Hales

.

Ben uyuklamaya çalışırken birden telefonum çaldı yabancı bir numara arıyordu ama tanıdık ta gelmişti dersteyim diye bir mesaj çekip meşgule attım telefonu ardından hemen yanıt geldi beni ara acil diye merak edip izin istedim dışarı çıkıp az önce arayan numarayı aradım telefon açıldı efendim dedim ses gelmedi duyuyor musun diye sordum gene ses yok tam kapatmak için kulağımdan kaldırınca bir hıçkırık sesi duydum tanıdık bir sesti bu ama tanımak istemediğim bir sesti bu kimsin ve niye ağlıyorsun dedim kuvars dedi sadece ellerim titredi ayaklarım tutmadı durdum gözledim aynı noktaya kitlendi kuvarsım diye tekrar etti gözlerim doldu ağlamak istedim hesap sormak istedim bağırmak istedim ama yapamadım ben en son onu o kafede gördükten sonra aramızda herhangi hiçbir iletişim olmadı uzun zaman oldu sesini duymamışım hasret ve acı hepsi bir arada gene benim kalbimde atıyordu bu sefer ben susuyordum kendi kuvars özür dilerim diyordu affetmek istiyordum tüm her şeyini affetmek ve ona sarılmak istiyordum efendim dedim bir kelime ile kendimi toparladım duygularımı dağıttım ona karşı ne oldu ne istiyorsun numaramı kimden aldım diye sordum hiçbir şey istemiyorum sadece sesini duymak istedim dedi numaramı kimden aldın diye tekrar ettim aldım bir yerden dedi ağlamaklı sesiyle nasılsın kuvars lütfen konuş sesine sarılayım en azından dedi özür dilerim diye devam etti neyin özrü dedim aldatmanın özrü mü yoksa paramparça ettiğin hayatımın özrü mü yoksa çok sevdiğim şehrim ve ailemden ayrılmanın senin sebebin olduğun özür mü neyin özrü diye sordum hayatına girmemin özrü sana bunları yaşatmanın özrü dediği an yanında bir ses aşkım kimle konuşuyorsun neden ağlıyorsun diye duydum sanırım erkek arkadaşının sesiydi bu ses etmeden telefonu kapattım arayan numarayı engellemek istedim ama engellemedim acı çekmesini istediğimden değil hala içimde onu affetmek isteyen bir çocuk olduğunu bildiğimden yapmadım sınıfa girmek yerine dışarı çıkıp sigara içtim ve olduğum yerde yaşadığım herşeyi tekrardan gözden geçiyordum ki içimdeki o çocuğun ağlama sesini duydum böyle zamanlarda asla susmazdı ama susması gerekiyordu sussun diye diliyordum içimden ama susmadı sonrasında telefonum baştan çaldı gene arayan gül dü bu sefer o telefonu açmadım çaldı çaldı ve sonunda sustu.

Gül;

