onverwacht

Opluchting

Ondertussen dat ze zoeken belt Caro naar Vince maar krijgt telkens voicemail, ze maakt haar hoofd gek met allerlei scenario's die zomaar eens zouden kunnen kloppen. Scott vindt het ook maar vaag dat net die twee tegelijk verdwijnen..

Niet veel later komen ze aan bij het grasveld waar ze Camille en Vince samen aantreffen, ''allebei nog in hun LO kleding?'', gek, dacht Caro bij haarzelf. Maar ook mevrouw Krabs liep ineens naar buiten met een flesje cola: ''wat doen jullie nog hier?'', vraagt ze aan Caro en Scott, ''We stonden allebei te wachten en vroegen ons af waar ze waren.'' Krabs knikt: ''oke'', en geeft het flesje aan Camille. Vince helpt Camille rechtop en legt haar arm over zijn schouder voor extra steun.

Scott neemt het over van Vince en ondersteund haar verder, ''je voelt zo koud aan? Ben je ziek?'', vraagt hij bezorgd. ''Ja nee gewoon even draaierig maar dat gaat wel over zeker?'', zegt ze, ze klinkt nog vrij rustig dus Scott maakt zich niet al teveel zorgen. Hij wandelt met haar naar de kleedkamer en helpt haar inpakken, Camille voelt zich te misselijk om zich nog helemaal om te kleden dus gaat in haar sas shirt mee naar de auto van Scott.

Ondertussen is Vince ook weer omgekleed, ''Caro je bent zo stil?,'' zegt hij vragend, ''is er iets?''. Caro legt uit dat ze zich zorgen maakte maar ook dat filmpje ligt haar nogsteeds een beetje dwars, alleen zegt ze daar niks over..

Eenmaal buiten zet ze de helm op en rijden ze samen naar Caro's huis, Caro houdt zich stevig vast aan Vince en legt haar hoofd op zijn rug tijdens de rit. Als ze vervolgens thuis aankomen stappen ze af en wandelen ze samen naar binnen, Caro pakt wat te eten en gaat langs hem op de zetel zitten. Er hangt een rare sfeer en een kleine stilte.. ''Zeker dat alles oke is?,'' vraagt Vince nog eens, ''je bent niet echt jezelf..'', Caro kijkt hem zwijgend aan. Hij strekt zijn armen open en gaat zachtjes achterover liggen op de zetel met Caro op zijn borstkas, hij streelt door haar haar en staart in stilte naar een plant die lichtjes beweegt door de wind die binnendringt via het raam.

Terwijl Caro over zijn buik streelt klinkt zachtjes haar stem, ''Vince.. ,'' ze slikt even en gaat dan verder, ''waarom heb je me niks verteld over dat filmpje van ons?'', ze draait haar hoofd naar hem toe en gaat op zijn schouder liggen. ''Caro ik wou niet dat je je daar iets van zou aantrekken.. ,'' verteld hij: ''Ik heb met Camille erover gesproken en kon het echt niet over mijn hart krijgen om jou ook nog te moeten inlichten van het filmpje, binnen een week is iedereen dat toch al vergeten.'', gaat hij verder. Het stelt Caro wel een beetje gerust als ze Vince zo bezig hoort, en ze kan toch niet lang boos blijven op hem, ze glimlacht even en net wanneer Vince zijn hoofd naar haar draait kust ze hem. Ze vallen in elkaars armen in slaap op de zetel maar na een halfuurtje horen ze Titin thuis komen met de boodschappen. Ze lachen even en groeten Titin als ze de woonkamer binnen wandelt, ze begint aan het eten terwijl de twee tortelduifjes samen het etenswaar inladen.

17:20u, Titin had pasta klaargemaakt, en er werd aardig van gesmuld. Ze praten over vanalles en nog wat waardoor de spanning van net helemaal wordt vergeten, gelukkig. Caro helpt achteraf mee opruimen en Vince doet ondertussen de afwas. Niet veel later is alles terug netjes en komt Wolfs thuis, hij moest nog wat dingetjes overleggen met Botty in verband met het idee van Yemi. Terwijl hij aan de tafel gaat zitten en Titin hem gezelschap houdt, gaan Vince en Caro naar haar kamer...