1.7

3.5K 218 53
                                    




Hoşgeldinizzz❤️❤️ Gecikmeli bir bölüm oldu ama güzel bence. Bir yandan yoğun bir okul dönemi geçiriyorum, bir yandan yeni bir kurgu yazıyorum. Karakterler için isim önerisi alırım➡️➡️

Yorum yaparak okursanız sevinirim. Bölümden önce oy vermeyi unutmayalım lütfen<3


....





"Olmuyor yalnız onlar daha ince doğraman gerek."

"Çok biliyorsan gel kendin yap ya."

"Senin de öğrenmen gerek bunları, abin olarak da öğretmek benim asli vazifem."

"Anne al şu oğlunu tepemden!"

Abim salak salak sırıtırken elimdeki marul doğradığım bıçağı kaldırdım,

"Bak bıçak var elimde..." dedim tehdit eder gibi.

"Anne kızın beni kesecekmiş." diyerek içeri seslendi abim.

"İki dakika rahat durmayın evladım aferin." diye bağırdı annem içerden. Bu kadına üzülüyordum. İki tane anormal çocuğa sahipti.

"Anne bizimkiler akşam parkta oturalım diyor. Çıkarım ben birazdan." dedi abim bağırarak. 

"Sizinkiler kim?" diye sordum.

"Emir'le Özgür çağırdı beni. Damla falan da gelir muhtemelen. Mahallede kim varsa işte. Siz de gelin isterseniz." 

"Biz kim?"

"Nazlı, Ege falan işte. Kimleri çağırmak istiyorsan." 

"Nilsu da gelecek mi?" dedim dudağımı büzerek. Abim iç çekerek kaşlarını kaldırdı.

"Bilmiyorum, bunun çok önemi var mı?"

"Var aslında."

"O ortamdaki kimse Nilsu'nun senin moralini bozmasına izin vermez Gökçe." dedi abim ikna etmeye çalışır gibi. Zaten Nilsu kimseden izin almıyordu. Ama birkaç gündür Emir'i görmemiştim. Onu göresim vardı. Yanlış anlaşılmasın, merak ediyordum nasıl olduğunu. Tek sebep buydu yani...

"Ben de gideceğim anne." diyerek anneme seslendim.

"Git hazırlan hadi, birlikte çıkalım." dedi abim saçlarımı karıştırıp. Salata yapmayı bırakıp odama yöneldim. Ne giyseydim? Bu gün güzel olasım vardı. Kendi kendime abartmamam gerektiğini hatırlatırken mor bir bluz ve mavi bir kot giyip saçlarımı açtım. yüzüme hafif bir makyaj yapıp odadan çıktım. Abim kapıda beni bekliyordu.

"Ceket al üstüne." dedi ayakkabısını giyerken.

"Gerek yok Temmuz ayındayız."

"Hava serinlerse üşürsün."

"Sen de ceket almadın." dedim üstündeki tişörtü gösterip.

"Ben üşümem." 

"Ben de üşümem." diyerek ayakkabılarımı giydim. 

Hava kararmıştı. Parka doğru yürürken telefonumu çıkarıp Egeye ve Nazlıya mesaj attım. 

Siz: Parka gelsenize abimler de geliyor otururuz.

Ege: Kimler var

Siz: Emir, Özgür, Damla falan işte

Ege: Çekirdek kola?

Siz: Alırız

Ege: Gelirim

Nazlı: Annemlerin izin vereceğini sanmıyorum.

Burası Benim GökyüzümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin