4.Bölüm

249 11 0
                                    

Eve gittiğimde herşeyi Nevine anlatmıştım. O da gelmek istemişti ama ben gelmesine izin vermemiştin.

Odama girip üstümü değiştirip kendimi yatağa attım. Yatakta bir saat boyunca uyuyamadım. Heyecanlıydım ve korkuyordum. Bu ciddi bir şeydi sonuçta.

Ertesi gün

Derin düşüncelerle uyuduğum uykumdan uyandım. Ama uyanmama sebep olan şey odama birinin girmesiydi. Odama giren kişi Nevindi

"Çabuk kalk çabuk kalk"

Dedi heyecanla.

"Ne oldu sabah sabah? "

Dedim uykulu sesimle.

"Saat 12ye geliyor. "

Ah, çok geç olmuştu! Ayrıca ilk olarak işten bir kaç gün izin almam lazımdı.

Hızla yataktan kalktım

"Ne!? "

"Hadi yemek hazır. Üstünü değiştirip gel"

"Yemek yemeye vaktim yok. Bir sandiviç alayım evde çıktıktan sonra yerim"

"İyi sen bilirsin"

O odamdan çıkar çıkmaz altıma bir şort, üstüme ise bol bir tişört giyindim.

Saçlarımı topuz yaptım. Yüzüme ise güneş kremi sürüp elime ilk gelen sırt çantasını kaptım.

İçine bisküvi, su, yara bandı, çakmak, telefon, fener ve yanık kremi koydum.

Hızlıca odamdan çıktım. Mutfağa girip sandiviçi aldım. Nevin'in yanına gidip ona sıkıca sarıldım.

"Görüşürüz Nevin"

"Görüşürüz canım! Kendine çok dikkat et! "

Gülümsedim ve evden çıktım.

Koşarak bizim markete gittim. İçeri girdiğimde kasada duran Bernayla karşılaştım.

"Hoşgeldin Gizem! Çalışma saatin daha gelmedi. Bir sorun mu var? "

"Ben.. Acil müdürle görüşmem lâzım"

"Bir şey mi oldu? "

"Bir kaç gün izin isteyeceğim"

Dedim nefes nefese.

"Bekle onu çağırayım. Ama izin vereceğini sanmıyorum. Yani dün izin isteseydin verirdi ama son dakika izin istemen pek olmadı. "

"Olsun sen yine de çağır"

"Peki"

Dedi ve kasa yerinin arkasındaki çalışan odasına girdi. Stresten ölmek üzereydim.

Bir kaç dakika sonra müdürümüz geldi ve kasanın başına, yani karşıma geçti.

"Evet Gizem? "

"Merhaba. Ben 5 gün izin isteyecektim de"

"Bugün dahil mi? "

"Evet"

"Bu mümkün değil. Senin yerine kimseyi bulamayız şuan da. Neden izin istiyorsun? "

"Şey.. Annem hastalanmışta.. "

"Üzgünüm yarın izine çıkabilirsin"

"Ama bugün.. "

"Mümkün değil.. "

"Mümkün."

Dedi yanımdaki tanıdık ses. Alazdı bu.

"Siz kimsiniz? "

katilHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin