Selam ballilar, bolum istiyordunuz.
Buyrun size, uzun soluklu hos bir bolum.
Iyi okumalar, bol bol yorumlar.
Umarım begenirsiniz, optum hepinizi🐣🥰🥰🫡😽🫶🏻💞💖🩶💙
***
Ceylan Tufan
Tribünlerde kızlarla oturuyorduk, herkes çok enerjikti, Lorin bağıra bağıra Deniz ablayla birlikte tezahürat yapıyordu. Ben hariç herkes oldukça eğleniyor gibiydi zaten. O kadar sarmamıştı ki maç, anlatamazdım. Bir kez daha, Fenerbahçe maçları hariç hiçbir maçın beni sarmadığını hayat yüzüme yüzüme vurmuştu. Resmen kanım sarı lacivert akıyordu, böyle bir şey olabilir miydi ya!
Oluyordu işte.
Telefonumla oynamaya başladım.
Abim, ikinci yarı giricekti, bir yandan da bu yüzden sarmıyordu maç. Sema, Emirhan'a tezahüratlar ediyordu, onun bu haline bakıp güldüm, Lorin Cenk'e bağırıp, 'hadi abii gol!' tarzı şeyler sayıklıyordu, Esra yengem sadece izliyordu, Deniz ablanınsa Lorin'den pek bir farkı yoktu.
Maçın 38. Dakikasına yaklaşıyorduk, tamam ilk dakikalarda Cenk'i pür dikkat izlemiştim, ama artık cidden sarmıyordu. Dahası; Cenk, Berkay, Emirhan ve Necip abi haricinde gerçekten de hiç kimseyi tanımıyordum, bu da büyük bir etkendi tabii sıkılmama.
Telefondan görüntüme baktıktan sonra daha fazla buna katlanamayacağımı fark edince ayaklandım, "Ben bir lavaboya kadar gidip gelicem." diye bağırdım, sesimi duyurmak amacıyla. Yengem, "Tek gitmek istemiyorsan geleyim mi?" dediğinde başımı sağa sola salladım.
"Yok yengem, kendim giderim. Seni sardı, izle sen. Beni çok sarmadı ondan."
Bunu sadece ona yanaşarak söylemiştim, oturduğumuz taraf Beşiktaşlılarla doluydu, kimseyle tartışasım yoktu, çok çabuk atlıyorlardı lafa, bunu net bir biçimde anlamıştım, sinir bozucuydular.
"Tamam yavrum."
Ona öpücük attıktan sonra çantamı omuzuma taktım ve insanları olabildiğince az rahatsız etmeye çalışarak tribün kısmından çıktım. Boynumdaki kartı göstererek, Lorin'lerin bizi götürdüğü, abimlerin soyunma odasının yakınındaki lavaboya geçtim. Zaten tanıyorlardı beni, abimin menajeri olduğum için. Ama yine de kimse sıkıntı çıkartmasın diye, bize boyun kartları vermişlerdi.
Lavaboda biraz oyalandıktan sonra, yavaş adımlarla çıktım, sonra tribünlere geri dönmek istemediğimi fark ettiğimde adımlarımı abimlerin maça hazırlanırken ve maç arası girdikleri, hepsinin kendisine özel forma numarası ve formasının olduğu soyunma odalarına geçtim.
Kimse yoktu, bomboştu.
Zaten şu anda herkes tribündeydi, futbolcular da teknik alandaydı. Biraz etrafı inceledim, oyuncuların formalarına ve numaralarına bakındım. Talha ve Atakan'ınkilere zarar vermek istesem de kendimi tuttum.
Kötü biri değildim.
Kısmen değildim.
Cenk'inkinin fotoğrafını çektim, çünkü neden olmasın yani.
Ardından, ona ait olan oturma yerine oturup telefonda takılmaya başladım. Selfie yapıp bizimkilerle olan gruba attım. Sıkılmıştım, en azından onlarla goy goy yapabilirdim.
Fenerbahçenin Sefirleri
Katılımcılar: Ceylan, Ceren, Arga, Mert, Emre, Ferdi, İrfan
Grup açıklaması: öyle bir sevda ki tarif edilmez, Fenerli olmayan kimse bilemez!
*fotoğraf*
Cenk tosunun tahtı ele geçirildi ve Fenerbahçenin Sefirleriyle konusulmaya gelindi. Yani aslında aklımdan bu tahtlara zarar vermek gibi garip düşünceler geçse de, o kadar da kötü biri olmadığıma karar verip, size yazmaya karar verdim
