KARANLIK ORMAN

BÖLÜM 29.

İYİ OKUMALAR😽😽

~~Şarkımız~~
~Hikayem bitmedi...~

Arabadaydık hala hava limanına az kaldı,ilk defa binecektim uçağa bir az korkuyorum aslında.
-"Abi ne kadar kaldı?!"
-"Az kaldı Asıl'cığım"
-"Abi arabayı napıcaksın?!"
-"Orada güvenli yerler var oraya park ediceğiz"
-"Tamam"
Sonunda geldik.
-"Arabadan inin siz,ben bavulları vereyim ve pasaportları elinizde olsun arabayı verib geliyorum"
İndik ve abim bavulları aşağıya koydu.
-"Siz ileride bekleyin"
Abim arbaya bindi ve gitti.Elimi cebime atdığımda telefonum yoktu!
-"A-Asıl telefonum yok?!"
-"Merak etma abla ben abimi arıyorum belki arabadadır"
-"Çabuk ol!"
Asıl aradı abimi.
-"Alo abi?!"
-"Noldu Asıl?!"
-"Abi Melisa'nın telefonu galiba arabada getire bilirmisin?!"
-"Evet arka koltukta getiririm!"
-"Ne oldu Asıl?!"
-"Arabada merak etme"
-"Şükürler olsun!"
-"Abla gel hadi"
Asıl bavulları aldı.
-"Ablam,dur ben taşırım"
-"Olmaz!"
-"Bak,ablam yeni ameliyyat oldun!"
-"Sorun yok!"
Beni dinlemedi.Büyük bavulları aldı,küçük sırt çantalarını aldım.Kayıt yerinin yanına geldik.Abimde geldi.
-"Haydi kayıta başlayalım"
Üçümüzde kayıt yapdık.Bizden sonra bir yüzü görünmeyen erkek vardı sanki birinden kaçıyor gibi,şüpeliydi.Gümrük bölgüsüne geldik.
-"Asıl,Melisa sırt çantalarınızı yanınıza alın diğerlleri arkaya"
-"Tamam"
Çantamı aldım.Asıl'da çantasını aldı ve abimin aldığı kulaklığı boynuna geçirdi.Bavulları arkya verdik.Uçağa bindik.Üç kişilik yerde otutduk ben pencerenin yanında,Asıl aramızda,abimde yanında uçağın kalkmasına 10 dakika var.
-"Bakın hayatım,uçak kalkdığında korkmayın!Güvendesiniz zaten!Korkulacak bir şey yok!"
-"Tamam abi"
-"Müzik falan isterseniz dinleğin ama internet falan açmayın!Telefonları uçak moduna bırakın!"
-"Abi video,fotoğraf çeke bilirmiyiz?"
-"Tabi ki!"
Yukarıdan sesler geliyordu,dikkat sesleri!
-"Her kese öncelikle merhaba sevgili insanlar!Uçak kalkıyor!Lütfen yerinizden kalkmayın!Korkmayın!Eğer bir sorun olursa,bize haber vere bilirsiniz!İyi yolculuklar!"
Ses bitti an uçak kalktı.Bir az korkuyorum,bedenim esiyor.
-"Korkmayın!"
Sadece korkan bendim galiba?!Asıl bile korkmuyordu.Kalkdık.
-"Abi ben bir az şarkı dinlemek istiyorum"
-"Dinle Asıl".
Telefonumu aldım ve pencereye dayadım.Sonra elime aldım.
-"Abi fotoğraf çekine bilirmiyiz?"
-"Tabi ki!"
-"Asıl!!"
-"Efendim?!"
Korktu galiba?!
-"Noldu?!"
-"Hiç hadi fotoğraf çekinelim."
-"Olur"

O kadar fotoğraf çekindik ki...Uçak 1 saatdi.Yemek getirdiler.
-"Buyrun bir şey istermisiniz?!"
-"Asıl,Melisa ne istiyorsunuz?"
