EN BÜYÜK SUÇUM / JİKOOK

•

Mini Fic yazımı büyütmek istedim. Watpadd de sağolsun bölümleri tek tek siliyor. Öncekiler gibi Rapunzel de gitti. Bu da giderse artık kavga çıkartırım.

İyi okumalar..
Yıldız ve Yorum 💕 💕 💕

\/\/\/\/\/\/\/_\/\/\/\/\/\/\/------------

Koşmaktan yorulmuş ve duvarın kenarına çökmüştüm. Yine gözden kaçırmıştık ve yine bizden kurtulmuştu o herif. Altı yıldır bu işi yapıyordum ve nerdeyse üç yılını bir pislik için harcamıştım. Yakalıyorduk, kabul ediyorum. Ama yakaladıktan beş dk sonra adam elimizden kaçıyordu. Hapse tıkıyorduk. Arkamızı döndüğümüz an bile kaçıyordu. Nasıl oluyordu, anlamıyorduk.
Ve gene sadece arkamdan silah sesi geldiği için oraya dönmem ile adam yok olmuştu. Suçlu değil de başka bir şeydi bu. Bir anda ortadan kayboluyordu. Onun izini ise üç ayda anca buluyorduk. Bulmamız ile kaybetmemiz bir oluyordu. Adam akıl almaz bir suçluydu.

Şimdi ise onu kaybetmiş ve koşmaktan nefesim sıklaşmıştı. Nefesim düzene girene kadar gözlerimi kapattım. Diğerlerinin sesi geliyordu. Hemen kalkmam gerek, diye geçirdim içimden. Zar zor ayağa kalktım. Tam koşmaya başlayacakken önümden o geçti.

Arkasından var gücümle koşmaya başlamıştım. Ne kadar koştuğumuzu bilmiyordum. Çıkmaz sokağa girdiğinde sesli bir şekilde küfür etmişti. Silahımı doğrultmuş ve seslenmiştim ona.

" Jeon Jungkook! Teslim ol!"

Arkasını dönüp bana baktı. Yüzündeki maskeyi bir çırpıda çıkarıp şapkasını indirdi. Yaklaşmaya başladığında silahın tetiğine gitti parmağım. Sırıtarak yaklaşmaya devam ediyordu.

" Yaklaşma Jungkook!"

" Yaklaşma deme bana. Çünkü senin gibi mükemmel birine yaklaşmamak olmaz."

" Yaklaşma dedim sana!!"

Daha çok yaklaşmıştı. Tetik tam kalbine gelene kadar yaklaştı. Gülümsedi çapkınca.

" Yaklaştım. Vur hadi beni."

" Sabrımı zorlama!!"

" Ay minik komiserin sabrını mı zorlamışım? Agucuk bugucuk"

" Ölmeyi çok istiyorsun herhalde!"

" Varsa ölüm senden gelsin be gülüm. "

Silahın tetiğine tam basacakken arkadan ekibin sesleri gelmişti. Etrafı sarılmıştı Jungkook'un. Bu sefer ben sırıtmış ve gözlerine bakmıştım.

" Seni öldürmek istiyorum. Ama sürünmeni daha çok istiyorum. Taehyung! Al şunu burdan!"

Taehyung ve yanında iki polis ile birlikte Jungkook'u kollarından tutmuşlardı.  Ama şerefsizin yüzünde hala bir sırıtış vardı. Araca bindireceklerken seslice konuştu.

" Yine çıkacağım Konserim! Yine kaçacağım! Çünkü ben Jeon Jungkook'um! Yapamayacağım hiçbir şey yoktur! "

Araca bindirip karakola götürmeye başladıklarında derin bir nefes verdim. Taehyung yanıma yaklaşıp elini omzuma koydu. Destek verircesine sıktı.

" Bu sefer kaçmaz. Kaçamaz daha doğrusu. Namjoon olacak kapısının önünde. Onun engel olmadığı bir şey yoktur. Rahat ol artık."

" Sorun o değil. Üç yılımı bu pislik için harcadım. Hayatım zehir oldu. O üç yılda beni bitirdi. Onu tutuklamak istemiyorum. "