Mga Hakbang Palayo Sayo

Chapter 14

The next thing in the morning, the day are going smoothly as usual. Casual kaming nagkakatitigan ni Alliana na para bang walang nangyari noong nakaraang gabi. Ganoon na ba siya kalasing? To the point na hindi niya maalala ang ginawa niya sakin?

"What if kiniss ka ng isang tao, paano mo malalaman kung ano ang intensyon niya?" Hindi ko maiwasang hindi tanungin. Sakto, wala si Alliana dito. Kami lang dito ng mga kaibigan ko.

"Bakit mo Tinanong yan?" Si Jesca.

"I just wanted to ask. Please." Ayaw ko nang makipagtalo pa!

"Paano ka niya kiniss?" Asked by Myles.

"Uhm..." I closed my eyes. I'm feeling the way how she kissed me that night. "Slowly and then eyes are closed."

"Inlove 'ata yan sayo." Si Jesca.

Napangiwi ako. Impossible!

"Sino na naman ba yang kahalikan mo, ah!" Intriga pa niya.

"Wala 'yon. It's already my privacy." Palusot ko.

"Pero sa paraan ng pagkakadescribe mo, inlove 'ata 'yong humalik sayo." Pag-uulit ni Myles.

Napalunok ako at napapikit.

Damn it.

Maybe, she's just being impulsive that's why she did that. Hindi ko alam kung anong klaseng pagmamahal ang ibig niyang sabihin, kung ano man 'yon... Ofcourse, I still appreciate it! Kiss 'yon ni Alliana, eh, hindi basta-basta.

I stood up. I think it's better if I'll just talk with Alliana. Ayaw kong mag-isip ng mga kung ano-ano. Nag-ooverthink na ako dito. Si Alliana naman, ano kaya ang iniisip niya ngayon?

Naabutan ko si Alliana na naglalaro ng billiard sa

"Can we talk?"

"Yes, say it." Sabi niya nang hindi tumitingin sakin.

Mas iniintidi pa niya kung makakapasok ang bola sa butas kaysa ang tumingin sakin, eh.

"Pwede ba, makinig ka muna sakin?" Napatampal ako ng noo.

"Nakikinig naman ako."

"Stop acting like you don't know what happened between us, Alliana." Napatampal ako ng noo. Paano niya kaya nagagawang maging chill lang na ganito? May nararamdaman din kaya siyang guilt?

Saglit siyang napatigil at mukhang napaisip.

"Ano ba nangyari sa'tin?" Alam kong nagmamaang-maangan lang siya. Nakakainis naman.

"Noong nakaraang gabi."

Saglit ulit siyang napatigil at napaangat ang gilid ng labi. Her expression changed pero hindi ko na nakita kung ano ang nakapasil sa mukha niya kasi umiwas siya ng tingin. Shinoot niya muna ang huling bola sa butas bago ulit tumingin sakin.

"It's nothing, you should just forget about it." Suhestyon niya.

Yes, that's the right thing to do.

Naaalala ko na naman ang sinabi ni Myles sakin kanina.

"Why did you even kissed me." Pabulong ko. Bahala na kung marinig niya. Sinasadya ko naman talaga.

"For your peace of mind, I'm sorry for doing that." Sabay bitaw sa hawak na cue stick. "Dahil lang siguro sa kalasingan. I'm really-really at you if I made you feel violated."

"No, it's not like that! Napaisip lang ako. Gusto ko lang iclear para hindi tayo magkaroon ng misunderstandings." Sabi ko. Para hindi rin maging awkward. Mabuti na 'tong inaayos!

"I'm still sorry."

Hindi ako sumagot. Tama na siguro 'tong mga narinig ko. Hindi ko na kailangang mag-isip ng mga kung ano-ano.

Isang buntong hininga lang ang naibigay ko sa kaniya.

"But I don't want to lie with you about this," Tumingin sya sa mga mata ko.

"About what?"

"I'm happy with you." Tipid niyang sagot.

Napakagat ako ng ibabang labi.

Of course, I'm happy being with her too.

But the way how she said it, it doesn't felt right.

Nailang ako bigla. Napalunok na din nang malala!