sevgilim ile aramı düzeltmek için Fransa'daki tarihi şatolarından birine gittik.
bir kararti gördüm çok tanıdık ve yanıma geldi ve dediki
"yıllar sonra seni buldum güzelim. ama bu nasıl olur." Diyerek gitti ve kaderim o değişti
Kim yapmıştı böyle bir şeyi ona neden yapmıştı eğer benim yüzümden olduysa asla kendimi affetmezdim
"Sıkıntı değil prenses ufak bir sıyrık sadece." Dedi sinirlenmistim kim ona dokuna bildi daha ona ben bile dokunmamışken
"Sakin kalmaya çalışıyorum ama burdan çıktıktan sonra bana her şeyi anlatıyorsun tamammı." Dedim Kafasını salladı. Biraz sohbet ettik doktorlar geldi yarın taburcu olabileceğimi söylediler ilaç verdiler ve gittiler. Bir ara ablam geldi yanımda biraz durdu ve gitti.
"Sen git istersen geç oldu yarın beni almaya gelirsin." Dedim "Tekmi kalacaksın." Dedi "Tek kalmaya alışkınım." Dedim yorgun bir sesle "Artık tek kalmayacaksın prenses ben varım." Dedi babasının bile sevmedi yanında durmadığı bu kızı o sevebilirmi. Her zaman yanımda olabilirmi.
"Teşekkürler." Dedim ve kafamı yastığa koydum ve sadece düşündüm babam neden beni istemdi. Yüksek ihtimalle hala hayatta ve en kısa sürede onun karşısına çıkacam. Bana yaşattığı her için hesap sorucam.
Bu düşünceler ile uyuya kaldım.
Sabah güzel bir öpücük ile uyandım.
"Günaydın prenses." Dedi "Günaydın sanada." Dedim ve hemen kendimi toparladım bir bardak su içtim.
"Doktorlar son bir kez kontrol edip çıkaracaklar." Dedi kafamı salladım. küçük ve dar olan yerleri sevmiyordum ve bu yüzden burdan hemen çıkmak istiyordum.
Kahvaltı gelene kadar eşyalarımızı topladık. İşimiz bitince kahvaltı gelmişti. Biraz yedim ama aras ağzına bir lokma bile atmadı.
"Sen niye yemedin. " Diye sordum saçlarımı toplarken "Aç değildim prenses." Dedi düz bir şekilde "Peki."Dedim ve devam ettim ''Neden bana prenses diyorsun." Dedim bunu hala çözemediğim için dahada meraklandım.
"Sana yakıştığı için." Dedi kısık bir sesle kafamı salladım ama istediğim cevap asla bu değildi. Gerçi ne cevap istediğimi ben bile bilmiyordum.
Aradan 10 dakika geçti doktorlar geldi ve son kontrolleri yaptılar
"Bence gayet iyisiniz mira hanım artık çıkabilirsiniz." Dedi doktor Teşekkürler edip hastaneden çıktık. Arabaya bindiğimizde kısık seste bir müzik acıktı eve gitmek istemiyordum artık sıkılmıştım bu tarz olaylar yaşamaktan belkide kendi evime çıkmam gerekiyordu.
"Buralarda hiç satılık bir ev varmı." Dedim ilk konuşan ben olmuştum
"Hayır. Niye sordun."Dedi imalı bir şekilde "Hiç merak ettim." Dedim biraz bana baktı kafalı salladı.
Sonunda eve gelmiştik. Kapıda ablam karşıladı ona sarılıp hızlı bir şekilde odama çıktım. Önce ılık bir duş aldım ve üstüme rahat bir şeyler giydim. Tam yatağa yatacakken kapı tıkladı
"Gelebirsin." Diyince odaya girdi ablam gelmişti "Yemek hazır." Dedi karnım aç değildi ama ablam hayır dersem ısrar edeceği için
"Sen in ben geliyorum hemen." Dedim saçlarımı topuz yapıp aşağı indim.
"Mira ağrın varmı." Diye sordu aras neden sorduğunu anlayamadım
"Hayır ağrım yok ama neden sordun." Dedim çorbamı kaşıklarken.
"Düşündümki ablam ne zamandır evde hem sende evdesin buraları fazla gezmedin. Hep beraber dışarı çıkalım." Dedi biraz bekledim ama ablam bende önce söze başladı
"Aras benim her yerim ağrıyor siz beraber çıkın." Dedi ablam bu aralar hiç iyi değildi hiç bir yere gelmiyor yada fazla konuşmuyor.
"Tamam ben gelirim ama fazla geç kalmayalım." Dedim ablam bana bakıp gülümsedi bende ona.
Yemeğim bitince odama çıktım sade bir elbise seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Miranın giydiği elbise
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arasın giydiği
Son olarak makyaj yapıp odadan çıktım ve Arasın odasına doğru gittim. Kapıyı çaldım başta ses gelmedi tam yine çalacaktım Aras Odadan çıktı
"Bende seni bekliyordum." Dedim.
Beraber merdivenden inmeye başladık arabaya geldiğimizde kapımı açtı bende hemen bindim oda binince gitmeye başladık
"Nereye gidiyoruz." Diye sordum "Bilmem nereye istersen." Diye yanıt verdi "Sen nereye istersen oraya gidelim." Dedim ve arkama yasladım.
Yol biraz uzun sürmüştü ama geldiğimiz yere değerdi. Çok sık bir yerdi. El ele tutuşup içeri girdik cam kenarı bir yere oturup siparişlerimizi verdik. O sırada Arasın gözleri dikkatimi çekti sanki kırmızı gibiydi.
"Aras senin gözüne ne oldu." Dedim endişeli görünüyordu "Ne olmuş gözüme." Dedi "Kırmızı duruyorda ondan." Dedim Cebinden telefonunu çıkarıp gözlerine baktı ve ufak bir küfür etti "Arada olur böyle." Dedi bende fazla ilgilenemedim ama şimdilik.
Siparişlerimiz gelmişti tatlı bir sohbet ile başladık. Yan masadan çok tanıdık bir ses geliyordu kafamı çevirip baktım
Alp mi ben oraya bakarken arasda nereye baktığıma baktı
"Tanıyormusun." Dedi düz bir sesle "Eski sevgilim." Dedim ona bakarak tam arasa döndüğüm sırada bana seslendi.
"Mira seni görmek güzel." Dedi Alp "Senide." Dedim "Yanındaki kim bakalım." Diye sordu anı bir şekilde ''Sevgilim neden sordun." Dedim aras önce bana baktı ama pot kırmadı
"Benden sonra birine bulman iyi." Dedi be gitti Kıpkırmızı olmuştum daha doğru düzgün konuşmadığım adama Sevgilim Dedim.
"Aras gerçekten özür dilerim o an başka çarem yoktu." Dedim "Bence doğru olanı yaptın ." Dedi ve arkasına yaşlandı ufak bir gülümseme oldu yüzünde.
Hala kırmızı olduğuma yemin bile ederdim
"Bence artık gidebiliriz." Dedim "Tamam. Sen arabaya geç ben geliyorum." Dedi
Ona sevgilim dememde rahatsız olmamıştı hatta doğru olduğunu söylemişti. Ama neden onu ruh eşi olduğum içinmi.
