SÜVEYDA / Düzenleniyor

1.Bölüm

Süveyda

~1.Bölüm~

Mardin Alan Aşireti

Gülden diye bağıra-bağıra eve koşturuyordum ona seslendiğimi duyduğu gibi ablam dışarıya çıkdı

"Ay ne var Gülden ...Gülden ben sana demedim mi bulaşıkları yıka onuda ben yapayım dimi!!"

"Ay abla allah aşkına ben sana büyük bir havadis getirdim hiç merak etmiyormusun"

"Senden pek iği bir havadis beklemiyorum amma hadi hayırlısı"

"Mardinin en güçlü aşireti Abbasiler aşiretine gelin oluyorsun"

"Ne?! Jiyan saçmalama olamaz"

"Oldu bile cuma günü seni istemeye gelecekler"

"Lan! salak Macit ağanın oğlu yok ki?!"

"Ay demek ki varmış Gülden kendine alacak hali yok ya"

"Oda doğru ama hiç duymadım oğlu olduğunu"

"Ben bir kaç şey duydum çarşıdaydım Macit ağanın bir oğlu var oda İstanbulda okuyormuş"

Abbasiler aşiret Mardinin köklü aşiretlerinden biridir ağası Macit ağanın 4 kuması vardı 2 ay önce 1 ci kuması vefat etdi.Alanlarla Abbasiler eskiden de yakın aşiretlerdi dostluk daimdi amma hiç Macit ağayı görmemiştik.Namı çok yayılmıştı kızlarını bilirdim amma oğlu olduğunu neden saklamıştı ki.Macit Ağanın 40 ve üzeri yaşı olduğunu tahmin ediyordum.

Babam Ritaj ağa sert,kaba,gaddar bir ağaydı.Aslında ağa değil babaydı.Kızlarına gaddardı,karısna gaddardı.Ergenliğe girdiğimiz gibi biz kızlarını yapmadığını bırakmadı.Yemek çok yiyemeyiz,saçımızı kesemeyiz.Pekiya bunlar niyçindi? Çok yersek çirkin oluruz,saç kızın güzelliğidir bizi çocukluğumuzdan er için yetişdirmişti Ritaj ağa.Be sevgi ne saygı duyardı kızlarına en önemlisi karısına

Evde ben ablam annem ve Gülizar hala vardı.Aniden aşağıdan silah sesleri yükseldi ve heybetli bir ses tüm konağı bürüdü.

"Ritaj ağa saklandığını delikden çık yoksa seni o konakdan çıkarmasını bilirim "

Koşarak hemen mutfakdan çıkdım ve Gülizar halayla karşılaştım

"Noluyor hala bunlar kim?"

Hiç beni dinlemeden hepimiz dışarıya çıkdık çokdan korumalar konağın önüne toplanmıştı bizde çıkdığımızda bu seferde Gülizar halanın sesi konakda yankılandı.

"Bu ne biçim bir saygısızlık,Ritaj ağa burada değil "

"Nerde Ritaj ağa!?"

Bu sefer dayanamayarak söze ben atladım

"Ritaj ağanın ismini ne hakla ağzına alırsın"

"Doğru konuş"

"Konuşmazsam nolur"

"Yapcaklarıma aklın ermez Mardin güzeli!"

"Hadsizlik etmeyesin ağa  efendi !"

Gülizar hala hemen kolumu tutarak kulağıma fısıldadı"Napıyorsun sen Jiyan o Avşin Zemheroğlu"
İsmini kulağımda yankılandığı an karşımda bir insan değil 100 lerce insanın kanını görmeye başladım.Yıllardır hatda asırlardır Alanlarla Avşinler kan davalı aşiretlerdi ve şimdi o Mardini adıyla bile yerle bir eden gaddar avşin ağası Avşin Zemheroğlu duruyordu karşımda .

Korktuğumu gördüğü an yumruk tutduğu elini gevşetdi amma yazündeki sertlik hiç eksilmedi ve devam etdi
"Alânlar döktüğüm kanınıza kan katmamı istemiyorsanız Ritaj ağayı Zemheroğlu konağına gönderirsiniz aksi takdirde ikinci defa buraya gelirsem eli boş dönmem bilesiniz"
dedi bana bakarak
Adamlarının yarısını konakda bırakıp gitti.Eli boş dönmem demekle ne demek istediğini anlamamıştım amma çok kan döküleceği belliydi.Kan davasına dava,düşmanlığa düşmanlık eklenecekdi.Eğer Avşin Zemheroğlu konağa kadar geldiyse büyük bir olay olduğunun habercisiydi.Avşin Zemheroğlu hiç bir düşmanın ayağına gitmemişdir.