TEK YÖN +18 / yarı texting

19

İlay'ın anlatımıyla;

Doktorla yarım saatlik bir konuşmadan sonra şükürler olsun ki oturduğum yerden kalkmıştım. Kuzey kendisi görüşüp tedavi süresi için konuşacaktı ama ben de aklımda soru işaretleri kalmasın istemiştim.

"Hasta kendini iyi hissettiği anda çıkabilirsiniz, ama en yakın sürede tedavi şart." dediklerini başımla onaylayıp bana uzattığı elini gülerek sıktım ve odadan ayrıldım.

Kuzey'in kaldığı odaya döndüğümde utançtan gözlerimi nerede gezdireceğimi bilmiyordum. Resmen beni öpmüştü. Bu işler asla telefondan babalık taslamaya benzemiyormuş.

"Kendini iyi hissettiğin zaman çıkabilirmişiz." dedim nihayetinde.

"Tamam hadi çıkalım o zaman." hızla ayaklandığında şaşkın gözlerle Kuzey'e baktım. Bu kadar hızlı beklemiyordum.

"Kuzey dur bir bismillah nereye hızlandın? Bence biraz daha kalalım iyice kendine gel."

"İyi hissediyorum işte çıkalım."

Dediklerini aldırmadan yanına oturdum. "Emin misin sırf canın sıkıldığı için iyi hissediyormuş gibi davranma."

Bir eli bir elimi kavrarken gülümseyerek bana baktı. Bu çocuk temas bağımlısı mıydı acaba. "Valla öyle davranmıyorum cidden iyiyim hem kötü bir yoksunluk çekseydim 72 saat boyunca ben tahtalı köy yolunda-"

"Tövbe tövbe mal mal konuşma."

"Ama valla iyiyim."

Gözlerine sorgular gibi baktığımda saatlerdir aklımda olan fikirle tekrardan konuşmaya başladım, "Ama bir isteğim var, iyileşene kadar bende kalacaksın."

"İlay iyiyim ben bir şeyim yok."

"Kuzey iyileşene kadar bende kalır mısın?"

"İyi tamam," başka çaresi olmadığını anlamıştı nihayet. "sen de beni eve atmak için ne meraklısın." diye devam etti sırıtarak.

"Sus Kuzey kalk hazırlan."

"Tamam anne...yok olmadı...üvey anne...bu da olmadı sanki?"

"Kuzey...kalk."

~~~~

Nihayet hastaneden çıkıp eve doğru yol almıştık. Kuzey  nazlı kızlar gibi üç saatte hazırlanmıştı. "Hayır makyajın yok şeyin yok o da olsaymış herhalde yarın çıkarmışız."

"Abartma İlay 10 dakika bekledin sadece."

"Bana üç saat gibi geldi pardon," dedim gülerek "neyse ilk sana uğrayalım mı kıyafet falan alırsın?"

"Evet çok iyi olur," diye onayladı beni "hem zaten...gelmezdim de sen odada taklalar atmaya başlayınca ısrarlarına dayanamadım."

"odada taklalar?" 

"Utanmasan yapmayacağını bilmiyoruz sanki yok Kuzey bende kal sarılarak uyuyalım falan."

Kahkaham arabada yankılanırken "Sen bugün fazla şakacısın," dedim "Bana bak sen kendi istediklerini ben demişim gibi mi yansıtıyorsun?"

"Ben bugün çok mutluyum, ama tabii ilk öpüşmemizi hastanede hayal etmemiştim."

Son cümlesiyle istemsizce sırıttığımda "ilk değil ama olsun.." deyiverdim bir anda.

Kuzey şaşkın şaşkın bakmaya başladığında ne olduğunu anlamaya çalışıyor gibiydi. "Anlamadım? Biz daha önce öpüştük mü? Ne demek ilk değil?" 

"Geldik Kuzey." dedim konuyu değiştirmeye çalışarak

"Biz daha önce öpüştük mü?"

"Evet."