-"Hiç bir şey abi"
-"Şimdi yemek getirecekler,ama içeçek almak istermisinz?!".
-"Çoçuklar?!"
-"Abi ben bi' su alırım"
-"Asıl sen?"
-"Teşekkürler abi gerek değil"
-"Eminmisin?!"
-"Evet "
-"O zaman bir su alalım"
-"Abi sen?!"
-"Yok ben istemiyorum"
-"Teşükkürler abi"
Hemen ardından yemek getirdiler.
-"Buyrun bunlarda yemekleriniz!"
-"Teşekkürler "
-"Alın çoçuklar"
Abim ikimizede verdi.
-"Yiyin hadi".
Garipdi ama tadını merak ediyorum.
Ağzıma koyduğumda ilginç tadı vardı.
-"Asıl sen neden yemiyorsun?!"
-"Yerim"
Asıl nedense hiç bir şey yapmak istemiyordu.
-"Ye abim!"
Kara zar-zor yedirtmeyi başardı.
-"Hadi ağzını aç!"
-"Abi kendim yerim"
-"Yemiyorsun aç dedim"
Çok komik manzaraydı.Kahkahalarımız etrafı kaplamıştı.Yan koltuktakileri birine benzetiyorum sanki taniyormuş gibi.Kadın ve erkekdi.
Yemeği bitirdik.Yan koltuktakiler bize bakıyordu.
-"Abi,şunlar annem ve babam değilmi?!"
-"N-N-Nasıl?!"
Tabi ya tam benziyorlardı.
-"Bakın çoçuklar aranızdan Asıl bizi tanıdı!!"
-"Anne,baba?!?"
Nasıl yaa..?!
-"Zaten bize sizin gibi anne ve baba gerek değil!"
-"Nereye böyle Kara?!"
-"Size ne baba?!Baba bile söylemeye utanıyorum! Sizin gibi anne ve baba olmaz olsun!"
-"Düzgün konuş!Asıl'ı alıcaz sizden!".
-"Bana gerek değilsiniz!"
Şu an uçaktayken kavga ediyorduk!
-"Antalya'ya mı?!".
-"Evet anne!"
-"Bakın lütfen geri gelin yavrularım!"
-"Anne,yalan yalan yavrularım söyleme!"
-"Ehh,tamam zaten sizi kalmadık,bizim derdimiz Asıl!Ondan özür dilemeliyiz!".
-"Benden?!"
-"Evet oğlum,onca eziyyetden sonra..."
-"Allah aşkına susun!Bana gerke değilsiniz!İster beni alın,ben sizi affetmem!".
-"Neden yaa?!"
-"Konuşmayın!"
-"Kara!!"
-"Melisa kızım sen neden konuşmuyorsun?!"
-"Bana kızım demeyin!".
-"Asıl,sen gel bize!"
-"Gelmem!"
-"Asıl'ı bu kadar mı seviyorsunuz?!O zaman bunca zaman neden ilgilenmediniz?!"
-"Nasıl yani?!"
-"Benim kardeşim silahla vurulduktan sonra hayatı karardı!"
-"Hiç de bile Kara sus!"
-"Susmam baba!"
-"Bak kötü olur!?"
-"Abi bağırma!"
-"Dur Melisa!"
-"Eğer ilgilenseydiniz,bunca özelliğe sahip olmazdı,dikişleri açılmazdı!"
-"Ne dikişi?!"
-"Haberiniz bile yok!"
-"Asıl?!"
Asıl'ın umrunda bile değildi.
-"İşte Asıl'la dikişler atılmış vurulduktan sonra ve dikişler açılmağa başlamış küçükllükten beri sonra daha da açılmağa başladı,ama bizden sakladı Melisa çamaşırları yıkarken kan lekelerini gördü görmeseydin bir şey ola bilirdi Asıl'a!Sizin haberiniz bile olmadı!Sonra çok büyük ameliyyat geçirdi!"
-"Nee?!?"
-"Haberiniz bile yok!"
