Second Marriage with the Alliance Marshal (BL) Novel

Bölüm 49

Sana eşlik ediyorum

Xu Xinghe, Ling Changfeng tarafından gönderilen kısa kelimeleri gördüğünde, tüm vücudu anında enerjik hale geldi.

Hızla ayağa kalktı ve sormak için e-posta göndermeye devam etti: [Neden buradasın?]

Ling Changfeng bir kapıdan cevap verdi: [Seninle sohbet etmeye geldim]

Xu Xinghe: [...]

Bunu kastetmemişti.

Kapıya doğru baktı ve karmakarışık bir zihinle yazmaya başladı. [Hayır, hayır, aslında seninle çevrimiçi sohbet etmek istiyordum. Bu kadar geç saatte dinlenmeni bozmayayım, önce sen git]

Uzun paragrafı yazdıktan sonra tam gönder tuşuna basacakken parmağı durakladı.

Gözlerini kapattığında zihninde beliren şey filmdeki korku sahnesiydi. Xu Xinghe yorganı sıkıca sardı ve aniden çok korkak davrandığı için biraz sinirlendiğini hissetti.

Böylesine sessiz bir gecede Ling Changfeng'in feromonlarını çok özlediğini itiraf etmek zorundaydı - bu onu mantıksız bir şekilde rahat hissettiriyordu.

İki saniye boyunca ekrana baktı ve sonunda Ling Changfeng'den içeri gelip sohbet etmesini istemeye karar verdi.

Ancak tam kalkmak üzereyken parmağı ekrandaki gönder düğmesine dokundu.

Xu Xinghe şok oldu. Hemen bir sazan gibi yataktan fırladı ve terlikleriyle kapıya kadar koşup kapıyı açtı.

Sağlam durmuyordu ve kapının ataletiyle neredeyse kendini dışarı atıyordu.

Kapının dışında, Ling Changfeng koyu gri ipek pijamalarıyla durmuş Xu Xinghe'nin koşarak gelişini dinliyordu. Kapıyı açtığında neredeyse ona çarpıyordu.

"Dikkatli ol." Küçük eşine destek olmak için sakince elini uzattı ve "Gitmiyorum, neden bu kadar acele ediyorsun?" diye fısıldadı.

Bir süre durakladıktan sonra tekrar konuştu: "Bu kapı ses kontrolüyle de açılabilir, şahsen koşmana gerek yok."

Xu Xinghe: "..." Aceleyle unuttu.

Ling Changfeng'in yardımıyla sağlam durdu. Doğruldu, pijamasını sıvazladı ve "Yanlış e-postaya yanıt verdim" diye fısıldadı.

Ling Changfeng bir "en" yaptı ve yumuşak bir sesle, "Anlıyorum. "

Sesi derin ve çekiciydi, ancak yumuşak ve yavaş konuştuğunda tonu şaşırtıcı derecede nazikti.

Xu Xinghe başını kaldırdığında Ling Changfeng'in soğuk ve parlak gözlerini gördü ve hiç de uykulu görünmüyordu.

Aksine, Xu Xinghe kontrolsüzce esnedi.

Korku gerçektir, uyku da gerçektir.

Başlangıçta, korkusu uykusundan daha büyüktü, bu yüzden dönüp durdu ve uyumakta zorlandı.

Ancak Ling Changfeng'i şahsen gördükten sonra, Xu Xinghe aniden daha az korktuğunu hissetti.

Ling Changfeng, gökyüzünün üzerinde duran bir ağaç gibi sabit bir şekilde orada duruyor ve feromonları olmadan bile rahat hissetmesini sağlıyordu.

Sonuç olarak, uyuşukluk daha da yoğunlaştı. Xu Xinghe göz kapaklarının çok daha ağırlaştığını ve Ling Changfeng'in ziyaretinden kaynaklanan ani enerji akışının tükendiğini hissetti.

Saat neredeyse sabahın üçüydü ve tüm malikâne sessizliğe bürünmüştü.

İki evli koca kapıda durmuş, suskun bir şekilde birbirlerine bakıyorlardı.