Mga Hakbang Palayo Sayo

Chapter 21

"Do you regret marrying me?"

That question that Persiah asked me, made me sighed deeply. Ilang beses na niyang tinatanong sa'kin pero paulit-ulit din ang mga sagot na nakukuha niya sa'kin.

"No, I don't."

"Are you sure?"

"Why does it bothers you?"

"It really bothers me, you looked unhappy. What should I do to make you happy?"

Hindi ako sumagot.

"Am I being not a good husband to you?" Hinawakan ko na kaagad siya sa balikat para patigilin.

"No, you're a good husband, Persiah." Tipid kong sagot.

Yes, he's a good husband. Ako dito ang may mali kaya ayaw kong iparamdam sa kaniya na para bang siya ang mayroong problema.

"I'll be visiting mom later, do you wanted to come?" Bigla ako nakaramdam ng sigla. Makikita ko ba ulit si Crest nito?

I missed her and I wanted to see her, again. Months of being away with her is a torture. It's been months too sinced the last time I saw her face and heard her voice.

"Yes, you should visit your mom. I'm pretty sure that she misses you." I encouraged him. "And I can accompany you later." Para makita ko si Crest.

*****

"Namimiss mo siguro ang kuya mo kaya ka matamlay, maam." Napatigil ako sa kakalaro ng pagkain ko dahil kinausap ako ni yaya.

Natawa ako. "Nope, I don't miss him. Why would I?" Because I missed someone else.

Kuya Persiah will be here later, sana sumama siya. Sana hindi siya galit sakin. Damn this. I'm starting to overthink.

"Maam, masarap po 'yan. Sana damihan niyo ang kain." Nakangiting remind sakin ni yaya. She's the one who cooked the breakfast for me.

Ngumiti ako. "Salamat po, yaya."

Afternoon came, and I'm right. She's here too. Imbes na salubungin silang dalawa, I instead stayed inside my room. Ayaw ko munang makipag-usap, sapat na siguro na nakita ko siya! Damn this.

Ilang na oras akong nandito sa loob ng kwarto ko at wala pa talaga akong balak na lumabas!

Then I heard a knock outside my room.

Napakagat ako ng labi nang pumasok siya sa kwatro ko. Bumilis ang pintig ng puso ko. Damn this heart!

Hindi ko napigilan ang emosyon ko.

Niyakap ko siya nang mahigpit. She did the same.

Umupo kami sa gilid ng kama ko at sinamaan siya ng tingin. "Why are you here?"

"I wanted to see you." Mahina niyang sambit.

She started kissing my neck. Puros siya halik sa leeg ko. Langhap na langhap ko pa ang amoy niya. Amoy alak pero hindi naman siya lasing. Nakahiga ako tapos nandito siya sa ibabaw ko, she was kissing me endlessly. Like she was craving for it.

"Months of ignorance and being away with you is really a damn torture, Crest." She uttered.

"Alliana." Hinawakan ko ang magkabilaan niyang mukha kaya napatigil naman siya sa kaniyang ginagawa.

Masama akong tiningnan ni Alliana dahil inawat ko siya sa ginagawa niya.

Napakagat na lamang ako ng pang-ibaba kong labi nang samaan niya talaga ako ng tingin!

Kinakabahan talaga ako 'pag sumeseryoso 'tong babaeng 'to, e. Kaya ngayon, tikom na tikom ang bibig ko dahil sa mga mata niyang matatalim.

"Bakit, Crest?" Nakatingin siya nang matalim sa'kin.