ග්‍රවුන්ඩ් එකේ ලමයි පිරිලා..මං ග්‍රවුන්ඩ් එක ඉස්සරහ බැම්ම උඩ ඉඳගෙන කැන්ටින් එකෙන් ගත්ත කිරි පැකට් එකක් බිව්වා.
"ආ යීබෝ..හහ් අද තනියම වගේ...කෝ ඔයාගෙ බොඩිගාඩ් නැද්ද?"
ඉවර වෙන්න යන කිරිපැකට් එකක අඩියෙන් චුරු චුරු සද්දෙ එන්න උරපු මම ඒ ඇහුන කටහඬ නිසා එක පාරම හැරිලා බැලුවා. අප්පෝ..කේශීන් ඇවිත්.
"ඇයි?"
මට බයක් හිතුනත් එහෙම නැති ගානට මං ඇහුවා.ඩේව් ඉන්න කිව්වෙ එහෙමනේ..
"හම්මටයකෝ බලපන්කො මුගේ කටේ සද්දෙ . අරූගේ හයිය අරන් වෙන්න ඇති."
"අනේ මේ එයාව ගාවගන්න එපා මේවට"
"ගාවගන්න එපා? යකෝ මගේ දතක කෑල්ලක් කැඩුනා එදා. මං නිකම් ඉඳී කියලා හිතන්න එපා හරිද? මං ඌව අපෙ තාත්තට කියලා හිරේ යවනවාමයි"
"................................."
අනේ දෙයියන්නෙ පව් මගෙ ඩේව්.හොරා උනත් එයා හිත හොඳ මනුස්සයා.එයාව නම් මේකට පැටලෙන්න දෙන්න බෑ.
"මොකද සද්ද වැහුනේ ආහ් ...."
මං කේශීන්ට උත්තර නොදී ගස්සගෙන ක්ලාස් එකට දුවන්න හදද්දි ඌ මගෙ අතින් අල්ලගත්තා.
"සර් මෙන්න මේ කොල්ලා පීරියඩ් කට් කරනවා"
එක පාරම මූ කලේ මහ අසමජ්ජාති වැඩක් වෙනකොට.අදත් ගනන් පීරියඩ් එක කට් කරකර හිටපු මාව ප්‍රින්සිපල්ට පාවලා දුන්නා.
"ඔය ලමයා මෙහෙ එනවා"
"සර්..."
"දැන් මොනාද තියෙන්නෙ?"
"මැත්ස්"
"අද ටීචර් ඇවිත්ද?"
"ඔ..ඔව් සර්."
"එහෙනම් මොකද ග්‍රවුන්ඩ් එකේ කරන්නේ ? "
".................."
මට දැන් කට උත්තර නෑ.
දණගහනවා මෙතන"
ප්‍රින්සිපල්ගෙ කෑගැහිල්ලට වටේම හැමෝම මං දිහා බලද්දි මං මර අවුවෙ එතනින් දණ ගහගත්තා.ඌව් මෙතන වැලිත් එක්ක.
හැමෝම හිනාවෙවී යනවා. මට අර කේශීන් එක්ක මාර තරහක් ආවෙ.
"යීබෝ!"
