Second Marriage with the Alliance Marshal (BL) Novel

Bölüm 91

İtiraf Cevabı

Ling Changfeng çiçek kokuları taşıyan bu ani kucaklaşma karşısında hafifçe dondu kaldı.

Vücudu çoktan tepki vermişken, beyni anlık bir transa girdi-

Elini uzattı ve kollarını Xu Xinghe'nin beline doladı.

Tek taraflı bir sarılmayı iki kişi arasında bir kucaklaşmaya dönüştürdü.

Başını eğdiğinde, şakaklarındaki saçlar sevgilisinin boynuna hafifçe değdi ve Ling Changfeng memnun bir iç çekti.

Yasal eşler olarak, sarılmaktan daha samimi bir şey yapmadıklarından değil, ama bu her zaman Xu Xinghe uyurken ya da sarhoşken oluyordu.

Görünüşe göre küçük eşi onu ayık ve bilinci yerindeyken hiç kucaklamadı.

Mareşal Ling'in zihni geçmiş olayları gözden geçirdi.

Görünüşe göre sadece inhibitör enjekte etmesini engellemek için...

Ama bu gerçekten sayılmazdı.

Ling Changfeng gözlerini indirdi ve kendi kendine, o sırada vücudundan yayılan feromonun şimdikinden çok farklı olduğunu düşündü.

Başka bir deyişle...

Ling Changfeng başını biraz daha aşağıya gömdü ve sıcak nefesini eşinin güzel boynuna püskürttü.

Başka bir deyişle, bu küçük eşinin ilk, gerçek, aktif sarılışı olmalıydı.

Bu farkındalık Ling Changfeng'in düşüncelerinin kısa bir süre için durgunlaşmasına neden oldu.

Bu sıradan bir sarılmadan ziyade, yeni bir bölümü müjdeleyen bir işaret gibi görünüyordu.

Bencilce bu sarılmanın daha uzun sürmesini istiyordu ama sonuçta hala ameliyathane kapısının önündeydiler, bu yüzden çok uzun süre sarılmak uygun değildi.

Ling Changfeng usulca içini çekti, sevgilisinin sırtını hafifçe sıvazladı ve sonunda ayağa kalkarak alçak sesle, "Tamam, bir süre seninle oturacağım," diye teselli etti.

Öğleden sonra saat üçte, kış güneşi bulutların arasından geçerek her yere ince altın lekeler saçtı.

Gri-mavi gökyüzünde, beyaz devriye araçları, beyaz güvercin sürüleri gibi, güçlü ve rüzgarda süzülerek uçuyordu.

Xu Xinghe derin bir nefes aldı ve o kişinin eşsiz, denize benzeyen kokusunu kokladı.

Bir sonraki saat başı tik tak sesleri duyuldu. Her şey çok normaldi ama dünya her zamankinden farklı görünüyordu.

Aradaki fark neydi?

Xu Xinghe daha fazla düşünmeye vakit bulamadan, karşı taraftaki kişi kollarını bırakmıştı bile.

Bir anda aklına "kayıp" denen belli belirsiz, ince bir duygu geldi.

Xu Xinghe'nin kalp atışları yavaş yavaş sakinleşti ve yavaşça başını salladı. "Evet."

"Merak etme, Lu Sen bana ameliyatın başarı oranının çok yüksek olduğunu söyledi." Ling Changfeng hastanenin koridorunda onunla yan yana oturmuş, ılık kış güneşinin altında birlikte yüzüyorlardı.

Xu Xinghe'nin gözleri parladı ama yine nefesini tuttu ve temkinli bir şekilde konuştu: "Ama Dr. Lu Sen bana..."

"Risk her zaman vardır, bu nedenle doktorlar hastanın ailesiyle yüzleşirken çok fazla şey söylemezler." Ling Changfeng başını ona çevirdi ve sabırla açıkladı. "Çok fazla şey söylemeye cesaret edemem ama..." Sağ elini uzattı ve Xu Xinghe'nin sol elini tuttu. "Güven bana. Her şey gittikçe daha iyi gelişiyor."