SÜVEYDA / Düzenleniyor

5.Bölüm

~SÜVEYDA ~
Bölüm:5

Duakı da çok beğendim ve seçtim.Avşin ödemeyi yaptı ve gelinliği ve duağı arabaya koyup gitdik.Asiye ise kızların yanına gitdi.
Eve geldiğimde saç ve makyaj seçimini yapdım.Evde kimse yoktu.Daye de çarşıya gitmişti .Kos-kocaman konakta Avşin ve ben kalmıştık.
"Avşin"
"Söyle nefesim,söyle ömrüm, Söyle Avşin sana kurban olsun"
"Avşin her şeyi abartma"
"Söyle gülümmm" bunu sırf ben gıcık olayım diğe yaptığını biliyordum
"Biz ayakkabı almayı unuttuk"
"Çok önemli değilse kızlara söyleriz onlar alır olurmu?"
"olur"
Sabahtan beri Avşinin elinden telefon düşmüyordu.İçimde bilmediğim bir hiss ,bir duygu vardı kıskançlık gibi.Şeytanlar kafamı çeliyordu.Her ne kadar kendimi dizginlemeye çalışsam da olmuyordu.Şimdi ise telefona bir gülümseme ile bakıyordu.
Bende kendimi tutamadım ve bir az ona doğru gitdim.Hemen kafasını telefondan kaldırdı ve bana baktı.
"Gülüm?"
"Avşin?"
"Hiç güzelim"
Her ne kadar telefonuna bakmaya çalışsam da hiç bir şey görünmüyordu.Benim niyetimi fark etmiş olucak.Telefonunu bir kenara koydu ve bana döndü.
"Napıyorsun hayatım?"
"Hiç sen ne yapıyorsun?"
"Jiyan?"
"Yerim rahtsız dı eee..,belim ağrıdı işte şey yani ee...böyle sertdi işte...ay öf merak ettim olamazımı?
"Kıskandınmı sen?"
"Merak ettim"
"Yani kıskandın"
"Merak etdim, of sanada bir şey söylemeye gelmiyor"
"Kıskandım desene gülüm?"
"Merak ettim!"
"Tamam hayatım merak ettin "
"Gülme"
"Hoşuma gidiyor ne yapayım"
"Ay gülme Avşin sinirim bozuluyor"
"Bayılıyorum sana,bitiyorum,aşkın beni öldürüyor zalımın kızı"
"Ben kalkıyorum sende otur burda yapa yalnız"
"Bedenim burda olsa kaç yazar gönlüm sende olduktan sonra"
"Tutdu yazar ruhu"
Oflayarak yukarıya çıktım.Odaya doğru adımladım ve içeriye geçtim.Yatağın üzerinde oturdum.Gözüm aynadaki yansımama çarptı.Resmen ağzım kulaklarımda gülüyordum.
"Hayırdır?!"dedim yansımama
Hemen gülüşümü düzeltdim ama Avşinin dedikleri aklıma geldikçe gülüyordum.Sinirim bozulmuştu adeta.Bu yüzden de uyumaya karar vermiştim.

***

Burnuma çok güzel bir koku geliyordu ama bu kokuyu bir yerlerden hatırlıyordum.Bir az kıpırdamaya çalışsamda kıpırdayamadım.Gözlerimi hafif araladığımda o kokunun sahibini gördüm.Avşin yanımda uyumuştu.Sım-sıkı sarılmış hatda bende ona sarılmıştım.Başımı boynuna gömmüş ve o güzel kokusunun tadını çıkarıyordum.Başımı kaldırıp yüzüne baktım.Bebek gibi uyuyordu.O siyah saçları dağılmış ve bir tutamı yüzüne geliyordu.O düşen bir tutam saçı elimle kenara çektim.Yüzünün her santimetresine dikkatli bir şekilde baktım.Siyah uzun kirpikleri,hafif kemerli burnu,siyah kirli sakalı,dolgun dudakları.Sanki bir az sıcak mı oldu ne neyse.Elime yüzünü okşamaya başladım.Avşin okşadığım elimi aldı ve öptü
"Nefesim"
"Avşin?!"
"Bebeğim"
Hemen elimi çektim ve ayaklandım.
"Neden kalktın?"
"Sen neden buraya geldin?"
"Sevdiğim kadını özledim ve onun kokusuyla uyumak istedim olamazmı?"
"Hayır olamaz"
Oda yataktan doğruldu ve yatağın kenarında oturdu.
"Bak Jiyan biz böyle devam edemeyiz,seni beklerim hiç sıkılmadan,hiç tereddüt etmeden beklerim ama bu hep böyle devam edemez.Sana hiç dokunmadan da seni hep severim çünki sana olan aşkımın bir ölçüsü yok ama sende bana bir şans vermelisin.Elbetde hemen beni sevemezsin senden zaten bunu beklemiyorum ama benim seni sevmem,mutlu etmem için bir şans ver,bunları sana anlatıyor çünki biz artık evlendik Jiyan yarın düğünümüz var"
Sadece susdum,lafları beni çok garip bir hisse boğmuştu ama bu hissin tarifi yoktu.
"Susucakmısın?"
Benim bu susgunluğumun onu üzdüğünü ve kırdığını bile-bile yinede susdum çünki haklıydı o ise hiç bıkmadan bana bir şeyler anlatmaya devam ediyordu.
"Eğer beni istemiyorsan,yada hazır değilsen bir şeyler yapmaya çalışırım.Düğünü ertelerim mesela sen hazır olduğun da yaparız bilmiyorum beni çok çaresiz bırakıyorsun Jiyan.Yakınlaşmamıza izin bile vermiyorsun.Senin yanında sadece uyudum dokunmadım bile sen buna rağmen istemiyorsun"
"İstememek değil"
"Ne pekiya"
"Hazır değilim"
"Jiyan ırzına geçmiyorum bunun hazır olmakla ve ya olmamakla alakası yok sadece bana şans vereceksin"
"Avşin üstüme gelme,zaman ver bana"
Ayağa kalktı ve bana doğru geldi.Elini yanağıma yasladı ve okşamaya başladı.
"İstediğin zaman olsun toprak gözlüm Bunu hiç unutma seni çok seviyorum.Sana okadar aşığım ki,sadece senin yanında olmak istiyorum seninle konuşmak istiyorum.Sen benim yanımda olduğun sürece sana zamanlar kurban olsun "
"Biliyorum Avşin"
"Sarıla bilirmiyim sana "
"Sarıl"
Sanki bu lafımı bekliyormuş gibi hemen beni kendisine çekti ve sım-sıkı sarıldı.
"Seni çok seviyorum"
Benden geri çekildi
"Benim aklımı başımdan alıyorsun"
Her lafı beni gülümsetiyordu.
"Avşin"
"Ömrüm,ismim dudaklarına ne kadar da yakışıyor"
"Kızlar geldi mi?"
"Geldi nefesim"
Bur ortamdan bir an önce kaçmam lazımdı.Bazı lafları doğruydu ama benden hemen onu sevmemi bekleyemezdi en azından buna hakkı yotu
"Ben aşağı iniyorum ozaman"
"İn ama söylediklerimi de düşün"
Ben odadan çıktım ve benden hemen sonra oda çıktı.Biz kızların odasında olduğumuz için Avşin kendi odasına doğru gitti.Dediği her bir kelime zihnimde yankılanıyordu ama bu konuda aceleci davranmayacaktım.Bu konu çok önemliydi.Hem onunda duyguları ile oynayamazdım.Çok iyi düşünmen lazımdı.