KARANLIK ORMAN

BÖLÜM 19.

İYİ OKUMLAR!!!❤️❤️❤️

Bu vakit de kim olurdu bilmiyorum.Belki abim di.Emir'i görürse,hiç iyi olmaz.
-"Emir açma delikten bak"
-"Merak etme"
Dinleme di.Neee Asıl??Bu zaman da neden gele bilirdi.
-"Asıl!!"
-"Emir,ablaa!!"
-"Asıl neden bu kadar çabuk geldin?"
-"Okulda inşaat var galiba tüm öğrencileri eve yolladılar"
-"Yalnız mı geldin?"
-"Evet"
-"Nasıl geldin biliyormuydun?"
-"Tabii ki"
-"Tamam"
-"Emir,sana abla hasta söyledim sen de geldin demi?"
-"Yani,sınıf arkadaşım"
-"Abla,sen de bir şey demedin.Dün Emir'i kötülüyordun.Yoksa yalan mı söyledin?"
-"Ablam,ben ona söyledim ama dinlemedi yalan yok."
-"Hiç beklemezdim ablaa!!"
-"Bi de yalnız kalmışsınız"
-"Asıll!!"
-"Siz ağladınız mı?"
-"Yok ne alaka?"
-"Ablaaa,yüzünüze bakdığın da görünüyor"
-"Ben sana sonra anlatırım ablam"
Emir'i evden nasıl çıkarırdım bilmiyorum.
-"Emir sen gitsen?"
-"Yok güzelim"
-"Emirrr!!"
-"Bi de güzelim,bravo size"
-"Asıl,sen de sus"
-"Allah,Allah dün..."
-"Kapa çeneni"
-"Şu an.."
-"Asıl sus!!"
-"Emir gittdikden sonra özür dilersen kabul etmem bil!!"
-"Asıl,ateşim var diyorum sinirlendirme!!"
-"Dün de böyle yaptın"
Emir bunları göre göre gitmiyordu.Onun yüzünden yine kardeşime kötü davrandım.
-"Emir hadi"-diye mırıldandım.Duydu ama sustu.Asıl da bizi izliyordu.Abime söyleyecek kesin.
-"Asıl,ablam çık odana hadi"
-"Aaaa,bi de çık diyorsun.Beni istemiyorsanız giderim ben.Galiba baş-başa kalmak istiyorsunuz"
Kalbini kırmak istemiyordum ama kötü davrandım.Off abime söyleyecek.Napıcam.
-"Asıl,yok yani yorgunsun di..."
-"2 derse insan yorulur mu?"
-"Yo..."
-"Ben çıkıyorum o zaman"
-"Tamam çık"
Odasına çıkıcak diye düşündüm ama defterlerini alıp dışarıya gidiyordu.
-"Asıl,nereye?"
-"Bu saniye çık dedin,şimdi nereye diyorsun?"
-"Ben odana sandım"
-"Hayır dışarı"
-"Asıl,gitme durr!!".
Kendim de değildim.Kalkamıyordum.Emir'de bunları sinema gibi izliyordu.Asıl,dinlemedi çıktı.Başına bir iş gelirse...
-"Güzelim,kalkma lütfen"
-"Ne kalkma kardeşim gitti!!!"
-"Bekle sen!"
Emir Asıl'ın arkasınca koştu.Kendim de değildim.Abime sözüm var dı.Asıl'ı kırmayacaktım,onun yanın da olucaktım ama yapamamdım.Gözümden yaşlar akıyordu.En çok ben acıtıyordum onu...

☑️☑️EMİR VE ASIL'A BAKALIM;☑️☑️
-"Asıl,dur!!!".
-"Bırak peşimi Emirr!!"
-"Asıl nereye?"
-"Çıkmamı istediniz"
-"Ablanı kırıyorsun ama.."
-"Sanki beni acıtmıyor,kırmıyor..?"
-"Asıl dinle beni"
-"Kolumu bırak!!"
-"Asıl bak lütfen gel benimle".
-"Tamam ama bu seferlik"
-"Gel çok uzaklaşmadık bahçeye"
-"Otur"
-"Konuş!"
-"Bak Asıl,ablanın bir suçu ben geldim yanına"
-"Ne suçu yok,her gün her şey için bana kızıyor,sinirini benden çıkarıyor.Dün de böyle yaptı sana sinirlenip beni üzdü..."
-"Bilerek yapmaz"
-"Ne yapmaz?İlk defa kardeşi olduğumu öğrendiğin de inanmamışdı.Üzerime gelmiştim şimdi yine...Ben böyle olsun istemiyorum.Hiç kızmasın"
-"Tamam,gel hadi bak ateşi var ablanın"
-"Neden o zaman çık dedi?"
-"Gel biz eve girelim"

