her gece|texting

24

nil öztürk

kapıyı sessizce açarken kendime hakaret ediyordum.

gerizekalının tekiydim.

babam gece su içmek için uyanmıştı, benim üstümü örtmek için odama girdiğinde şok!

kızı evde değil.

kapıyı açar açmaz beni annem karşıladı. evin bütün ışıkları açıktı.

elini uzatıp "anahtarı ve telefonunu ver." dedi.

normalde olsa karşı çıkardım fakat şu an o kadar utanıyordum ki.

annemin dediğini yapıp telefonumla anahtarı ona verdim. "baban salonda, çok sinirli. seninle ayrı olarak görüşeceğim nil." dedi ve arka odaya geçti. furkan da yoktu.

salonda sadece babam ve ben.

harika(!)

"nerdeydin?" dedi. cevap vermedim. ne kadardır evde olmadığımı bilmiyordu.

ne zaman uyanmıştı onu bilmiyordum.

"kiminleydin?" dedi.

aksel.

"kimseyle. hava almak istedim, kabus gördüm." dedim. alayla güldü. "bırak şu yalanları." dedi sinirle.

babam bir daha bana güvenmeyecekti.

"cezalısın. odandan çıkmayacaksın." dedi. kaşlarımı çattım. "baba okulum?" dedim. "heyet raporu alacağım. okula bile gitmeyeceksin nil. kim bilir gecenin bu saatinde kimlerle birlikteydin!" dedi bağırarak.

"güvenimi paramparça ettin. biz seni böyle mi böyle mi yetiştirdik nil? ben kızımı gecenin bir köründe milletin koynuna gitsin diye mi yetiştirdim!"

elini sertçe masaya vurdu. irkildim.

"baba... özür dilerim." dedim gözyaşlarımı silerek.

"defol git. odana git." dedi. koşarak ordan uzaklaştım.

odamın kapısının sağ tarafında furkan beni izliyordu. ona gülümseyip odama geçtim.

evet babam bana fiziksel şiddet uygulamamıştı ama lafları fiziksel şiddetle aynı acıyı yaratmıştı.

opppsss
28.11.23'