Kuvarsı aldattığım güne gitmek istiyorum o günü tekrardan yaşamak ve hatırlamak istiyorum ben kuvarsı neden aldattım bilin istiyorum beni yargılamayın bana küsmeyin ben sevdiği adam için canını verecek kadınım ben gülüm ben kuvasın gülüyüm ama onun yaşaması gerekiyordu en azından acıyla yaşasın ama yaşasın istiyordum kuvars ablasının acısını yaşarken onun yanındaydım her daim her saniye ama benim hayatımda bir şeyler yolunda gitmiyordu psikolojim içten içe bozulmuştu bundan kuvarsın haberi yoktu söylememiştim söyleyemezdim de zaten o yaralı bir kuştu daha fazla yaralayamazdım gece uyuyamıyordum her şeyi unutuyordum olur olmadık krizler geçiyordum bir süreden sonra psikoloğa gitmeye karar verdim gittiğim zaman bipolar diye bir hastalığa tutulduğumu öğrendim kafamda zaten hep bir intihar senaryosu vardı kendimi kaybetmiştim artık hayata dair pek bir ümidim yoktu bir sürü ilaç yazıldı uyku ilaçları ruh sağlığım için ilaçlar ama hiçbiri fayda etmiyordu ben günden güne öldüğümü hissediyordum kuvars ta bende bir şeyler olduğunu hissediyordu sorduğu zaman bir şekilde geçiştirmeye çalışıyordum zor oluyordu ama Kuvarsı tanıdığım için ona türlü yalanlarım ile kandırıyordum artık son raddeye geldiğimi anlamıştım son demler denir ya ha işte ben oradaydım uzatmalara oynuyordum kuvarsa bunu anlatsam bir daha yıkılırdı çünkü bana hep sen ölme diyordu istemiyordu bir sevdiğini kaybetmeyi o yüzden ilk önce kuvarsın benden tiksinmesi beni unutması hatta nefret etmesi gerekiyordu o yüzden kuvarsı aldatmam gerekiyordu zaten bir sınırı bir çizgisi vardı o çizgiyi geçen herkesin üstünü çizerdi birini buldum ilk önce konuştuk ama ben ona yazdığım her cümlede kendime binlerce kez lanet ediyordum ama yapmam gerekiyordu küçük prensim için yapmam gerekiyordu bir gün kuvars beni aradı ve aşağıda olduğunu söyledi evdeydim hatta camdan gizlice onu izliyordum ama evde olmadığımı söyledim kuşkulanmasını istedim ki bildiğim kuvars çoktan kuşkulanmıştı hatta peşime birilerini takacağından emindim biraz evin önünde durdu evi izledi sonrasında son sürat döndü gitti çok hızlı kullandı arabayı biliyorum çok sinirlendi ama benim korkmamam için hiçbir şey söylemeden bastı gitti bende odama girip herseyi baştan gözden geçirdim doğru yaptığımı sorguladım ilk önce doğrusunu yaptığımın kanaatine vardım sonrasında bir sigara yaktım gözyaşlarına boğuldum boğazım düğüm düğüm oldu ağladım sevdiğim adam için ağladım öldüğüm için değil sevdiğim adam için ağladım son kez görüyor olacaktım ben zaten kaybetmiştim bari kuvars kazansın deyip kalktım ayağa ilaçlarımı aldım içimden kendime bir söz verdim bu hastalıktan kurtulacaksam kuvarsa tüm gerçekleri anlatacaktım hatta şimdi masama oturup bir mektup yazdım ve ogiyi aradım gelmesini istedim sağ olsun kırmazdı beni çok geçmeden geldi yanına gittim mektubu eline sıkıştırdım ve bu günün tarihini kafana kazı bu mektubu sakın açma sana söylediğim zaman kuvarsa ver olur mu ? Bu ne diye sormadı sormazdı zaten neden mi Ogiye verdim mektubu çünkü kuvarsın bu hayatta koşulsuz şartsız güvendiği tek insan oydu giderken de kuvarsa iyi bakın dedim gözlerime baktı Ogi ne olduğunu sordu hiç deyip gülümsedim arkamı dönüp eve çıktım camın dibine gelince sokağın başında duran alikoy'yu gördüm kuvarsın arkadaşıydı ve tahmin ettiğim gibi çok geçmeden beni takip ettiriyordu her şey istediğim gibi gidiyordu beni de engellemişti zaten sosyal medya hesaplarından ve her yerden şimdi son bir şey kalmıştı her şeye gözleriyle şahit olması gerekiyordu kuvarsı aldattığım çocuğu aradım adını sizlere de söylemek istemiyorum yarın buluşalım mı diye sordum olur diye yanıt verdi tamam şu saate şu kafede diyip telefonu kapattım samimiyet kurmuyordum vıcık bir ilişkide de değildim mesafeliydim kalbim kuvars için atarken kimseyi almayı boşverin adı bile geçemezdi içimden.
Sabah olmuştu hazırlanıp canımın köşesinden alikoya baktım hala oradaydı kuvarsın arkadaşları korkudan mı saygıdan mı bilmiyorum ama ona çok sadıklardı ne derse yaparlardı gecelerini gündüzlerini verirlerdi onun için kuvars ta aynı şekilde defalarca kez arkadaşları için kavgalara karakollara hatta mahkemelere kadar düşmüştü bir insanı sevince onun için ölüme giderdi benim adamım