"දැන් රෑ වෙලා ගෙදර යන්න යීබෝ"
"වෙලාවකට ඔයා මහ වදයක් අප්පා.."
"කෝකෝ යන් ගෙදරට ඇරලවන්න."
"මං අද මෙහේ ඉන්නම්කො අප්පා..හෙට නිවාඩුයිත් එක්කනේ"
"බෑ බෑ ගෙදර යන්න.ඔයාගේ අත්තම්මට කේන්ති යයි."
"එයා බනින් නෑ ඔයා එක්කනෙ ඉන්නෙ මං"
"කියන දේ පොඩ්ඩක් වත් අහන් නෑ නේද?"
"නෑ තමයි.මං ඔයා එක්ක නිදාගන්න ආසයි අයියෙ"
"මොකක් කරන්න ආසයි කියලද කිව්වෙ?"
"නිදාගන්න අනේ ඔයාගේ ඇඳේ ඔයාගෙ එහාපැත්තට වෙලා. ඒ ඇඳ හරී සනීපයි"
"ආහ් ඒක මිසක්.."
"ඉන්නද?...."
මං ඩේව්ගෙ අත් ගොබේක එල්ලිලා එයාගේ මූණ දිහා දුක හිතෙන විදිහට බැලුවා.
"ආ...හරි හරි ඉන්නකො එහෙනම්."
"ඔයා හෙන....හොඳයි අප්පා."
මං එයාගෙ උරහිස කිට්ටුවට උම්මා එකක් දුන්නා..ඒකහ් ඇත්තටම හිතලා කෙරුවෙ නෑ..ඔටෝම උනානේ.. එයා ඇස් ලොකු කරගෙන මං දිහා බලාගෙන හිටියා. මොනවා හිතුවද දන් නෑ. මට පිස්සු කියලා හිතුවද දන් නෑ.එයාට තරහ ගියාද දන්නෙත් නෑ.මං ක්ෂණිකව එයාගෙ අත අතෑරියා
"අ..ම්ම්...සොරි අයියේ..මං හිතලා කලේ නෑ"
"කමක් නෑ"
අපි දෙන්නම හිටියේ එයාගෙ ඇඳේ බෙල්ල ගාවට වෙනකම්ම ශීට් එක පෙරවගෙන වෙනකොට මං එයා ඉන්න පැත්තට හැරුනා.එයා නම් හිටියේ උඩ බලාගෙන.
"අයියේ...."
"ම්ම්ම්ම්"
"නිදි මතද?"
"නෑ කියන්න"
"ඔයා මොකුත් හිතන් නැත්තම් පොඩි බඩ්ඩක් අහන්නද?"
"මොකද්ද?"
"ලිප් කිස් කරන්නෙ කෝමද?"
"මොකක්?"
ඔන්න ඒ පාර එයා මගෙ පැත්තට හැරුනා.
"කට කන්නෙ අනේ අර ආදරේ කරන අය .. ඔයා ඒක වත් දන් නැද්ද?"
එයත් දන්නෙ නැද්ද දන් නෑ හැබැයි.ඒත් මෙච්චර ලොකු වෙලා නොදැන ඉන්න විදිහක් නෑනේ.
