KARANLIK ORMAN

BÖLÜM 16.

İYİ OKUMLAR!!❤️❤️

Saat geç olmuşdu.Asıl hala uyanmamışdı.Ben de her zaman ki gibi kitab okuyordum.Kapı çaldı.Büyük ihtimal abimdi.Aşağıya inip kapıyı açdım.
-"Hoş geldin abi"
-"Hoş buldum,Asıl nerde iyi mi?"
-"Eve geldiğinden beri uyuyor"
-"Neee o kadar saat mı?"
-"Abi aslın da bu bana garip geldi o kadar saat uyuyor"
-"Tamam hadi çıkalım yukarıya"
Gerçekten de çok garipdi.Asıl hiç uyanmadı.Eve saat 10 da gelmişdik ve o zamandan beri uyuyor.Şimdi saat akşam 9 du.Abimle bereber odasına girdik.
-"Abim Asıl kalk"
-"Abi uyanmıyor"
-"Abim kalkk!!,Melisa su getir yüzüne vuralım"
Koşarak aşağıya inip su getirdim.İçimde kötü bir hiss vardı.
Abim suyu yüzüne döktü,ama uyanmadı.
-"Abim hadi kalk,korkutma bizi"
-"Abi uyanmıyor "
-"Tamam sakin olalım."
-"Abii!!"
-"M-M-Melisa nabzı... "
-"Abii ne oluyor!!"
-"Hadi ben gidib arabayı çalışdırıyorum"
Abim le beraber Asıl'ı arka koltuğa koyduk.Ben de arkadaydım.Kafası dizlerimin üzerindeydi.Gözlerimden süzülen yaş suratına düşüyordu.Abim arabayı çok hızlı sürüyordu.
-"Abim ağlama Asıl iyi olucak"
-"Abi bir şey olursa"
-"Olmayacakk"
Allahkahretsin!Polisler bizi durdurdu.Abim indi arabadan.
-"Polis bey lütfen izin verin gidelim,hasta var"
-"Hayır ne hasta,o kadar hızlı sürmemen gerekti"
-"Lütfen bakın "
Abim arabanın arka kapısını açdı.Polislerden biri Asıl'la dokundu.
-"Tamam bu seferlik hemen gidib hastaneye götürün durumu kötü görünüyor"
Abim  hemen arabayı çalışdırdı.
-"Tamam abim sakin ol ağlama"
Kendimi tutamıyordum.Hünkür-hünkür ağlıyordum.Korku vardı içimde.Vücudu buz gibi oluyor.
-"Abi,abi vücudu buz gibi oluyor"
-"Tamam az kaldı"
Hastaneye geldik.
-"Hemen doktor "
Asıl'ı götürdüler.Dizlermin üstüne çöktüm.Hayatımın en kötü zamanlarıydı.Abim ne kadar sakinleştirmeye çalışsa da olmuyor.
-"Abi bir şey olursaa?!"
Abim cevap vermedi.O da ağlıyordu.Yeni tanışmıştık kardeşimizler ona bir şey olursa kendimizi hiç affetmeyizz.
-"Abiii..."
Ağlamaktan bayılmak üzereydim.Abim gözlerimden yaşlarımı siliyordu.Amaaa....
Hemşireler koşturuyor,her kes bağırıyordu.Sakin ortam nasıl desem bilmiyorum.Doktor geldi.
-"Doktor bey kardeşim nasıl??"
Doktor abime cevap vermedi.
-"Yoksa...?"
-"Biz elimizden geleni yaptık ama,maaleseff"
-"Neee abiiii!!!!"
Kendimi yerde buldum.Nasıl yani?.
-"Kayb et..."
Doktoru yeniden Asıl'ın odasına çağırdılar.
Abim ve ben mahv olmuşduk.
-"Tamam abim sakin ol"
Kendimi yumruklamaya başladım.
-"Abi bakamadık,koruyamadık!!Hasta olduğunu bile bile koruyamadık"
-"Tamam abim ama..."
Abim ağlamaktan hiç bir şey diyemiyordu.Sesim gitdiği kadar bağırıyordum.
-"Asıl neden bıraktın bizi Asıl ablamm!!!Nasıl yaptın bunu bize"
Hemşireler başımıza toplandı.
-"Hemen sakinleştirici vuralımmmm!!!"
Yerde bir balık gibiydim.
-"Hayır yapmayın!! ""
Doktor yeniden geldi.
-"Lütfen Melisa hanım ve Kara bey sakin olun.Hayatım da sizin kadar şanslı abi ve abla görmedim."
-"Bu ne demek oluyor şimdi??"
-"Yani ki,Kara bey kardeşiniz yaşıyor!"
-"Nee??Az önce kayb etdik dediniz?""
-"Evet ama kalbi durmak üzereydi ve bi anda kalp atışları normale döndü"
Hayatım da duyduğu en güzel cümle.
-"Hemen göre bilirmiyiz?"
-"Sadece dikkatli olun,galiba hasta kardeşiniz?"
-"Evet Otizm hastası"
-"Evet,onu krize girmeye izin vermeyin!Sonuçları çok kötü ola bilir.Yanın da olun ve onu mutlu edecek şeyler yapın"
-"Tamam doktor bey"
-"Gidip göre bilirsiniz"
Doktor söylediği anda yerden bir işık gibi kalkıb odaya girdim.
-"Asıl ablamm!!"
Gözlerini yavaş yavaş açıyordu.Duramayıb uzandığı yerde ona sarıldım.
-"Abim iyisin"
-"A-abi bana ne oldu?"
Zar-zor konuşdu.
-"Sonra anlatırız,iyi misin abim?"
Kafasını salladı.İyiyim anlamın da.
-"Ablam  bizi korutdun"
-"Ne oldu ki neden burdayım?"
-"Ablam,seni kayb etdimizi söylediler"
-"Neden korkuyorsunuz?Ölsem ne olucakdı ki?"
-"Asıl ne konuşuyorsun!"
-"Neden korkdunuz yani?"
-"Tamam bu konuyu kapatın"
Abimin gözleri gülüyordu.Asıl'ın gözleri bana baktıkca içim gülüyordu.
-"Tamam yaa tamam.Ben iyiyim ağlamayın"
-"Tamam Melisa bir azdan eve gidicez"
-"Tamam abi,Asıl'ın serumu bitsin"
-"Abim,ne istersin eve gidince alalım sana?"
-"Hiç bir şey gerektli değil abi.Teşekkür ederim.Sizi korkutduysam özür dilerim."
-"Sorun değil ablam şimdi iyisin yeter"
Asıl'ın serumu bitdi.Birlikte arabay bindik.Zor bir gündü.Hayatımın en zor günü.
-"Abim eve gidince ikiniz de banyo yapıb,uyuyun yoruldunuz."
-"Tamam abi"
Gözüm Asıl'la çarptı,neden ağlıyordu.
-"Asıl,ablam ne oldu?"
Sesimi duyduğu anda hemen göz yaşlarını sildi.
-"Hiç bir şey,iyiyim"
Eve geldik.Arabadan inip.Eve geçtik.Abim ve kardeşimden sonra banyoya girdim.Sicak suyu açtım.Altına girdim.Şu an iyi gelen şeydi.Asıl'da bazı gariplikler vardı,geçen gün evden 1 defter almışdı.Ne defter ola bilirdi?Açmak ta istemiyordum.Tam 1 saat sonra duşdan çıktım.Üzerime pemde pjama takımı mı giydim.Hemen Asıl'ın odasına girdim.Yatak da oturub,arkaya yaslanmışdı.Benim geldiğimi bile fark etmedi.Gözünü yukardan ayırmıyor,bir noktaya bakıyordu.Sakince yanına oturdum.Hiç benim tarafa bakmıyordu.Gözünden yaşlar süzülüyordu.Hemen konuşmaya başladım.
-"Ablam neden uyumuyorsun?"
Gözünü hiç ayırmadan konuştu.
-"O kadar saat uyudum,uykum yok"
-"Ablam yarın okula gidicekmisin?"
-"Evet!"
Çok sert cevap verdi.
-"Ablam,yarın da gitme bak ben de gitmicem,abim de yarın izin alıcak bir az konuşuruz"
-"Ne konuşucaz?"
-"Bir-birmizle iyi konuşma anımız olmadı"
-"Tamam ama 1 günlük"
-"Tamam"
Gözlerini ayırmıyordu.Ağlamaya devem ediyordu.Yavaşça elimle göz yaşlarını sildim.
-"Ablam neden böylesin?"
-"Abla özlüyorum"
Sert ağlamaya başladı.Kardeşimin ağlamsı içime yağan yağmurdu.
-"Kimi?"
-"Abla annem ve babamı"
-"Neden ki biz unutduk bile"
-"Abla unutmak olmuyor işte ne kadar kötü olsalarda"
-"Belki sana iyi davrandıkları için özlüyorsun".
-"Hayır bana sizden daha kötü davrandılar"
Kendimi tutamyıb ben de ağlamaya başladım.
-"Nerden biliyorsun?"
-"Benim hasta olduğumu bildikleri an..."
Ağlamaktan konuşamıyodu.
-"Tamam ablam yarın anlatırsın,ağlama"
-"Tamam yarın ikinize de anlatıcam"

