(9) İHANET GEÇMİŞTE

2.9K 190 43
                                    

Keyifli Okumalar

Duyurular için hesabımı takip etmeyi unutmayınız

Yazardan.

.
.
.
.

"Mirşah! İyi misin?!"

"Ah! Orda dikilmeye devam etmek yerine bana yardım etmeyi düşünürsen daha iyi olacağım!"

"Ne yapacağım?"

"Elim! Ulan manyak konuşacağına gelde yardım et! Düşeceğim."

"Ölme lütfen bak. Benim için."

"Emin ol konu sen olsaydın ah! Kafama sıkardım!"

"Şerefsiz geber o zaman!"

"AYLİZ!"

"Siktir! Tamam dur elini tuttum hadi gelmeye çalış."

"Abiye küfretme aptal! Canım yanıyor zaten."

"Tamam sus!"

Ağırlığından dolayı Mirşah'ı çekmeye gücü fazla yetmese de bu bile Mirşah için yetiyordu çünkü karnına aldığı kurşun fazlasıyla canını yakıyordu.

"Bi çıkıntı var sen beni çekmeye devam et. Kendimi oraya atıcam."

"Peki. Dikkatli ol."

Ayliz daha fazla ona çekmeye çalışırken Mirşah ise dişini sıkarak zor bi şekilde kendini yukarıya doğru çekip hemen yana yatmıştı.

"Çok fazla kanaman var!"

"Ahh farkındayım bücür."

"Bücür sensin aptal, ne yapacağım?"

"Burda kimse yok. Ihh! Siktir bu kadar acıması imkansız lan! Beni taşımaya yardım et. Arabayı sen sür. Yolu tarif edeceğim sana."

"Tamam, gel böyle."

Hemen sağ tarafına geçip kolunun altına geçerken Mirşah bütün ağırlığını ona vermiyordu. Zorda olsa arabaya gelirken Mirşah arka koltuğa geçip yerini alırken Ayliz ise hemen şoför koltuğuna geçmişti.

"Nereye gidicez?"

"Kimsenin duymaması gerek, çiftliğe sür. Orda hallederiz bi şekil."

"Emin misin? Rezan ab-"

"Bücür! Sana ne dediysem onu yap."

"Tamam be."

Çiftliğe doğru yol almaya başlarken aynadan Mirşah'ı kontrol etmeyi ihmal etmiyordu.

DESTANSI SEVDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin