İz

5. Bölüm

Eskisi gibi yorum yapmıyorsunuz, üzülüyorum haberiniz olsun...

                                                SÜSEN

Arabada resmen ölüm sessizliği vardı ve ben bu Ömer'den çok korkuyordum.

"O çakıyı senin gözüne sokmasaydım sen o gece bana tecavüz edecektin!"

Bu cümleyi kurduktan sonra Ömer Pamir'e kafa atmıştı. İkisini zar zor ayırırken Ömer'i şirketten yaka paça çıkartmıştık.

Şuan ise hiç bir şekilde kimse konuşmuyordu. Çenesi durmayan Oğulcan bile arka koltukta oturmuş yolu izliyordu.

Eve girmemiz ile gerilirken Oğulcan yavaşça kapıyı kapattı. Ömer arabanın anahtarını masaya adeta fırlatmıştı.

"Niye bana söylemedin!" dedi bağırarak. Gözleri beni hedef alırken koltuğa oturdum.

"Sana geçmişte yaşadığım olayları anlatmak zorunda değilim."

Oğulcan tam karşıma oturup bana baktı. "Geçmiş geçmişte kalmış, bizim için şuan önemli." dedi Oğulcan. "Olayı anlatmak ister misin?" dedi bana bakarak. "Lütfen anlatmak istiyorum de çünkü ben çok merak ediyorum." deyince sırıttım.

"Dört sene önce yaşanan bir olay. 18 yaşındaydım." dedim ve arkama yaslandım.

"Pamir ile ilk defa o gece mi karşılaştınız?" dedi Oğulcan. Başımı iki yana salladım. "Daha önce'de birbirimizi görmüştük." dedim. "Nerede?" dedi Ömer dan diye. Camın kenarında durmuş bizi izliyordu.

"Karakolda" dedim Ömer'e bakarak. "Birbirimize laf atıp duruyorduk. Sonra babam Pamir'in abisini yani senin kuzenini operasyon'da bastı." dedim sırıtarak. "Çatışma çıktı." dedi Ömer beni tamamlayarak. "Ve baban benim kuzenimi yani Akın'ı öldürdü." dedi ve gözlerime baktı.

Başımı iki yana sallayıp ayağa kalktım. "Yanlış biliyorsun, Akın'ı babam değil Aslan Çelik vurdu. Pamir'de babamın abisini öldürdüğünü sanıp evi bastı." dedim ve Ömer'in yanına gittim. "O gün olayı bilmediğim için Pamir'e anlamaz bir şekilde bakıyordum. Sonra küfürler etmeye başladı. Kendinde değildi bunu bende fark etmiştim. Çok içmişti." dedim ve durdum.

"Hadi Süsen" dedi Oğulcan sabırsız bir şekilde. "Babamı aramak için odama çıktım. Arkamdan Pamir'in geleceği aklımın ucundan geçmemişti." dedim Ömer'e bakarak. "Defalarca kez evime gelmişti ama hiç bir zaman o gece ki gibi bir yakınlaşmamız olmamıştı." dedim. "Pamir bana saldırdı." dedim yutkunarak. "Elime gelen ilk şeyi Pamir'in suratına geçirdim." dedim ve derin bir nefes aldım.

"Bugün Pamir'e gözünü o hale getirdiğim için hiç pişman olmadığımı söyledim ama pişman oldum." dedim Ömer'e bakarak.

"Ben o an ki korkuyla ne yaptığımı bilmiyordum. O anı bile fazla hatırlamıyorum. Tek hatırladığım şey Pamir'in acıyla bağırması. Gerisi bende yok."

Ömer bileğimden tutup beni kendisine doğru çekti. Elleri belimi sararken başımı göğsüne yasladı.

"Seni suçlamıyorum çünkü suçlu değilsin."

Gözlerimi kapatıp yutkundum.

Ömer ile bu halde olmak beni aşırı derecede geriyordu.

"Tüm suç senin şerefsiz kuzeninde!" dedi Oğulcan nefretle. Ömer'den ayrılıp yüzüne baktım. "Sinirim sana değil." dedi yumuşacık sesiyle. "Benim yüzümden Pamir ile aramızın bozulmasını istemiyorum." dedim. "Süsen saçmalıyorsun." dedi Ömer hayretle. "Kızım bunlar kanlı bıçaklı zaten." dedi Oğulcan araya girerek. "Pamir ile aramız senden önce de kötüydü. Bundan sonra da kötü olacak ama sebebi sen değilsin." deyince başımı salladım. "Ben üzerimi değiştireyim." dedim ve salonun kapısına doğru yürüdüm.