‼️‼️‼️ARKADAŞLAR YUKARDAKİ SAHNEYİ YUKARIYA BIRAKTIĞIM ŞARKIYLA HAYAL EDİN‼️‼️‼️

-"Tamam ablam sakin ol".
Bana sarıldı.O,sarılınca kendimi dünyanın en şanslı ablası hiss ediyordum.
-"Ablam,biliyormusun ben dünyanın en şanslı ablasıyım"
-"Neden ki?"
-"Çünki seni gibi bir kardeşim var"
10 dakika sonra ayrıldık.
-"Abla uykum yok"
-"Ne yapalım ?"
-"Abim nerde az önce gelicem dedi"
-"Uyumaya gitdi.Ben duşdan çıktığım da uyuyordu.
-"Tamam teşekkürler"
Gözlerinin rengi insanı kendine getiriyordu.
-"Ablam şarkı dinlemek istermisin?"
-"İstemem"
-"Tamam o zaman iyi uykular"
-"İyi uykular"
-"Ablam rüyan da beni gör hsjhsjhsjhsjhs"
Çoçuk gülme krizine girdi.
-"Yaa ablam tamam"
Sanki az önce ağlayın biz değildik,bi an da gülme krizine girdik.
Odasından çıktım.Kendi odama girdim.Kulağıma kulaklığımı taktım.Ve gözlerimi kapatıb uyumaya çalıştım....

❤️❤️❤️DİKKAT!!!❤️❤️❤️
ARKADAŞLAR NASILSINIZ?İNŞALLAH İYİ SİZİNDİR!🥰BEYENDİNİZ Mİ?SORULARIM DEVAM EDİYOR!!!CEVAPLARINI BEKLİYORUM!!🩷🩷
SORU 3;
"Gelecek bölümden spoiler gibi soru;"👇
Sizce,Asıl'ın hastalığı doğduğundan beri mi var yoksa,sonradan mı başladı?