Bak Bana | Yarı Texting

Mektup.

Not: Bazı cümleler devrik veya anlamsız olabilir. Mahru mektubu duyguları çok yoğunken yazdığı için cümleleri doğru kurup kurmadığının farkında değil. Yani anlatım bozuklukları ve benzeri şeyleri bilerek yaptım. İyi okumalar!

🦋

Haramiler - Mavi Duvar

"Birden çıktım viraneden 

Koşa koşa indim kumsala 

Acı acı sövdüm sonra

Yüzümü kırbaçlayan rüzgara."

🦋

Merhaba Buğra'm,

Seninle konuşmayalı bir ay olmuş. Bu bir ayda seni çok özledim. Umarım çok iyisindir. 

Sana bu satırları tedavi gördüğüm hastanenin bahçesinde yazıyorum. 

Şimdi diyeceksin ki ne tedavisi Mahru?

Tüm sorularının cevabını bu mektupta sana vereceğim ama önce zamanda geriye gitmem gerekiyor. Beni tamamen anlayabilmen için, empati yapabilmen için yaşadığım her şeyi anlatacağım sana.

Belki neden bunları bir kağıt parçasıyla anlatıyorsun, çık karşıma yüzüme bakarak anlat diyeceksindir. 

Bunu yapamam sevdiğim.

Gözlerinin içine bakarak eski sevgilin gibi ben de bağımlıyım diyemem. Cesaretim yok. Bağımlıyım ve beni böyle kabullen demeye hakkım da yok.

Neyse.

Ben Amasya'da doğdum. Ailemin biricik kızıydım. Tek çocuk olmanın verdiği avantajla nazlı büyüdüm. Anneme ve babama nazlanmak dünyada en sevdiğim şeylerden biriydi. Bazen ufacık şeylere bile nazlanır gözlerimi doldururdum. Annem de babam da bana hiç kıyamaz suyuma giderdi. O günleri çok özlüyorum. Çocukluğumu çok özlüyorum. Annemi çok özlüyorum. Babamı çok özlüyorum. 

Buğra, ben hayatımı çok özlüyorum.

14 yaşıma geldiğimde annem meme kanserine yakalandı. Çok geç fark ettik. Öğrendiğimizde son evredeydi. Aylarca tedavi gördü. 15 yaşıma geldiğim yıl enfeksiyon kaptı ve daha fazla dayanamadı. Kaybettik annemi. Belki  kanseri erken fark edebilsek şu an yaşıyor olacaktı. Şu an hem annem hem babam yaşıyor olacaktı. Fark edemedik. Öldüğünde yüzü adı gibi berraktı. Melek gibiydi. Meleğimi kaybettim.

Annemin ölümüne uzun bir süre alışamadım. Etrafı kırdım döktüm, duvarlara yumruklar attım, kendime zarar verdim, mezarına gitmeyi reddettim. Her şeyden kaçtım, en çok da kendimden kaçtım.

Babam bu halime dayanamadı ve beni psikiyatriste götürdü. Depresyona girmişim, öyle söyledi doktor. Aylarca tedavi gördüm, terapilere gittim. Bir yıl sonunda iyiydim. Gülüyordum, eğleniyordum, hayaller kuruyordum. Ta ki bir yıl öncesine kadar.

Sınava girmeden önce annemin yanına gitmek istedim. Babam gitmemem için ısrar etse de kabul etmedim. Zorla götürdüm. Keşke götürmeseydim.

Mezarlığın önünde babama araba çarptı. Babam kanlar içinde yerde yatarken şoka girdim. Yine de yüzündeki kanları temizlemeye çalıştım. Babam kandan çok korkardı. Temizleyemedim yüzündeki kanları. Şoka girdiğim için ambulansın geldiğini fark edememişim tüm odağımı babama kilitlemişim bir amca tokat atınca bilincim yerine geldi ama olanları kaldıramadığım için bayılmışım.