GİDİYORUM

94 49 9
                                    

Artık eve gelmiştik odama geçip oturdum, Alp hala buradaydı neden gitmemişti. Peki Arasın gözleri neden kırmızıydı.

Üzerimi değiştirip yatağa yattım.

Gece saat 3 gibi uyandım susamıştım normalde olmazdı ama bu gece olmuştu. Odada su olmadığı için mutfağa inmek zorunda kaldım. Mutfağa girdim ve lambayı açıp ufak bir çığlık atmam bir oldu yiğit ağzında Kan ile oturuyordu.

Arkamdan aras geldi. Ters bir şekilde ona baktım

"Ne oluyor burda. Yiğit senin bu halin ne." Dedim sinirli bir şekilde. Önce bana bakıp sonra Arasa baktı bir kaç kere tekrarladı

"Bana bir şey söyleyin." Dedim bağırarak
"Her şeyi biliyor." Dedi aras
"Vallahi dayanamadım." Dedi
"Bir daha olmaz." Diyerek ellerine yıkadı

"Bu konuyu burda kapatıyorum ama bir daha olmasın." Dedim ve suyumu alıp odama çıktım. Mutfakta beni karşılayan olay sonrası uykum kaçmıştı. Evde yerineni tek ezberlediğim yer teras, kocaman ve çok güzeldi

Üzerine bir şey alıp terasa çıktım. Kulaklığımı takıp salıncağa oturdum. Az önce ne olmuştu, yiğit gözümün önünde kan içiyordu
Yiğitte, Yiğitte bir vampirdi. Kimin kanıydı acaba kimin canı yandı.

"Mira az önce gördüğün sahne için özür dilerim." Dedi yiğit cevap vermedim çünkü hala şoktayım basit bir şey gibi gelebilir ama korktum.

"Mira özür dilerim lütfen cevap ver." Dedi

"Benden cevap bekliyorsun. Kimin kanıydı o." Dedim
"Kimin canını yaktın söyle,  Kimin hayatını bitti."Dedim
"Söyle, kime kıydın." Dedim bağırarak

Sustu az önce benim sustuğum gibi sustu

"Bir cevabın yok öyle değilmi." Dedim
Sesleri duyunca Aras geldi

"Fazla bağırıyorsun." Dedi bana, ilk defa sesini yükseltti.

"Tamam suçlu benim size iyi insan öldürmeler. " Dedim tam gitmeye için ayağa kalktım, kolumu bir el tuttu.

"Nereye gidiyorsun." Dedi sinirli bir şekilde

Kolumu çok sert tutuyordu ve canım çok yandı.

"Canımı yakıyorsun." Dedim
"Onun elinde olan bir şey değildi." Dedi dişlerini sıkarak.
"Şuan babamdan hiç bir farkın yok Aras." Dedim gözlerim dolmuştu istemsiz bir  şekilde.

Kolumu elinden kurtarıp. Odama doğru koştum. Kapımı kitleyip yatağa yattım.

Yiğite bağırdım için bana kızmıştı, gördüğüm olayın şokunu düşünmemişti. Ne olmuştu ona böyle biri değildi.

Ağlamamak istemiyordum.

Kafamı toplayıp ayağa kalktım çantamı elime alıp içine baktım.
Beni en az iki ay idare edecek kadar para vardı. Valizimi toplayıp kenara koydum o sırada. Biri kapıma tıkladı cevap vermeyince açmayı denedi ama kapı kitliydi.

"Mira ben çok özür dilerim." Dedi Aras
Cevap vermedim çünkü yüzünü bile görmek istemiyordum.

"Eğer sen cevap vermessen bende kapında beklerim." Dedi
Ve bir daha ses gelmedi.

Sabah saat 7 gibi Uyanmışım zaten 4 gibi uyandım, Duşa girdim daha sonra üstümü giyinip saçlarımı topladım valize eklenmesi gereken son parçaları ekleyip odadan çıktım.

