SÜVEYDA / Düzenleniyor

10:Bölüm

~SÜVEYDA ~

Bölüm:10(Oryantel)

"Nereye gidiyorsun?"
"Guşayla konuşacağım "
"Jiyan"
"Ne? Sen dedin konuşmak isteyen gide bilir odası üst katta diyen"
"Biliyormusun istediğini yap"
"Yapıcam zaten"
Yemeğimi zaten yemiştim bu yüzden direk sofradan kalktım ve üst kata çıktım.Guşanın odasının önüne geldiğimde kendimi sorguladım buraya geldim de onunla ne konuşacaktım?Bu sorumun üstüne çok düşünmedim çünki doğaçlama o an aklıma ne gelirse onu konuşacaktım.İçeriye girdiğimde orada yoktu banyoda ola bileceğini düşünerek ona seslendim ama ses veren yoktu.Banyoya baktığımda orasıda boştu apar topar aşağı indim.İndiğim gibi her kezin odağı ben olmuştum her kez sorgular gibi bana bakıyordu.
"Guşa odasında yok biyere mi gitti ?"
Nûpel:"Hayır gitse biz bilirdik"
"Ozaman nerde?"
Nûpel:"Odasındadır yenge banyoya falan girmiştir"
"Baktım ordada yokdu"
Avşar:"o kızı rahat bırakın üstüne gitmeyin belli ki depresyona falan girmiş"
Avşin:"Hayatımda böyle rahatlık görmedim vallaha senin rahatlığından istiyorum"
"Avşin her yer koruma kız ne yapa bilir ki?"
Avşin:"Benim saf karıcım eğer bir insan bir şey yapmak istiyorsa onu kafese bile koyarsan oradan kaçar "
"Abartıyorsun!"
Avşin:*Bir şey söyleyeyim mi ne haliniz varsa görün ha bu arada eğer bir şey olursa bundan ben muzdarip değilim gidip Avşar ağaya söylersiniz hepinize afiyet olsun"
Dedi ve elindeki çatalı kenara koyup,oturduğu yeren kalkıp salondan çıktı.Kapıyı çarpma şeklinden ne söylemek istediği belliydi.
Avşar:"Trip mi attı şimdi bu?"
Heja:"Çok şeyler oldu bence her kesi rahat bırakmamız lazım"
Avşar:"İnşallah yine bişeyler yapmamıştır"
"Her yer koruma ne yapa bilir ki?"
Nûpel:"İnşallah yapamaz abim haklı bir şeyi yapmak istiyeni kafese koysan bile o şeyi yapar"
Her kes yemeğini yedi sofrayı kaldırdık saat 2 civarlarıydı ne Avşin ortalıkta yoktu ne Guşa...Konuyla alakası yok ama ben Avşine muhtacmışım gibi geliyordu.Bu alın yazısı mı? kader mi? bilmem ama onunla bir bağımız vardı.Azad ağa ile evlendirilirken bir anda Avşinin ortaya çıkması,beni kaçırması,sahip çıkması belkide bunlardı bu hissin sebebi o mahcubiyetin nedeni.Seviyordum inkar edemezdim.Bu kadar kısa zamanda bir-birimizi tanımamıza rağmen bana bu kadar değer vermesi,ilgi göstermesi,sahiplenmesi şaşırtıcıydı.Babam için geldiği konakta benimle karşılaşması,sonra karşıma çıkması her şey hayal gibiydi aynen onun gibi.Sanki bir masaldaymışızda o da benim beyaz atlı prensim miş gibiydi.

Her kes çok durgundu Nûpel odasında ,Heja ve Asiye mutfakta tatlı yapıyor,anne ise odasında uyuyordu.Bende evde çok durmadım.Bahçeye çıktım ve hemen korumalar beni karşıladı.

*-Dışarı çıkmanıza izin yok

Nasıl yok?

*-Avşin ağanın kesin emri var

Bana ne? ozaman kendi çıkmasın

*-Yenge izin yok bize söylenen o

Bahçede ne yapacağım ? kaçacak değilim ya!!!nefesde mi almayalım ?

*-Onu kocanızdan sorarsınız

Bu ne biçim bir konuşma sitili ?

*

-Yenge...iz

Avşin:Bir şey mi oldu karıcığım?

"Niye dışarı çıkamıyoruz biz?!"

Avşin:"Güvenlik için !"

"Ne güvenliği ? ulu orta kaçıracak halleri yok Her halde !"

Avşin:"Niye yapmadıkları işmi ?"

"Bu kadar koruma bizi koruyamıyormu?"