☑️☑️MELİSA'NIN AĞZINDAN DEVAM;☑️☑️
Gelmiyorlardı.Emir arıyorum açmıyor.Cesaret mi toplayıp kalkdım.Kapıya doğru yöneldiğimde içeri girdiler.
-"Asılll!!"
Ona sarıldım.Ben karşılım vermez diğe sandım ama o da sarıldı.Kendimi tutamıyordum.Her dakika onu acıtıyordum,kızıyordum.Ama yapmamalıydım.O özel çoçuktu.Onu korumalıydım.Onu korumak sırf benim üzerimdeydi.Abim çalışıyor ben bakmalıydım.
-"Ablam,affet bak bir daha söz yapmam"
-"Tamam,affetim ama söz demi?"
-"Söz,söz"
-"Ama o zaman dinlen"
-"Yok iyiyim"
Ateşim yoktu.Kendimdeydim.
-"O zaman ben gidiyorum"
-"Teşekkür ederim Emir"
-"Rica ederim".
Emir gitti sonunda.Ona da hem kızıyor hem acıyordum.O da hasta kardeşini kayb etmişdi.Çok kötü bir şey düşünsenize?!
-"Abla iyimisin?"
-"Çok pozitifim"
-"Hep böyle ol"
-"Canım benim"
Kapı çaldı.
-"Emir neden geldi?"
Kapıyı açdığım da abimdi.
-"Abii??"
-"Çabuk geldim"
-"Neden ki?"
-"Çabuk bıraktılar,Asıl?"
-"Onu da 2 dersden bırakmışlar"
-"Yalnız mı geldin?"
-"Evet abi"
-"Melisa sen nasılsın?"
-"İyiyim ateşim yok"
-"Hadi gelin oturalım"
-"Tamam Asıl"
-"Melisa ateşin kalkdımı hiç?"
-"Bir az evet ama ilaç içdim geçti"
-"Sonunda"
-"İyiyim"
-"İlaç nerdeydi?"
-"İlaç...?"Ne söyleyecektim.Bana ilaçı Emir vermişdi.
-"Abi ben verdim.Ben geldiğim de kalkmışdı."
-"Tamam o zaman"
Asıl beni korumuşdu.Nasıl yani?Emir'i söylemedi.Ben bu çoçuğu nasıl üzüyorum.Beni söylemedi.Yerim ben onu.
-"Abi bu gün yalnız dışarıya çıksam olur mu?"
-"Olmaz,Asıl abim olamaz!!"
-"Neden ama?"
-"Seni yalnız bırakamayız"
-"Neden?"
-"Nedeni yok olmaz dedim abim!"
-"Off tamam"
Abim izin vermedi ama verebilirdi.O çok akıllı her şeyi başara bilirdi.Çok bozuldu.Biliyorum oda bazı arkadaşları gibi olamak istiyordu.Ama abime ne kadar israr etsekte bırakmazdı.Yavaşça abimin kulağına fısıldadım.
-"Abi izin versen bozuldu"
-"Olmaz Melisa"
-"Benimle gelsin"
-"Seni de istemem"
-"Ama abim izin veriyordu?"
-"Tamam ama seninle ve ayrılmayın bir birinizden"
-"Teşükkür ederim abi"
-"Hadi söyle"
Asıl bozulmuştu.Yüzündün belli oluyordu.
-"Asıl birlikte dışarı çıkalım mı?"
-"Abi izin vermedi"
-"Ama benimle izin verdi "
-"Valla mı?"
-"Evet"
-"Abi?"
-"Ablan la olur"
-"Teşekkür ederim abi"
Çok sevinmişti.Hemen odasına çıktı.
-"Abi ben de hazırlanlyorum"
-"Tamam dikkatli olun"
-"Tamam abi."
Odama çıktım.O kadar kiyafetden ne giysem bilmiyordum.Sonunda buldum.