Asıl'ın kulağında kulaklık olsada sesleri duyuyordu,kafasını arkaya yaslamıştı,gözlerinden yaşlar süzülüyordu benim gibi!
-"Sevgili insanlar inişe 10 dakika!"
-"Hazırlanın!"
Hazırlandım.
-"Anne ve baba bizi sakın ve sakın takip etmeyin!"
İniyordu uçak.Ama cesaretli olmalıyım!İndi ve yavaşça ayağa kalkdık.
-"Abim,ağlama!"
Yavaşça indik ve gümrük bölgesinde çantalarımızı bekledik.Annem ve babam da yan tarafta!Çantalar geldi.Hemen alıp,yürümeye başladık.
-"Umursamayın onları!"
Annem ve babam da arkamızda geliyordu.Ama umrumuzda bile değildi.Yavaş yavaş hava limanından çıktık.
-"Abi,sen hiç buralara geldin mi?"
-"Tabi ki Asıl! Evden ilk kaçdığımda buraya gelmiştim ama bir otelde kalıyorumdum hadi gidelim oraya"
-"Olur"
Abim taksi çağırdı.Çok güzel havası var,sanki yaşadığın,acı çekdiğin şehirden başka şehire gitmek çok güzel hiss.İstanbulda çok acı cektim ama burada hayatını yaşamak istiyorum.Artık Emir'den de uzaktayım.Sadece abim ve kardeşim var.Ama anne ve babam da burada zaten umursama.Neyse,...
Taksi geldi,bavulları bakaja bıraktık,ben ve Asıl arka koltuğa geçdik abimde öne.Araba ilerledi.Sanki,manzarası insanı rahatlatıyordu.Antalya çok güzel ama yazda daha güzel olur bence.Kendimi çok rahat,hiss ediyorum.Sonunda otele geldik ve bavullarımızı aldık.
-"Hazırmısınız?!"
-"Tabi ki!"
-"Eee,tabi!"
Birlikte otele girdik.
-"Merhabalar!"
-"Merhabalar,siz bana tanıdık geldiniz?!"
-"Evet ben burada kalıyordum.Kara Aksoy"
-"Aaa,hoşgeldiniz Kara bey"
-"Hoşbulduk,hangi oda?!"
-"Ben size göstereyim,size özel oda hazırladık,manzara güzel,içerisi güzel ama bi' sorun var,tüm otel odalarımızda 2 tane iki kişilik od...."
-"Merak etmeyin!Siz gösterin bize"
Hemen kızı takip etdik.Birlikte asansöre bindik ama asansör korkum yok!Seviyorum asansörleri!Oda yukarı katlardaydı,ama otelin manzarası mükemmel.Sonunda geldik.
-"Buyrun bu sizin odanız,bu kartı"
-"Kart 1 tane mi?!"
-"Maalesef,evet"
-"Tamam,teşekkür ederiz"
-"Yeniden hoşgeldiniz Antalya'ya"
-"Hoşbulduk,yeniden"
Kız gitti.Abim açdı kapıyı.İçerisi mükemmel.Her şey var.
-"Beğendiniz mi?!"
-"Abi burası..."
-"Çok güzel"
-"Ben bu otelde kalıyordum ama bu odada değil,en aşşağı katta"
Bu sanırım 20-ci kattı.
-"Şimdi, Asıl sen benimle kalırmısın?"
-"Tabi abi"
-"O zaman Melisa,sen de tek"
Yüzümde gülümseme oluştu.
-"Hangi odayı istersiniz?"
-"Abi ben 2 ci odayı"
-"Tamam Melisa"
Odaya girdiğimiz an yan tarafta bizi dolap karşılıyor.Bu ayakkabı,mont gibi şeyler koymak için.Sonra hemen dolabın yanında oda kapısı o Kara ve Asıl'ın,onun yanındaki de benim.Odaların önünde 2 tane banyo var,biri sadece duş almak için banyo,diğeri lavabo.Tam kapıdan girerken önümüzde ki,kapıda balkon kapısı. Ben kendi odamı çok sevdim.
