-Oppa gerçekten iyi misiniz? Sadece merak ediyorum.
(23.38)
∆ Rona üzgünüm, yazamadım.
(01.24)∆ Merak etme iyiyiz, sen uyumana bak yarın okulun var.
(01.24)↪️Rona üzgünüm, yazamadım.
-Sorun değil Oppa iyi olun yeterki.
(01.27)-Bu arada pek inanmadım, üzgünüm. Sen ne dersen inanacağım demiştim fakat bu konudaki sözümü tutamayacağım.
(01.28)- Yalan söylediğin çok belli ama yine de zorlamayacağım. Size güveniyorum.
(01.28)Yazıyor...
-FİGHTHİNG STRAY KİDSİN LİDERİ💪 ✨
Birlikte her zorluğun üstesinden gelebilirsiniz buna inanıyorum.Ama bunu insanlardan saklamana gerek yok Oppa. Yorulduysan yoruldum, üzgünsen üzgünüm, mutluysam mutluyum de.
( 01.30)-Senin, sizin yanımda olduğunuz gibi bende her zaman yanınızdayım. Belki hiçbir şey yapamam ama sizi sevebilirim her şeyden çok...
Sizi anlayabilirim.
(01.32)"Şuna bak benim dediklerimi söylüyor." İçim sıcacık olmuştu. Rona garip bir şekilde uzun zaman sonra içimdeki motivasyonu alevlendirmişti.
Bana dönen kafalar iç sesimi dışarı vurduğumu ve sırıttığımı fark ettirdiğinde ciddileştim.
"Hannah komik bir video atmış."
"Sormadık."dedi Seungmin Felix de aynısını tekrar etti. Ağzımı büzerek onları taklit ettim. Ve tekrar sohbete döndüm.
∆ Peki minik çok bilmiş sen kazandın.🙂 Birkaç sorun var ama hallediliriz konuşarak diye düşünüyorum.
(01.36)∆ Teşekkür ederim. Sonra yine konuşuruz Rona. İyi geceler.
(01.36)-Bir tane adam öğretti Oppa bana tüm bunları. Bazen birkaç cümle insanlar için yeme içmeden önemli oluyor. Asıl ben teşekkür ederim.
İyi geceler.(01.37)
Saate baktığımda Hyunjinin geç kaldığını gördüm. Tam arayacağım sırada kapı çaldı. Kimse kılını kıpırdatmadığından ben kalktım kapıyı açmak için.
Kapıyı açtığımda Hyunjin karşıladı beni. Yüzündeki gerginlik geç kaldığının farkında olduğunu haber veriyordu.
"Geç hadi geç. Seni bekliyorduk hepimiz."
Kafasını eğip selam vererek içeri girdi. Bütün üyeler tekrar salona toplandı. Hyunjini ortamıza otutturduk.
"Hyung kimdi onlar?" diye atladı I.N.
"Kim ? Kim?"
"O markette gördüklerini diyoruz." dedi Lee Know.
"Hiç kimse."
Yüzünü aşağı eğip derin bir nefes aldı.
Araya girmem gerektiğini anladım yoksa Hyunjin adlı insanı yoğun ilgiden dolayı kaybedecektik.
"Geç oldu. Yarın şirkette yeni albümün pratiğini yapacağız bu yüzden yatın yarın konuşuruz."
Hyunjin teşekkür edercesine yüzüme baktı. Ama aklımdan geçenleri bilse eminim şuan hiçbirinin gitmesine izin vermezdi.
"Görende her gece erkenden yatıyorlar falan sanır." dedi Changbin.
Üyelerden birkaçı daha ısrar etti. Ama yüz ifademi değiştirmediğim için herkes odasına dağıldı. Hyunjinin beklemesini söyledim.
Herkes gittiğinde onu daraltmamaya özen göstererek sakince konuştum.
"Ne oldu Hyunjin?"
"Bir şey yok Hyung iyiyim ben."
"Artık anlatman gerektiğini düşünüyorum. Çözebileceğimi biliyorsun değil mi?"
Kafasını salladı. Bende o da çok ciddi bir şekilde konuşmaya başladık.
"Aslında Hyung gerçekten iyiydim biliyorsun. Mari ile çoktan iyileşmiştim. Bugün neden tekrar öyle olduğumu bilmiyorum galiba...
"Galiba..." dedim onay vererek.
"O pislikleri görünce öyle oldum. Hani benim zorba olduğumu söyleyenleri..."
Kafamı salladım tekrar onu dinlediğimi göstermek için.
"Ben gerçekten asla insanlara zorbalık yapmadım. O pisler bana yapıyordu daha doğrusu tüm okula. Yine her zaman olduğu gibi insanlarla uğraşıyorlardı. Kitaplarımızı falan yere atmışlardı. Artık canıma tak ettiğinden, birde o gün fazla sinirliydim. Bağırıp azarladım onları. Ben onlara kızarken tüm sınıf bana baktı, o an içeri öğretmenimiz girdi yanlış anladı.
Okul çıkışıysa yine onlarla kavga ettim. Neden bugün öyle bir tepki verdiğimi bilmiyorum. Onları unuttum ve çoktan yeni bir sayfa açtım. Suçlu olmadığımı biliyorum ve hatta Mariye bu konuda bir daha üzülmeyeceğim konusunda söz bile verdim ama işte istemeden anlık oldu..."
Elimi omzuna koyup gülümsedim.
"Benimle paylaştığın için teşekkürler ama bazen kabuk tutmuş yaralarımızın üzerindeki kabuklar düşüp tekrar kanayabiliyor. Sadece iyileşmek için zaman ver onlara. Hem o yüzden kötü olduğunu sanmıyorum. Muhtemelen sevdiğin insanlardan gördüğün tepkiler sebebiyle oldu. Ama sorun değil. Üstesinden gelmişsin. Karşımda yetişkin bir Hyunjin var artık."
"Hyung..?"
Boynunu geri çekerek kafasını benden uzaklaştırdı. Gözlerini kısarak yüzüme baktı.
"Hmm?"
"Sen iyi misin? Başına Ay ışığı falan mı geçti gece gece. Niye böyle garip konuşuyorsun?"
"Ne varmış halimde?"
"Bir şeyin yok da sanki fazla bir pozitifsin?"
"Yo , hayır her zamanki halim."dedim şaşırarak.
"Hıı! Aynen her zamanki halin(!) Neyse teşekkür ederim , iyi geldi."
Ne demeye çalıştığını çözemeden birkaç ses ardında altı kişi birden salona doldu.
"B-Bir dakika SİZ NE ZAMANDIR ORADASINIZ!"
"Galibadan beri."dedi Bebek ekmek.
"Hwang Hyunjini hastaneye yetiştirelim yaralarına baksınlar!" dedi Han.
Ardından Changbin araya girdi.
"Hyunjin-Ahhh Biz yanındayız hehehehe"
Üstüne doğru gelen üyelerden koşarak kaçmaya çalıştı Jinnie
Muhtemelen o pis sırıtışı ömrü boyunca unutmayacaktı Hyunjin. Ama kahkahası bundan gayet memnun olduğunu kanıtlar cinstendi.
_______________________
Bugünlük bu kadar, umarım beğenmişsinizdir.
ÖPÜLDÜNÜZ ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
✓ Daddy Issues | Bang Chan | SKZ
Fanfiction" Ben burada olduğum sürece kimsenin sana zarar vermesine izin vermeyeceğim." Birbirleriyle zıt olan duygular hep birlikte geliyordu. Tıpkı zıt kutupların birbirlerini çekmesi gibi. Delicesine ölmek isterken yaşama sevinciyle doldum ben. Gerçek baba...