Uni
" ဘိုးမြေးလေးက ဗိုက်ဆာနေတာလား
မငိုနဲ့နော် မင်းအဘွားက နို့ဘူးသွားဖျော်နေတယ် မိန်းမရေ....နို့ဘူးကမရသေးဘူးလား ''
" ရပါပြီရှင်... ပူနေသေးလို့ စမ်းကြည့်နေရတာပါ ရှင့်မြေးကိုက စိတ်ကြီးနေတာ ''
နို့ဘူးလေးကို ပါးစပ်သေးသေးလေးမှာ တေ့ပေးလိုက်တော့ အငမ်းမရဆို့နေတဲ့ ကလေးလေးကိုကြည့်ပြီး သူတို့လင်မယားအချစ်ပိုရတယ်။ သူတို့မြေးအရင်းတွေထက်တောင် ချစ်မြတ်နိုးရတဲ့ ဒီကလေးက သူတို့နဲ့ ရေစက်
ကြီးလို့ဆုံရတာ။
သူ့ပါပါးက ကလေးစရိတ်ကြီးလာတဲ့အခါ မြို့ပြင်နားက စားသောက်ဆိုင်မှာ စားပွဲထိုးအနေနဲ့ လုပ်နေရသည်။ သူတို့က တတ်နိုင်သလောက် ထောက်ပံ့ပေးမယ်ပြောပေမယ့်လဲ ဒီကလေးကအတော်လေး ခေါင်းမာတာ။
သူအလုပ်သွားနေတဲ့ တစ်လျှောက်လုံး ကလေးလေးရဲ့ ဝေယျာဝစ္စ က သူတို့လင်မယားနဲ့ ဆရာမလေးက တာဝန်ယူပေးထားသည်။
ကလေးထိန်းနဲ့ထားမယ်ပဲပြော နေတဲ့လူ့ခေါင်းမာလေးက သူတို့ကိုလဲ အရမ်းအားနာတတ်တာ။ ကလေးထိန်းနဲ့ စိတ်မချဘူး၊ သူတို့ကိုယ်တိုင်ပဲ ထိန်းပေးမယ်လို့ တကဲကဲ ပြောမှ အသာတကြည်လက်ခံ တော့တယ်။
အပြုံးချိုချိုလေးနဲ့ မျက်နှာလှလှလေးရှိတဲ့ ဒီကလေးမျိုးမှာ ဘယ်လိုကိစ္စတွေများရှိခဲ့လဲ
မသိ။
ဆရာမလေးကို မေးချင်ပေမယ့် လူမှုရေးအရ
မမေးတော့ဖို့ပဲ သူတို့လင်မယား ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဘယ်ကမှန်းမသိတဲ့ ကောင်လေးကို သားအရင်းလေးတစ်ယောက်လို
သတ်မှတ်ရင်း သူတို့ရဲ့ ကျန်ရှိနေတဲ့ လူ့သက်တမ်း ကိုဖြတ်သန်းဖို့ထိ တွေးထားကြတယ်။
" ပါပါးရဲ့သားလေးရေ...ပါပါးပြန်လာပြီ ''
လူထက်အသံအရင်လာတဲ့ ကောင်လေးက
သူ့သားလေးဆီ အပြေးလာခဲ့မှန်းသိသာတယ်။ လေးလပဲရှိသေးတဲ့ ကလေးကလဲ သူ့ပါပါးအသံများကြားရင် တအဲအဲနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားပြနေတော့တာ။
" ဒီအဖေနဲ့ ဒီသား လိုက်လဲလိုက်ပါ့ ခုနကနို့သောက်နေရာကနေ အသံကြားတာနဲ့ ဘူးကိုလက်ထဲက လွှတ်တော့တာပဲ ကြည့်အုံး ''
