KARANLIK ORMAN

BÖLÜM 14.

İYİ OKUMALAR!!!❤️❤️❤️

Birlikte arabadan indik.İçimde bir hiss var Asıl bizim gerçekten mi kardeşimiz?Abimin de aklın da bu soruydu.Asıl çok mutlu görünüyordu.Çünki onun abla ve abisi vardı.O buna emindi.Eve girdiğimiz de Asıl her zaman kından mutluydu.Sanki o üzgün Asıl gitmişdi,başka Asıl gelmişdi.
-"Abim,ben işe gidiyorum,sen Asıl'la beraber oturun evde"
-"Tamam abi"
-"Abla ben yukarıya çıkıyorum üstümü değiştirib gelicem"
-"Tamam Asıl"
Aklım da o kadar soru var dı ki,en baştaki de Asıl bizim gerçekten kardeşimiz mi?DNA testine inam yok keşke bir kanıt olsa.Bi de Asıl gerçekten mi hasta?Hiç bir şey bilmiyirom kafam şişdi.Kendim de değilim.Asıl aşağıya geldi belki bir şekilde hastamı ağızdan ala bilirim.
-"Geldin mi ?"
-"Geldim abla"
-"Sana bir kaç soru sorabilirmiyim Asıl?"
-"Olur ne gibi?"
-"Mesela en sevdiğin renk,yapmaktan hoşlandığın şey ne?
-"En sevdiğim renk fark etmez,ama en çok siyah kullanıyorum.Yapmaktan hoşlandığım şey kitab okumak,şarkı dinlemek,çizim yapmak,ama en çok yapmağı sevdiğim bir şey çözmek mesela matematik gibi."
-"Anladım"
-"Abla senden bir şey isteye bilirmiyim?"
-"Tabii ki Asıl"
-"Abla benimle birlikte anne ve babamızın evine gelirmisin?"
-"Hangi ev?"
-"Benim kaldığım"
-"Tamam"
Birlikte çıktık.Ama güvenim yoktu Asıl'a.Bir de Asıl'a kardeşim ablam sözleyemiyordum.Çünki bizim kardeşimiz mi inanmıyordum.
-"Abla hadi gel gidelim"
-"Evi neyle açıçaksın hem annem ve babam ordaysa?"
-"Ben de yedek anahtar var,annem ve babam orada değillerdir muhtemelen çünkü annem ve babamın gerçek evi orası değil"
-"Neresi?"
-"Annem ve babam konuşurken duymuşdum.*******bu yerde yeni ev almışlar.Apartmanların yanın da."
-"Asıl orada ben kalıyordum"
-"O zaman gerçek ev orası"
Yolda yürüyorduk.Eve geldik.Asıl kapıyı açdı.
-"Ev burası abla"
Gözleri dolmuşdu çakma kardeşimizin.Çünkü ona inanmıyorum.İçim de sinir var.Bu kadar kolay nasıl alışdı bize bilmiyorum.Ben alışamadım mesela.Sadece abim için bir şey yapmıyorum.
-"Abla odamın anahtarı yok ama demir ya da metal bir şeyle aça biliriz."
Ve kapıyı açdık.Odaya girip dolapdan bir çanta aldı.Ve bazı defter bir kaç tane kutu aldı.
-"Bir de abla bir oda var ama kilitli oraya bakmalıyım."
-"Tamam hadi"
-"Abla bu odaya hiç girmedim.İçin de ne var bilmiyorum."
-"Nasıl yani 15 yılın içerisin de bir kere olsun girmedin mi?Yalan söyleme!"
-"Yalan yok.Kapıyı kilitliyorlardı.Her zaman gizlice girmek istemişdim.Ama olmuyordu.Misafir geldiğin de onu kapının önünde oturduyorlardı.Gece bir gün babam bir gün annem uyuyordu koltukta giremiyordum."
-"Çok üzüldüm aç hadi kapıyı"
İçeriye girdik.İçeri oyuncakla doluydu.Ve bir kaç dolap vardı.
