KARANLIK ORMAN

BÖLÜM 11.

❤️❤️❤️İYİ OKUMALAR❤️❤️❤️

-"Asıl benim bir arkadaşım var onunla konuşalım."
-"Tamam abla olur,size yük olmam dimi?"
-"O ne demek artık sen de benim kardeşimsin"
-"Çok teşekkür ederim"
-"Rica ederim"
-"Melisa abla Ormandan nasıl çıkıcaz biliyomusun?"
-"Nee  nasıl gidicez?Offf".
-"Abla sen merak etme bir yol var"
Asıl gerçekten de zekiydi gözleriyle her tarafa bakıyordu sanki çıkışı bulucak gibi.
-"Abla hadi gel soldan gidelim."
-"Nerden bildin Asıl belki doğru deyil"
-"Abla orası çünkü düz bakarsan yol çamurlu ağaclar yere düşmüş geçemeyiz ,sağdan garip garip sesler geliyor bir şey ola bilir hatta insanlar buraya girişi çıkışı soldan olmasaydı diğer yollar bir az da olsa kullanılmış olurdu ama buraya insanlar 1 kaç kere gelmiş olmalılar yoksa etraf çöp olurdu""
Çoçuk sanki bilim insanı her şeyi biliyor.
-"Tamam hadi gidelim."
Dümdüz gitdik önümüze fazla engel çıkmadı.
-"İşte çıkış o tarafdan işık geliyor".
Birlikte çıktık gerçekten doğru yoldu.Umut'la buluştuğumuz kafeydi.
-"Asıl işte bu kafe aferin sana çok zekisin".
-"Teşekkür ederim".
-"Hadi gel gidelim".
Birlikte gittdik.Hemen yanımızda olan telefon yerinden Umut'u aradım.
-"Merhaba Umut nasılsın.?"
-"İyiyim sen nerdesin dünden beri başına bir iş gelseydi?"
-"İyiyim ben korkma seninle bir şey konuşucam☆☆☆☆☆ kafeye gel"
-"Geliyorum!"
Umut geldi.
Oturduk ve söze başladım.
-"Merhaba Umut"
-"Melisa,merhabq bu kim?!"
-"Umut bu Asıl".
-"Kim bu?!Nereden tanışdınız?!"
-"Ben senden kaçdım vee"
-"Melisa uzatma kim bu onları sonra konuşuruz!."
-"Ve bir KARANLIK ORMAN'A gitdim yanlışlıkla aslında gitmedim ayağım yolda takıldı ve düştüm gözlerimi açdığım da etraf kapkaranlıktı."
-"Şu an iyimisin?"
-"İyiyim sonra zar zor kalkıp yürüdüm ve bir ses duydum bu Asılın sesiydi.Bir yere bağlamışdılar işte sonunda kurtula bildik ama Asıl eve dönmek istemiyor!"
-"Asıl bana bak ben Umut"
Asıl Umut'un yüzüne bakamıyordu biliyordum içeri de acı çekiyordu gözleri dolmuşdu.
-"Melisa neden dönmek istemiyor ve neden konuşmuyor?"
-"Umut ailesi tarafından şiddet görüyor ve korkuyor."
-"Asıl konuş korkma ben Melisa'nın yakın arkadaşıyım."
-"Merhaba Umut"
Konuşması bile çok kötüydü benim de içimi yakıyordu çünkü beni şiddet gördüm acı çektim.Ama o hala 15 yaşın da bu Asıl'a çok ağır.
-"Asıl sen benimle gel sen benim evim de kala bilirsin."
-"Umut abi ben hiç kimseye yük olmak istemiyorum sadece bana küçük bir tahtadan evde versen yeter"
-"Olmaz öyle şey".
-"Asılnda Emir de de kalabilirdiniz"
-"Ne saçmalıyorsun Umut beni zorla tutuyor evde Asıl'ı alır evine ama ona kötü davranacağını biliyorum"
-"O zaman gel benimle Asıl".
-"Çok teşekkür ederim ikinize de ."
-"Melisa sana bir şey söylemem gerek"
-"Noldu Umut kötü bir şey mi var?"
-"Hayır çok güzel haberim var "
-"Söyle hadii!!"
-"Melisa abini buldum !!"
-"Neee???"
-"Evet "
-"Hani nerede ?"