gitti niye kendime dikkat etmem gerekiyor o konuda hiç bir fikrim yok. Odama geldiğimde şok olmuştum çünkü kocaman bir oda vardı karşımda hersey benim sevdiğim gibi ama neden herseyi benim istediğim gibi yapıyordu. Kendimi yatağa atıp iç sesim ile konuşmaya başladım
Senden hoşlanıyor olmasın.
Hayır tabikide hem neden ben yine ve Niye kendime dikkat etmem gerekiyor. Acaba başka Vampirler varda beni ondan koruyor olmasın umarım böyle bir şey olmaz eğer olursa onu pişman ederim eğer yaşarsam. Biraz uyumayacağım ama içim hiç rahat değildi.
Umarım aklıma gelen şeyler olmaz.
●●●●●●●●●●●●●●●●●
Bölüm sonu
Yorumlarınızı bekliyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAMPİR PRENS (Tamamlandı)
Vampiresevgilim ile aramı düzeltmek için Fransa'daki tarihi şatolarından birine gittik. bir kararti gördüm çok tanıdık ve yanıma geldi ve dediki "yıllar sonra seni buldum güzelim. ama bu nasıl olur." Diyerek gitti ve kaderim o değişti