-"Bak abla bunlar benim.Bu kanlı tavşanı görüyormusun,bu benim en sevdiğim oyuncağım.Küçükken annemi sinirlendiğinde bununla korkutuyordu beni.Bir keresin de çok kötü sinirlenmişdi.Ve tavşanını öldürdüm diyordu.Ve böyle kan gibi boyamışdı.O zamandan beri hiç göremedim."
-"Al istersen"
-"Hayır!Çoçuk değilim!"
Dolapdan iki sandık aldı ve evden çıktık.Yolda yürüken hiç bir şey söylemedi.Ve bu benin çook sinirlendirmişdi.
-"Asıl ne var için de bakalım hadi."
-"Olmaz abla hem şimdi açamayız çok kilitli.Hem de abim gelmeden,eve dönmeden olmazz!"
Eve geldik.
-"Hadi açalım artık"
-"Hayırr!Olmaz abla olmaz abim gelmeden olmazz"
-"Eee yeter artık!!Abla söyleme bana kardeşim değilsin sandık ilgilendirmiyor beni!!"
-"Abla yapma böyle"
-"Ne yapma ne ne?Sahte ağlamalarla hiç bir şey olmuyor!Elinle kulaklarını tutup duvara yaslanmakla hiç bir şey olmuyor!!"
-"Bağırmaa,bağırmaaa!!"
-"Bi de Allah'ım sen bana sabr ver bu çakma kardeşden"
-"Hey hey,Melisa noluyor?Asıl iyimisin?"
-"Çekil gelme dokunma!!!"
-"Melisa abim ne yapıyorsun sen?"
-"Abi bu bizim kardeşimiz olamaz!!"
-"Sakin olun.Asıl sakinleş abim!"
-"Kara gelme,gelme,dokunma sakın!!"
-"Abim ağlama lütfen"
-"Melisa napıyorsun o normal değil,biliyorsun!!"
-"H-h-hayır,ben normal çoçuk olucam!Hayır normal olucam"
-"Tamam abim ağlama lütfen sakin ol,Melisa bilmeden yaptı lütfen ağlama!!"
-"Abi yeter neden takılıyorsun ona!!"
-"Melissaaaa!!"
-"Abi ben normal olucam!!"
-"Abim sen normalsın zaten,bak ağlama öksürüyorsun"
-"Normal değilim"
❗️❗️2 SAAT SONRA;❗️❗️
-"Melisa abim neden yaptım?"
-"Abi inanmıyorum o bizim kardeşimiz olamaz!"
-"Bak abim o hasta ama kabullen kardeşimiz.Hasta olduğu için alışamıyorsun"
-"Abi sinir ediyor insanı,evinden getirdiği sandıkları açmıyor,kendisi bile bilmiyor?"
-"Biliyorum anlattı bana.Ama abim kabullenmeliyiz"
-"Off tamam ya tamam"
-"Abim olmasın böyle bir daha krize soktun"
-"Taman dedim tamammm!!"
❗️❗️Asıl'a bakalım;❗️❗️YAZARIN ANLATIMIYLA;
Bu yapılan Asıl'a haksızlıktı.O anlıyorsunuz o hasta!Kabullenmeleri gerekiyordu.Ama Kara kabullense de,Melisa kabullenmiyordu.Asıl odasında yatağındaydı.Kulağın da kulaklığı ve yukarıda çalan şarkı😥😢😓😭❗️❗️

✅️✅️✅️DEVAM EDELİM;✅️✅️✅️
Gerçekten Asıl'a haksızlık yapmıştım.Anlamalıydım onu.Çok kötü haldeydi.Asıl geldi.
-"Ablam"
-"Değilsin!!"
-"Ablam yapma böyle"
-"Ben yapmadım sen istedin."
-"Tamam çok köyü bir şey yaptım affet beni lütfen,ne istersen yaparım söz ölürümde.Yeter ki affet"
-"Tamam affetdim"
Koşarak sarıldım.
-"Ablam özür dilerim bir daha olmayacak söz"
-"Tamam o zaman sandıkları açalım"
-"Hadi ablam"
Sandık açıldığın da gözlerime inanamadım.
-"B-b-bunlar neee?"

‼️‼️‼️ARKADAŞLAR NASIL SİZCE?SİZLERİN DE DÜŞÜNCELERNİZİ GÖRMEK İSTERİM.💖❤️SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM.🥰.BİR BAZEN SORULARIMIZ OLUCAK;CEVAPLARINIZI BEKLİYORUM❤️❤️
SORU 1.
En sevdiğiniz karakter kim?