2. Bölümle tekrardan merhaba güzellikler
Sevdiğinizi umuyorum umarım..
Duyurular için hesabımı takip etmeyi unutmayınız
Keyifli Okumalar
Yazardan.
.
.
.
."M-Mirşah ile A-Ayliz mi evlenecek?"
Gelen sesle başını diğer tarafa döndürdüğünde Ayliz karşısından kardeşim dediği, evlenmesi gereken kişinin sevdiği kadını görmüştü..
"Rahşan.."
Rahşan, duyduğu cümlenin ağırlığını kaldıramayıp konaktan hemen çıkarken, Ayliz her ne kadar peşinden gitmek istese de şimdi yapamazdı..
Silahı havaya doğru ateş eden kişi annesiydi!
"Mirşah Çalkıran ile evleneceksin!"
Yıllar sonra annesinden duyduğu tek cümle; ölmesi istediğini belli ediyordu..
Sırf sevdiği adama kavuşmasın, mutlu olmasın diye annesi bunu istiyordu.
"Ölsem de evlenmem!"
Zeyda hanım kızına doğru bakarken resmen iğreniyordu. Ondan nefret ettiği kadar bu hayattan hiçbir şeyden nefret etmiyordu.
Bu hayattaki tek istediği şey; nefret ettiği kızının hiçbir zaman mutlu olmamasıydı.
Bunun da tek yolu sevdiği adamın abisiyle evlenmesi olacaktı. Zeyda Şahmaran ise bunun için elinden geleni fazlasıyla yapacaktı.
"Seninle konuşmamı, seni artık önemsememi istiyorsan evleneceksin!"
"Sen beni öldüğüm an bile affedip sevmezsin anne.. Beni kandırmaya çalışma.."
"Yeter! Sana seçim hakkı sunmadık! Kardeşini öldürdün sen, annende başka biri de affetmeyecek seni! Sen Mirşah ile evleneceksin! Şimdi defol odana!"
"Evlenmicem dede! Bu sefer olmaz. Duydun mu olmaz! Sizin yüzünüzden hayatımı mahvedemem!"
"Ne hayatı lan kahpe!"
Berdan ağa saçlarından tuttuğu gibi yüzüne sert bir tokat atıp onu yere fırlatmıştı!
"Baba dur!"
Amid ağa bağırsada fayda etmiyordu. Korumalar hem onu tutuyordu hem de ayağa kalkıp kızını korumasına tekerlekli sandalye izin vermiyordu...
"EVLENECEKSİN DEDİM LAN!"
Sinirle bağıra bağıra sert tekmelerini Ayliz'in, torunun karnına vururken hiç acımıyordu Berdan ağa!
Ayliz sadece kardeşinin ölümüne sebep olan, erkek torununu öldüren iğrenç biriydi..
"Seni gebertirim duydun mu?!"
Ayliz her ne kadar yapma dese de bunu umursamıyor daha da vuruşlarını sertleştiriyordu.
Amid ağa kızının bu haline ne kadar bağırıp, ne kadar üzülüyorsa, Zeyda hanım bi o kadar keyif duyuyordu..
Asla umrunda değildi..
"Dede yalvarırım dur.."
"KES LAN SESİNİ! BEN SENİN DÜN GECE YEDİĞİN BOKU BİLMİYORUM MUYUM SANIYORSUN LAN? ORUSPU!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DESTANSI SEVDA
Dla nastolatków{Küfür, argo, kötü söz, yetişkin unsur içerir. Rahatsız olacaklar okumasın lütfen.} Herkesin adımı olan bir uçurum.. Mardin şehri önce cennet sonra cehennem izleri.. Geçmişin bilinmeyen sırları.. Gerçek aşk ne zaman ortaya çıkıcaktı? Dilden dile...