sevgilim ile aramı düzeltmek için Fransa'daki tarihi şatolarından birine gittik.
bir kararti gördüm çok tanıdık ve yanıma geldi ve dediki
"yıllar sonra seni buldum güzelim. ama bu nasıl olur." Diyerek gitti ve kaderim o değişti
Yola çıkmıştık. Hala aklım almıyordu o bir vampir için çok masum biriydi.
"Sana şimdi anlatmamı istermisin." Dedi "Neyi." Dedim "Sabah duyduğun olayı." Dedi suratıma bakarak. "Benim tamamen aklımdan çıkmıştı ama olur dinlerim." Dedim "Başlıyorum. Ama sözüme kesme." Dedi kafamı salladım
"Baban ve annen onlarda bir vampirdi. Baban şu seni kaçıran adam varya onunla babası ile iş birliği yaptı. Başta araları çok iyiydi ama sen doğduktan sonra işler değişti babanın zaten bir kız çocuğu vardı senin erkek olmanı bekliyordu ama oda kız oldu."
Ne yani babam beni gerçekten sevmiyordu.
"Annenle araları bozuştu. Volkan seni kaçıran vampirin babası sürekli onunla dalga geçiyordu erkek çocuğu olmadığı için. Onun erkek çocuğu vardı hemde 2 tane biride benim." Dedi şaşkın gözlerle ona baktın
"Hayır tabikide annem sağ olsun beni oradan çıkarttı yani ben onlardan değilim." İçime bir nebzede olsa rahattı.
"Baban bir karar vermişti seni yok etme kararı bu haber annene gelince hemen ablanı aradı seni oradan uzaklaştırması için işte tam o sırada kaza yaptı ve hayatını kaybetti. Ablan seni oradan uzak bir yere götürdü ve ona bir teklif sundular MELEK YADA VAMPİR Ablan seni korumak için bir melek olmayı tercih etti."
Gözlerim dolmuştu. Babamın beni sevmediği bir gerçekti yani
"Bu olanların hepsi sana gerçek dışı gelebilir haklısın seni anlıyorum." Dedi ve arabayı durdurup aşağı indi daha sonra benim kapımı açtı.
"İşte geldik." Dedi korkunç bir yere benziyordu sanki yıllardır hiç girilmemiş gibi bir yerdi.
"Sizinde buluşma yerleriniz ne değişik bir yer." Dedim ama cevap vermedi.
"Sana söz veriyorum kılana bile zarar gelmeyecek." Dedi ve elimi tuttu Alp ile ayrıldıktan sonra ilk defa elimi biri tutmuştu.
"Sence içeride kaç kişi vardır." Dedim panik içerisinde "Bilmiyorum." Dedi ve bana bir silah uzattı "Niye verdin bunu." Dedim "Belki lazım olur." Dedi
İçeriye giriş yapmıştık ve çok pis kokuyordu.
"Bizde sizi bekliyorduk." Dedi arkamdan bir ses hızlıca arkamızı döndük. O bizi kaçıran adam Arasın kardeşi Vural.
"Sen ne yüzle benim karşıma çıkarsın." Dedim sinirli bir şekilde "Hadi ama ben her zaman kazanırım." Dedi Sinirlerim aşırı bozulmuştu.
"Ne istiyorsun." Dedi aras "Seni ve kızı." Dedi düz bir sesle "O zaman kızı al." Dedi ve öne gitti şaşkın gözlerle ona baktım bunu yapmış olamazdı
"Sana güvenmiştim." Dedim hiç bir demedi belimdeki silahı çıkarttım ve vurala doğru tuttum
"Sakın bana yaklaşmaya." Dedim bu ne kadar işe yarardı bilmiyorum ama aklıma sadece bu gelmişti. Silahı çıktım ve ateş ettim. Allah kahretsin bu mal yaratık bir türlü ölmüyordu
Aras kolumu çekip beni bir yere götürmeye çalıştı "Sen ne yaptığını sanıyorsun Aras." Dedim bağırarak "Hani onlardan değildin. Niye bana yalan söyledin niye beni kandırdın." Dedim bağırarak
"Ben seni kandırmadım anladınmı plan böyleydi." Dedi sesi yükselmişti tam o sırada bir araba geldi ve silah çıktı. Bir ses
"O kız değildi seni salak yanlış kişiyi vurdun." Dedi "Ben senin-"Dedim ve gerisini hatırlamıyorum.
Uyandığımda hastanede yatıyordum.
"Sonunda uyandın mira." Dedi bir ses "Ne oldu bana." Dedim yada demeye çalıştım "Boşver şimdi sen iyimisin." Dedi aras "Susadım ve yorgunum." Dedim hemen bir bardak su getirdi
"Özür dilerim benim yüzümden oldu." Dedi arkadan bir ses Yavaş yavaş hatırlamaya başladım. Vurulmuştum
"Seni vuralın ekibinden sandım ve ateş ettim." Dedi "Önemli değil sende arkadaşını korumak istedin." Dedim
Aras kaş göz hareketleri ile çocukları odadan çıkardı
"Bende Özür dilerim her şey benim yüzümden oldu." Dedi "Merak etme bir daha olmayacak." Dedim şaşkın gözlerle bana baktı
"Çünkü burdan çıkar çıkmaz geri dönüyorum." Dedim Hiç bir demedi ve odadan çıktı. Gözlerim dolmuştu onu sevmiştim hemde herşeyi rağmen sevmiştim.
Gözlerimden yaşlar akmaya başladı ağlamak istiyordum.
"Mira iyiymisin senin için çok korktum." Dedi ablam ve bana sarıldı şuana ona sarılmaya o kadar çok ihtiyacım vardıki
"İyiyim ben merak etme." Dedim "Nasıl oldu bu anlat bana." Dedi "Sana sevgili aras anlatsın." Dedim. Ona o kadar öfkeliyimki çıkıp onu öldüresim var.
10 dakika sonra doktor geldi
"Şuan için gayet iyisiniz eğer bir sıkıntı çıkmazsa yarın taburcu olursunuz. İyi günler." Dedi doktor ve çıktı.
1 gün sonra
Eve gelmiştik hızlı iyileşmeye başlamıştım. Hastanede dediğim gibi artık burda kalmaya ihtiyacım yoktu başka bir yere gidecektim. Odama çıkıp valizimi aldım. İhtiyacım olan herşeyi aldıktan sonra üstümü giyinip odamdan dışarı çıktım.
"Mira nereye." Dedi Aras yüzünde bir üzüntü vardı. "Sana hastanede söylemiştim ben gidiyorum." Dedim "Seni zorlamak istemiyorum ama sadece bugün benimle vakit gelirmisin." Dedi aslında hiç gitmek istemiyorum ama sadece onunla geçirdiğim anılar için gitmek istedim.
"Tamam ama sonra benim yoluma sakın çıkma." Dedim imalı bir şekilde
"Güzel giyinmeyi unutma." Dedi ve gitti Odama girdim ve valizimi geri açtım en güzel elbisemi seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kırmızı dar bir elbise seçtim saçlarımı düzleştirdim hafif bir makyaj yapıp odadan çıktım. Dışarıda Aras beni bekliyordu en son dışarıda beni gördüğü gibi Dedi