-"Abi ben odama eşyalarımı yerleştiriyorum"
-"Bizde"
Odama girdim.Odaya girdiğimizde,yan tarafta yine dolap var ama yan tarafı burada istediğimiz şeyleri asa biliyoruz.Öne gitdiğimzde,ön tarafta büyük pencere karşılıyor.Hemen sağ tarfta televiyon,makyaj masası ve yazı masası yerleşmiş.Sol taraftada 2 kişilik yatak.Dolabında kapısı yatağa doğru açılıyor.İnşAllah anlata bildim sizlere.Hemen eşyalarımı yerleştirdim.Saat öğlen 4 dü.Ama güneş çok güzeldi tam yaz havası var.Pencerenin karşısına geçtim.Manzara çok,çok,çok güzel ama pencere tehlikeli.Yüksekten bir az korkuyorum.Bi düşünün 20-ci kat?!
-"Abim,gire bilirmiyiz?"
-"Abla?!"
-"Ne?!Girin girin dalmışım"
Yanıma geldiler.
-"Aaa,Melisa en güzel odayı seçmişsin a.Manzaraya bak manzaraya"
Gülümsedim.
-"Çok güzel"
Üçümüzde pencerenin önünde durduk.Abim arkadan ikimizede sarıldı.
-"Canlarım benim"
İkimizide yanaktan öptü.
-"Dinlenelim sonra akşam yemeğine gideriz"
-"Abi sence,annem ve babam bizi bulabilirmi?!"
-"Bulmasını mı istiyorsun?!"
-"Hayır tabi ki!"
-"Bulamazlar!Asıl!"
-"Abi burada oturalım"
-"Hadi"
Yatağın üzerine oturduk.Telefonumu elime aldım.Hala uçak modundaydı.Kapattım.
-"Bence,bura yaz aylarında güzel olur"
-"Doğru düşünüyorsun Asıl!Mükemmel oluyor.Bir gün yazdada geliriz"
-"Çok güzel olur"
Asıl'ın telefonu çaldı.
-"Kim,ki?!"
-"Babam!"
-"Höperleri aç!"
-"Alo Asıl!"
-"Efendim?!"
-"Nerdesiniz?!"
-"Sanane!"
-"Bağırma bana!Nerdesiniz?!"
-"Sanane baba!"
-"Yoksa,çok kötü olur!"
-"Çok kötü mü olur?!"
-"Karaa!!"
-"Ne Kara,ne Kara?!Ben onları sana vermem!"
-"Onları değil Asıl'ı!"
-"Bak neden sen Asıl'ı istiyorsun?!"
-"Sanane Kara!Hemen Asıl'ı istiyorum!"
-"Olmaz!"
-"O zaman İstanbula dönünce kalıcağınız yetimhaneyi ya da akıl hastanesini seçin!!"
-"Boş boş konuşma kapat!"
-"Neymiş yaa...Yok Asıl'l istiyorum?!"
-"Boşver abi!"
-"Zeten umrumda bile değil!Sahi Asıl,seni neden istiyor?!"
-"Aslında,bir sebeb var!"
-"Nee sebeb?!"
-"Şimdi,ben küçükken beni hasta gibi gösterip dilendiriyorlardı.1-2 yaşımda falan"
-"Nee?!"
-"Evet,sonra benim kaçırıldığım gün vardıya,o gün de benim sayemde para kazanacakdılar!"
-"Yuhh!!"
-"Bencede yuhh!"
-"Yani bu kadarını beklemiyordum!"
-"Boş verin yaa...boş verin!"
-"Abi ben banyo yapıyorum sonra hazırlanalım"
-"Evet sen duş al sonrada biz"
-"Tamam abi"
-"Biz gidiyoruz"
Asıl ve Kara odadan çıktı.Duşa girdim.
Hemen çıktım.Ve odama geçtim.Hava soğumuştu.Ne giysem?Buldum sanırım.Pembe kazak,ve mavi pantalon.