10.Bölüm

91 1 2
                                    

***

"Kızım tamam artık ağlama yeter. Yıprattın kendini"

Kafamı Nevinin dizinden çekip Nevine baktım.

"Nevin ben ne yapacağım şimdi? Söyle bana, ne yapacağım?"

Ne söyleyeceğini bilemeyerek dudağını büktü. Hıçkırıklarım arasında ayağa kalktım.

"Nevin, onu bir şekilde oradan çıkarmalıyız."

Nevinde ayağı kalktı ve omuzlarımdan tutup beni kendime getirmeye çalıştı.

"Onu çıkaramayız! Bu imkansız bir şey şu saatten sonra. O bir katil! Kabul etsende etmesende o bir katil!"

Nevinin böyle şeyler söylemesi ağlamamı hızlandırmıştı. Ondan ayrıldım ve koşarak odama gittim. Kendimi yatağa atarak ağlamaya başladım. Nefes alışverişlerimi düzenleyemiyordum.

Bir anda çalışma masamın üzerinde bir şey gördüm. Ayağa kalkıp baktığımda akmaya devam eden göz yaşlarım çokça hızlandı. Bu Alazla benim fotoğrafımdı. Fotoğrafta ikimizde gülüyorduk. Elimi o fotoğrafta gezdirdim.

"Aradan bir gün geçti, seni özledim.."

2 gün sonra

"Gizem? Sen hâlâ evde misin? Bir kaç gündür dışarı çıkmıyorsun"

Diyerek odama girdi Nevin.

"Bu halde nasıl çıkayım Nevin"

"Onu unutman lazım! Belki 20 sene sonra hapisaneden çıkacak belki 30 sene sonra. Bu yüzden onu unutmalısın."

"O bana yıldızlar kadar söz verdi, en kısa sürede çıkacak"

"Senin iyiliğini düşünüyorum. Şimdi üstünü giyiniyorsun ve dışarı çıkıyoruz"

"Ama.."

"İtiraz yok"

Diyip odamdan çıktı. Oflayarak ayağa kalktım. Altıma kısa bir şort, üstüme de sweatshirt giyindim. Yüzüme krem, dudaklarıma nemlendirici sürüp çıktım odadan.

"Gidelim"

Dedim sadece

"Tamamdır!"

Dedi Nevin ve birlikte kapıya yöneldik. O sırada Nevin durup bana baktı. Ve giyindiğim kıyafete baktı.

"Bu kıyafet gideceğimiz yere uymuş mu sence?"

Kolumdan tuttu ve beni çekiştirdi. Odama girer girmez gardrobumu açtı.

Gülümseyerek bir elbise çıkardı. Elbiseyi tarif edecek olursam, kısacık, beyaz, askılı bir elbiseydi

"Bu sana çok yakışır"

Dedi Nevin bir elindeki elbiseye, bir bana bakarak.

"Nevin saçmalama! Partiye mi gidiyoruz şurada"

"Şey, hayır ama bara gidiyoruz"

"Ben gelmiyorum"

"Hadi yaa! Beni birazcık seviyorsan"

"İstemiyorum"

Nevin bana çok yalvarmıştı ve sonunda kabul etmek zorunda kalmıştım. Elbiseyi giyinip Nevine döndüm.

"Oha! Harika olmuşsun!"

"Çok kısa ve dar. Rahatsız edici"

"Olsun kızım ne olacak. Şimdi otur şuraya, sana hafif bir makyaj yapacağım"

Yatağa oturdum ve gözüme far, maskara ve göz kalemi sürdü. Yanaklarıma allık, dudağıma kırmızıya yakın bir renk ruj sürdü.

"Kızım harika oldun! Saçın zaten dümdüz, şekil vermeye gerek yok. Hadi çıkalım"

katilHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin