26.Bölüm: Çekirdek Aile
Tam tamına üç gün geçmişti, Kuzey ile konuşamadığım üç gün beni mahvediyordu. Engeli kaldırmıştım ama yazmaya girişiminde bulunamıyordum aynı şekilde Kuzey'den de ne mesaj ne de arama vardı.
Alina'nın minik bedeni kucağımda duruyor etrafı izliyordu. Bebek bakmak sorumluluk isteyen ve zor bir görevdi ama yanımda her daim olan arkadaşlarımla, eşim bu zorluğu hafifletiyordu.
Daha fazla dayanamayarak telefonumu alıp Kuzey'e mesaj attım.
Eftal: Ne zaman döneceksin? (15.50)
Kuzey: Yarın akşam. (15.51)
Eftal: Yüz yüze konuşmamız daha iyi olur değil mi?
Kuzey: Bence de.
Kuzey: iyi misiniz?
Eftal: Sensiz kötüyüz.
Eftal: Buraya gel tamam mı, senin için yemekler yapacağım.
Kuzey: Kendini yormana gerek yok zaten geleceğim.
Eftal: Yazmasam da gelecek miydin?
Kuzey: Evet, en ufak tartışmada karımı bırakacağımı mı sanıyorsun?
Eftal: Sadece seni kaybetmekten korkuyorum.
Kuzey: Ama kaybetmeyeceksin.
Kuzey: Şimdi işimin başına dönüyorum müsait olduğum zaman seni arayacağım.
Eftal: Dikkat et kendine.
Kuzey: Sizde.
Yazım dilinin samimi olmadığının farkındaydım ama ikimizde birbirimize kırılmıştık ve konuşmadan toparlanması zordu. Onu çok özlemiştim ve bir an önce kokusunu tüm vücudumda hissetmek istiyordum.
Ada ve Enes bir kaç gün evde olmayacaktı Kuzey'in yokluğunda işler fazlasıyla yoğun olduğu için ikisi görevi devralmıştı. Sabahları ve geceleri karıştığı içinde şirketin arka sokağındaki oteli tutmuşlardı böylece kendilerine zaman kazandırdılar.
İlk başta Alina ile yalnız olmaktan fazlasıyla endişe duysam da sonrasında bu duruma alıştım ve her anı keyifle değerlendirdim. Sonuçta her geçen gün büyüyordu ve ben hiçbir anını kaçırmak istemiyordum.
Kızımla yukarı kata çıkıp inmesi zor olduğu için koltuğu yatabileceğimiz en rahat şekilde ayarlayıp ikimize de lazım olacak eşyalarımızı getirmiştim. Alina'yı emzirdikten sonra altını temizledim. Gözleri çoktan kapanmaya başladığında uyutup koltuğun üzerine bıraktım. Ne kadar hareket edemiyor olsa da yanına yastık bırakmayı ihmal etmedim.
Yarın Kuzey geldiğinde kendini evinde hissetsin istiyordum ve bolca dinlenip onu rahat ettirmek istiyordum. Yarın vaktim olamayacağı için şimdiden tatlı yapmak istedim.
Güzel bir kurabiye ve browni keki yapmak benim saatlerimi almış olsa da kendimi fazlasıyla huzurlu hissediyordum. Sık sık Alina'yı kontrol edip, uyandıkça onunla ilgilendiğim için iki saatlik işim uzadıkça uzuyordu.
Kurabiyelerimle kekleri fırına verip dağınık olan etrafı toparlayıp süpürge tuttum. Bugün ev ile yarın yemekler ve kendim ile ilgilenecektim bu yüzden olabildiğince işlerimi hafifletmeye çalışıyordum.
Tüm işlerimi bitirdikten sonra kendimden emin olarak kızımın yanına kıvrıldım. Gece boyu uyanıp beni uyandırsa da bir şekilde tekrardan uykuya dalmayı başarıyorduk. Saat gecenin üçünde Kuzey ile görüntülü konuşarak üç günün ardından yüzümde gülümseme ile uykuya daldım.