ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

8 0 0
                                    

ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

ကြၽန္ေတာ္ ငိုလိုက္မိတယ္။

လူတစ္ေယာက္မဟုတ္တဲ့ တိရစၧာန္တစ္ေကာင္ကေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထားသြားခဲ့တာပဲ။

တကယ္ဆို ကြၽန္ေတာ္ ၿပီးသြားခ်င္ခဲ့တဲ့ ဒုကၡကေန လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့တာကို ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာ္သင့္တယ္။

သို႔ေသာ္လည္း အဆုံးမ႐ွိတဲ့ ဒီသဲေသာင္ျပင္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ငိုေနမိတယ္။

#_#_#_#

လူတစ္ေယာက္ဟာ အစားမစားပဲ ဘယ္ႏွစ္ရက္ေနႏိုင္မလဲ။

လူတစ္‌ေယာက္ဟာ ေရမေသာက္ပဲ ဘယ္ႏွစ္ရက္ေနႏိုင္မလဲ။

လူတစ္ေယာက္ဟာ လမ္းမေလွ်ာက္ပဲ ဘယ္ႏွစ္ရက္ ေနႏိုင္မလဲ။

လူတစ္ေယာက္ဟာ စကားမေျပာပဲ ဘယ္ႏွစ္ရက္ေနႏိုင္မလဲ။

အထူးသျဖင့္ အစိမ္းလိုက္ ဗိုက္ခြဲၿပီး တစ္စုံတရာကို ထုတ္ယူခံထား႐ုံတင္မက လူသားဆန္ျခင္းနဲ႔ သိကၡာတရားေတြကိုပါ အ႐ိုးထဲက ဆြဲႏႈတ္ခံလိုက္ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ အသက္႐ွင္ေနႏိုင္မလဲ။

အမည္မသိတဲ့ ဒီေနရာမွ အ႐ုပ္ႀကိဳးပ်က္ လွဲေလွာင္းေနခဲ့တာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီ ထင္တယ္။

#_#_#_#

"ေဟး ဟိုမွာ လူတစ္ေယာက္..."

ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မ်ိဳးတူတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာ္သံပဲ။

"ေသၿပီလား မသိဘူး..."

ကြၽန္ေတာ္ ခ်ည့္နဲ႔စြာ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူတစ္စု ေျပးလာေနၾကတယ္။

လူလား။ တိရစၧာန္လား ဆိုတဲ့ နယ္နိမိတ္စည္းေပၚ ‌ရပ္တန္႔ေနမိတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အတည္တက် ေျခခ်ႏိုင္မယ့္ နယ္ေျမတစ္ခုေတာ့ ရၿပီ ထင္တယ္။

"ေဟး ဟိုမွာ လူတစ္ေယာက္..." လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာ ၾကားလိုက္ရတယ္။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆူညံသံေတြဟာ နီးသထပ္ နီးကပ္လာတယ္။

#_#_#_#

ပါးစပ္ရာဇဝင္သာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒီမန္းဆိုတဲ့ သတၱဝါကို ေဒသခံေတြ ျမင္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ခဲ့ၾကတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ကပဲ။

ဒီမန်း - Demon came From Nowhere [ Completed ]Where stories live. Discover now