"Sonunda prenses." Dedi aras gerçekten kapıda beklemişti
"Boşuna beklemişsin Aras." Dedim ters bir şekilde

"Gidiyormusun." Dedi cevap vermeden ilerlemeye başladım
Kolumu tuttu.

"Sana bir soru sordum mira." Dedi elimi kurtardım ve sadece bakıp gülümsedim.

"Sana acıyorum Aras sen böyle değildin ne oldu birden değiştin." Dedim.

"Sürekli kolumu tutmalar falan." Dedim ters bir şekilde
Daha sonra aşağı indim. Valizimi arabaya koyup evden çıktım.

Yakın arkadaşımın  buralarda bir evi vardı. Arabayı park edip arkadaşıma yazdım.

Biraz konuştuk oda buradaymış. Bir süre benimle kalıp gidecekmiş bende onun evinde kalacaktım. Çocukluğumdan beri tanıyorum tanıyordum onu kardeşim gibiydi.

Sonunda gelmişti.

"Uzun zaman oldu." Dedi sadece telefonda görüşmüştük
"Evet Alya." Dedim gülümseyip.

Bir kafeye geçip konuları konuştuk. Arasın vampir olduğunu söylemedim çünkü ne tepki verebileceğini bilmiyordum. Biraz daha oturduk ve kalkma kararı aldık.

Alyaya acil bir telefon geldi. Teyzem hastalanmış Alya oraya gidecekti bende eve.

Yolda ablamı aradım.

"Seni merak ettim, aradım açmadın." Dedi ablam direk
"Sana çok sevgili Aras anlatsın." Dedim
"Tam olarak neredesin gerimi dönüşüyorsun." Dedi ablam, sesi uzgun çıkmıştı.

"Hayır burda kalıyorum bir arkadaşımın evinde." Dedim

Biraz daha konuşup telefonları kapadık. Eve girmeden önce bir kaç şey alıp öyle girdim.

Izmirdeki ev kadardı. Hemen işlere koyuldum önce aldığım şeyleri yerleştirdim sonra kendi eşyalarımı. O sırada telefonum çaldı. Bilinmeyen bir numara arıyordu.

"Alo kimsiniz." Dedim
"Benim yiğit." Dedi
"Benim yüzümden aras ile kavga ettin evden ayrıldın." Dedi
"Evet ama sen fazla kurcalama bence zararlı çıkarsın." Dedim ve yüzüne kapattım.

Ablamı o evde tek bırakmıştım zaten hastaydı. Acaba gerimi dönmeliydim. Belkide fazla bile durdum. 

Tam isim bitti oturacaktım kapı çaldı. Bu evde Alya yaşıyordu belki ona bakmak için gelmişlerdir diye kapıyı açtım.

"Selam mira." Dedi yiğit
Kapıyı geri kapamaya çalıştım ama arkasından aras geldi oda itince kapatmadı.

"Bu ne böyle ev basmalar falan." Dedim
"Geçelim içeri öyle konuşalım." Dedi yiğit onlara içeriyi gösterirken bende odama girdim. Soluklanıp dışarı çıktım.

"Ee niye geldiniz." Dedim
"Seni almaya geldik." Dedi Aras gayet rahat bir tavırla.
"Oldu paşam başka isteğin." Dedim
"Öldürsen gelmem seninle." Dedim ve bende karşıya oturdum

"Ben senin hayatından çıktım bunu aklına sok." Dedim
Bana baktı ve gülümsedi.

"Daha her şey yeni başladı prenses. Ve sen benim hayatımdan çıkamazsın." Dedi.

■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□

Bölüm sonu

Yorumları ve beğenileri bekliyorum

Bu bölüm biraz geç geldi ne yazıkki
Diğerlerini daha hızlı atmaya çalışıcam seviliyorsunuz...

VAMPİR PRENS (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin