tamamlandı.
nil öztürk lise üçüncü sınıf öğrencisiydi. okulda her ders kitap okurdu. nil'in çevresi geniş değildi. az buz arkadaşları vardı ve bu ona yetiyordu. o minik çevresiyle mutluydu.
ta ki bilinmeyen bir numaradan aşk itirafı gelene kadar.
...
poirot 'eh bien' dedi. "memnun kaldın mı?yakanda üzerinde adının baş harfleri ol-"
bir anda kitabım kapandı. sinirle kapatan kişiye baktım.
adını bilmediğim birisiydi. kaşlarımı çatmış ona bakıyordum. "sessiz tanık..." diye mırıldandı. ardından da "agatha christie, sever misin?" diye sordu. "evet." dedim sadece. "ben doğu ekspresinde cinayet'i okumuştum. çok beğendim. sen okudun mu?" diye sordu.
"okudum." dedim. gülümseyerek "sonu o kadar gü-" lafını kesen bizim sınıftaki bora'ydı.
"aksel hadi!" diye seslendi.
"sonra konuşuruz o halde?" diye sordu umutla. "aynen, aynen." dedim. aksel denilen çocuk da yanımdan uzaklaştı. huzurla gülümseyip kitabıma geri döndüm.
bora bizim sınıftaki popüler çocuklardan birisiydi. aksel de öyleydi demek ki.
amaan banane.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
