trying for my alpha ~JIKOOK~

3

Hoş geldin
Iyi okumalar...

______________________

Bazı insanlar kendilerine şanssız derlerdi Öyle değil mi? şans neydi Alfa beklenilen bir ailede omega doğmak mı, yoksa istemediği halde Veliaht prense Omega seçilmesi için geldiği sarayda ülkenin kralıyla bu şekilde karşılaşmak mı?

Böyle zamanlarda genelde insanlar kimlerle karşılaşırlardı, kraliçe, Prensesler, Veliaht Prens veya sarayın muhafızları....

Ama Jimin de öyle şans vardı ki, sadece onun başına ülkenin Kralı gelebilirdi sanırım.

Evet.. Her ne kadar inanmak istemese de, şu an şiiri okuduğu için kendisini alkışlayan ülkenin kralıydı. Jimin korkuyla sağına ve soluna göz gezdirip herkesle beraber aniden diz çöktü. Fakat diğer omegalar gibi hafif olmadığı için onun diz çökmesi etrafta oldukça gürültülü bir ses ulaştırdı.

Herkes tepkisiz bir şekilde sadece yere kapanmıştı. Jimin ilk defa bacaklarının bu kadar titrediğini hissediyordu. Konuşmaya tek kişinin gücü yetti.Bayan Eun-ju saygıyla seslendi:

"Majesteleri!"

Fakat Kral oldukça neşeli bir sesle konuştu:

" saraya gelen omegaların bu kadar bilgili ve gelişmiş olduğunu bilmiyordum." deyip kahkaha attı.

Kimseye başını kaldırmaya bile cesaret edemiyordu, Kral son derece neşeli sesiyle sordu:

" Kimdir bu şiir okuyan Omega? Lütfen öne gelsin" Kral son derece zarif bir ses sahipti. Seslenişiyle jimin kocaman bir eyvah çekti içinden ve dizleri daha çok titremeye başladı. Zira ayağa yardımsız kalkamayacağını biliyordu. Kralın önünde yardımcısından kendisine yardım etmesini de isteyemezdi. Sıkışmış bir şekilde alnından terler akmaya başladığını hissetti. Krala itaatsizlik yapmak istemiyordu. Fakat tek başına kalkmasın imkanı da yoktu.

Park Jimin'in hareket etmediğini fark eden Beta kadın:

"Lütfen öne gel omega!" diye seslendi geldiğinden beri ilk defa kibar bir ses tonuyla.

İyiydi güzeldi, Fakat Park jimin kalkamıyordu işte. Yardımcısı da yanında Endişe ile çaktırmadan Ona bakmaya çalışıyordu gözlerinin kayık kalma şüphesiyle. Kalkması gerektiğini biliyordu omega'da o yüzden zorlanarak, son kuvvetiyle kalktı ve pofuduk çıplak ayaklarıyla Kralın önüne geçip selam verdi.

Kralın arkasında ki muhafiza kaydı gözü alfaydı galiba ve şaşkınca Jimin'e bakıyordu. Biraz gözlerini çevirdiğinde herkes ona şaşkınca bakıyordu. çünkü sanırım bunu yapan tek insan tarihte oydu. Kralın önünde bu kadar saygısızca çıplak ayakla duran başka bir kimse olmadığından emindi. Çünkü emindi ki herkes başını seviyordu.

Kral sordu:
" Isminiz nedir?" Diye sordu.

Omega sesinin nereye kaçtığını bilmiyordu. Dili tutulmuş gibiydi. Cevap gelmeyeceğini anladığında onun yerine bayan cevapladı:

" Park hanedanlığının büyük omegası Majesteleri" dedi. Jimin taş yola bakmakla meşguldü.

"Başbakan Park'ın Omega oğlu musun?" Diye tekrar sordu.

Sessizce başını salladı Jimin:
"Evet majesteleri. Park Jimin."

" Oldukça bilgilisin. Zira Kızıltaş yolunda çıplak ayakla yürümek, eski kraliçenin zamanında edinilmiş bir adetti. Fakat O vefat ettikten sonra bu yavaş yavaş unutulmaya başlandı. Şu anda sarayda yaşayan birçok insan bile bunu bilmiyordur eminim. Bunu bildiğine göre Ailen seni iyi eğitmiş olmalı. " diye söyledi. Kral bu durum karşısında gerçekten memnun ve mutluydu.